NTproBNP niveaus verschillen per ras, maar associatie van NTproBNP niveaus en mortaliteit niet
Racial Differences in Plasma Levels of N-Terminal Pro–B-Type Natriuretic Peptide and Outcomes The Reasons for Geographic and Racial Differences in Stroke (REGARDS) Study
Literatuur - Bajaj NS, Gutierrez OM, Arora G, et al. - JAMA Cardiol. 2018;3(1):11Achtergrond
Natriuretisch peptide (NP) deficiëntie is aangetoond bij obese personen en bij personen met veel voorkomende genetische varianten, maar de gegevens over de associatie tussen ras en NP niveaus zijn tegenstrijdig [1]. Twee recente studies suggereerden dat zwarte personen lagere NTproBNP niveaus hebben vergeleken met witte personen [2,3], wat zou kunnen leiden tot een hoger risico op hypertensie en HF bij zwarte personen. In deze analyse van de Reasons for Geographic and Racial Differences in Stroke (REGARDS) studie [4] werden de plasma N-terminale pro-B-type NP (NTproBNP) niveaus vergeleken in gezonde zwarte en witte individuen, en de associaties tussen raciale verschillen in NP niveaus en mortaliteit door alle oorzaken, CV sterfte, niet-CV sterfte en incident hypertensie werden geëvalueerd.
Voor de huidige analyse werd een willekeurig cohort van 4415 REGARDS deelnemers geselecteerd voor NTproBNP metingen met behulp van een elektrochemiluminescentie immunoassay. Hispanic deelnemers, degenen met ontbrekende NTproBNP niveaus, evenals degenen met prevalente CV of cerebrovasculaire aandoeningen, atriumfibrilleren, of nierdysfunctie werden uitgesloten, waardoor een cohort van 1998 gezonde deelnemers ontstond, en deelnemers werden gestratificeerd naar leeftijd, geslacht en ras. De NTproBNP verschillen werden vergeleken en samengevoegd met gepubliceerde resultaten van de Dallas Heart Study (DHS) en de Atherosclerosis Risk in Communities (ARIC) studie [2,3].
Belangrijkste resultaten
- In alle 3 de cohorten waren de NTproBNP niveaus in zwarte deelnemers significant lager in vergelijking met witte deelnemers: mediaan NTproBNP in REGARDS 46 pg/ml vs. 60 pg/ml; in DHS 24 pg/ml vs. 32 pg/ml; in ARIC 43 pg/ml vs. 68 pg/ml.
- In de REGARDS studie waren NTproBNP niveaus in zwarte deelnemers 21% lager in een niet-aangepast lineair regressiemodel (β: -0.24; 95% CI: -0.32 tot -0.17; P<0.001) en 27% lager na multivariate aanpassing ( β: -0.32; 95% CI: -0.40 tot -0.24; P <0.001).
- In alle 3 de cohorten samen was de multivariabele gecorrigeerde NTproBNP 35% lager in zwart vergeleken met witte deelnemers (95% CI: -42.31 tot -26.66; P<0.001).
- In de REGARDS studie, gedurende een mediane follow-up van 8.4 jaar (IQR: 6.9-10.7), was er voor elke toename van 1-SD in log NTproBNP niveaus een 87% toename van het sterfterisico voor de totale bevolking (HR: 1.87; 95% CI: 1.64-2.13, P<0.001) en het risico was verhoogd met 31% in het aangepaste model (HRadj: 1.31; 95% CI: 1.11-1.54; P=0.001).
- Na multivariabele correctie voor gevestigde risicofactoren waren de incidentiecijfers van sterfte door alle oorzaken, CV sterfte en niet-CV sterfte vergelijkbaar in zwarte deelnemers in vergelijking met witte deelnemers. Geen interactie tussen ras en NTproBNP niveaus op sterfte door alle oorzaken, CV sterfte en niet-CV sterfte werd gezien.
- Er was geen verschil in het risico van incidente hypertensie in zwarte vergeleken met witte deelnemers, noch was er een associatie of raciale interactie tussen NTproBNP en verandering in systolische of diastolische BP.
Conclusie
Gezonde zwarte volwassenen hebben significant lagere NTproBNP waarden in vergelijking met witte personen. Dit verschil tussen de groepen veranderde de associatie tussen baseline NTproBNP niveaus en het risico op sterfte door alle oorzaken en CV sterfte niet.
Redactioneel commentaar
In zijn redactioneel artikel [5] legt Wang het pathofysiologische belang van natriuretische peptiden uit als beschermende cardio-renale en cardio-metabole hormonen, hoewel ze voornamelijk worden gebruikt als biomarker in de klinische setting: “Artsen zijn gewend BNP te beschouwen als iets slechts omdat verhoogd BNP wordt gezien bij patiënten met evident hartfalen en voorspelt vaak een slechte prognose. Natuurlijk is het probleem niet BNP zelf, maar de toestand waardoor BNP wordt verhoogd. Inderdaad, de productie van natriuretisch peptide is een belangrijk onderdeel van de verdediging van het lichaam tegen overbelasting van het hart.”
Verder bespreekt hij mogelijke farmacologische en niet-farmacologische specifieke therapeutische benaderingen voor individuen met natriuretische peptide deficiëntie en hij concludeert: “Endocriene therapieën worden toegediend aan individuen met specifiek bewijs van endocriene dysfunctie, niet om op korte termijn gunstige effecten te bereiken. Schildklierhormoon wordt bijvoorbeeld alleen gegeven aan patiënten bij wie hypothyreoïdie is aangetoond, niet op basis van de metabole werking. Studies zijn nodig om te bepalen of een vergelijkbare strategie voor het endocriene systeem van het hart de preventie en behandeling van cardiometabolische aandoeningen kan bevorderen.”
Deel deze pagina met collega's en vrienden: