Hartletsel bij opgenomen COVID-19 patiënten geassocieerd met sterfte in het ziekenhuis

Introductie en methoden

Een studie uit Wuhan, China rapporteerde dat 12% van COVID-19 patiënten COVID-19-geassocieerd hartletsel had [1]. Cardiale implicaties van COVID-19 kwamen ook aan bod in het American College of Cardiology clinical bulletin [2]. De associatie tussen COVID-19-geassocieerd hartletsel en mortaliteit is echter nog onduidelijk.

Deze retrospectieve studie in één ziekenhuis in Wuhan, China onderzocht de associatie tussen hartletsel en mortaliteit bij COVID-19 patiënten. De totale studiepopulatie omvatte 416 patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen met bevestigd COVID-19. De mediane leeftijd was 64 jaar (21-95 jaar) en 50.7% was vrouw. Hartletsel werd gedefinieerd als hoog-sensitief troponine I (hs-TNI) boven de 99e percentiel-referentielimiet lag, ongeacht nieuwe afwijkingen in elektrocardiografie en echocardiografie. 82 patiënten (19.7%) hadden hartletsel en 334 patiënten (80.3%) hadden geen hartletsel.

Patiëntkenmerken, laboratoriumuitkomsten, radiologie-uitkomsten en behandeldata werden vergeleken tussen COVID-19 patiënten met en zonder hartletsel, en de associatie tussen hartletsel en mortaliteit werd geanalyseerd.

Belangrijkste resultaten

• Comorbiditeiten kwamen vaker voor bij patiënten met hartletsel in vergelijking met patiënten zonder hartletsel (hypertensie 59.8% vs. 23.4%, diabetes 24.4% vs. 12.0%, coronaire hartziekte 29.3% vs. 6.0%, cerebrovasculaire ziekte 15.9% vs. 2.7%, chronisch hartfalen 14.6% vs. 1.5%, chronische obstructieve longziekte 7.3% vs. 1.8%, kanker 8.5% vs. 0.6%, alle P<0.001).
• Patiënten met hartletsel hadden een hogere mediaan van leukocytenaantal, C-reactieve proteïneniveaus, procalcitonine, CKMB, myohemoglobine, hs-TNI, NT-proBNP, asparaat-aminotransferase en creatinine, maar een lagere mediaan van lymfocytenaantal, aantal bloedplaatjes en albumine tijdens ziekenhuisopname vergeleken met patiënten zonder hartletsel (alle P<0.001).
• Bilaterale longontsteking en meervoudige vlekvorming en matglasbeeld kwamen vaker voor bij patiënten met hartletsel in vergelijking met patiënten zonder hartletsel (bilaterale longontsteking: 91.5% vs. 70.7%, meervoudige vlekvorming en matglasbeeld 64.4% vs. 4.5%, beide P<0.001).
• Patiënten met hartletsel hadden vaker niet-invasieve en invasieve beademing nodig, vergeleken met patiënten zonder hartletsel (niet-invasieve beademing 46.3% vs. 3.9%, invasieve mechanische beademing 22.0% vs. 4.2%, beide P<0.001).
• Gebruik van antibiotica, glucocorticoïden en intraveneuze immunoglobulinebehandeling kwam vaker voor bij patiënten met hartletsel dan bij patiënten zonder hartletsel (antibioticabehandeling: 82.9% vs. 50.0%, glucocorticoïden: 87.8% vs. 69.5%, intraveneuze immunoglobuline: 82.9% vs. 57.2%, alle P<0.001).
• Naast anemie waren er ook andere complicaties die vaker voorkwamen bij patiënten met vs. zonder hartletsel, namelijk ARDS (58.5% vs. 14.7%, P<0.001), acuut nierletsel (8.5% vs. 0.3%, P<0.001), elektrolytstoornissen (15.9% vs. 5.1%, P=0.003), hypoproteïnemie (13.4% vs. 4.8%, P=0.01) en stollingsstoornissen (7.3% vs. 1.8%, P=0.02).
• Er werd een hoger sterftecijfer waargenomen bij patiënten met hartletsel in vergelijking met patiënten zonder hartletsel (51.2% vs. 4.5%, P<0.001), met HR: 4.26 (95%CI 1.92-9.49) gedurende de tijd vanaf het begin van de symptomen, of HR: 3.41 (95%CI 1.62-7.16) gedurende de tijd van ziekenhuisopname tot het eindpunt van de studie, na multivariabele correctie.
• ARDS was ook een onafhankelijke risicofactor voor mortaliteit met COVID-19, zowel gedurende de tijd vanaf het begin van de symptomen (HR 7.89, 95%CI 3.73-16.66), en gedurende de tijd vanaf ziekenhuisopname tot het eindpunt van de studie (HR 7.11, 95%CI 3.31-15.25), na multivariabele correctie.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op JAMA Cardiol. Toon meer COVID-19 nieuws