Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

ARB heeft geen effect op linker ventrikelmassa bij hypertrofe cardiomyopathie

AHA, Chicago, 2014

Nieuws - 18 nov. 2014

 
A Randomized Trial of Losartan In Hypertrophic Cardiomyopathy - The INHERIT Trial

 
Gepresenteerd op de AHA Scientific Sessions 2014 door: Anna Axelsson (Rigshospitalet, Univ of Copenhagen, Copenhagen, Denmark)

LBCT.03 - Treatment of Structural Heart Disease

 

Achtergrond

Hypertrofe cardiomyopathie (HCM) is de meest voorkomende erfelijke hartaandoening (prevalentie: 1/500) en geassocieerd met hartfalen, angina, aritmie en plotselinge hartdood. Linker ventrikel (LV) hypertrofie en late gadolinium enhancement (LGE) op MRI (fibrose) zijn voorspellers van een nadelige uitkomst in HCM en lijken dus klinisch relevante surrogaateindpunten in een gerandomiseerde studie.
Vooralsnog is er geen medische behandeling die de ziekteprogressie kan stopzetten of omkeren. Pilot studies wijzen in de richting van gunstige effecten van angiotensine II receptorblokkers (ARBs) op LV massa, myocardfibrose, diastolische functie en inspanningscapaciteit.
De INHERIT studie was een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie naar het effect van 12 maanden behandeling met losartan (dagelijks 100 mg) in patiënten met HCM. Het primaire eindpunt was verandering in LV massa.
 

Belangrijkste resultaten

  • 115 van de 124 (93%) patiënten die de studie volbrachten waren therapietrouw (>80%), zoals bepaald op basis van piltelling.
  • LV massa nam na losartanbehandeling af met 1 g/m2 (95%CI: -3 to 6 g/m2, P=0.60) hetgeen niet afweek van placebobehandeling.
  • Geen van de secundaire eindpunten, inclusief volumetrische parameters en echocardiografische bevindingen, NT-proBNP meting en inspanningstest, liet een verschil in effect zien tussen losartan en placebo.
  • Er werd geen significant verschil in behandeleffect gezien in vooraf gespecificeerde subgroepen.
  • Er was geen significant verschil in bijwerkingen tussen de behandelgroepen.

Conclusie

In patiënten met duidelijk HCM had losartan geen effect op LV massa, ten opzichte van placebo. Er was ook geen effect op secundaire eindpunten zoals maximale wanddikte, linker ventrikelfibrose, diastolische parameters of inspanningscapaciteit.
Toekomstige studies kunnen mogelijk bepalen of remming van het renine-angiotensinesysteem de ontwikkeling van ziekte in het preklinische stadium van HCM kan voorkomen.

- Onze berichtgeving is gebaseerd op de op het AHA congres verstrekte informatie –
 

Het AHA Journaal 2014 wordt mede mogelijk gemaakt door MSD

Deel deze pagina met collega's en vrienden: