Linagliptin for patients aged 70 years or older with type 2 diabetes inadequately controlled with common antidiabetes treatments: a randomised, double-blind, placebo-controlled trial.

Barnett AH, Huisman H, Jones R, et al.
Lancet. 2013 Aug 12. doi: 10.1016/S0140-6736(13)61500-7
 

Achtergrond

Hoewel oudere mensen (>65 jaar) een substantieel aandeel vormen van mensen met type 2 diabetes mellitus (T2DM), is deze leeftijdscategorie behoorlijk ondervertegenwoordigd in klinische studies [1]. Informatie ontbreekt met name ten aanzien van glucoseverlagende middelen bij oudere patiënten met T2DM, wier hyperglycaemie niet onder controle is te brengen met bekende antidiabetica [2]. Risico’s en voordelen van deze behandelingen bij oudere mensen zijn onduidelijk.
Behandeling van oudere mensen met T2DM is uitdagend gezien de frequente comorbiditeiten, polyfarmacie, kwetsbaarheid en leeftijdsgerelateerde afname van pancreaseilandfunctie [3]. Iatrogene hypoglycaemie kan ernstige gevolgen hebben en moet voorkomen worden [2,4]. Doelstellingen zoals HbA1c moeten ingeschat worden voor iedere individuele patiënt, om mogelijk voordelen en risico’s van de behandeling in evenwicht te brengen [2,3,5].
Depeptidyl peptidase-4 (DDP4) remmers zijn orale middelen met een laag risico op hypoglycaemie [6]. Linagliptine is een DPP4-remmer die met name via niet-renale weg wordt uitgescheiden, dus is dosisaanpassing niet nodig bij een nierstoornis [7]. Linagliptine heeft ook weinig medicijninteracties laten zien. Fase III studies hebben aangetoond dat linagliptine betekenisvolle glucoseverlagende effecten had, met een laag intrinsiek risico op hypoglycaemie [8-12]. Linagliptine is daarom mogelijk extra bruikbaar voor behandeling van oudere patiënten met T2DM. Deze gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie onderzocht daarom effectiviteit, veiligheid en verdraagbaarheid van linagliptine 5 mg, in patiënten van >70 jaar oud met T2DM bij wie onvoldoende glycaemische controle werd bereikt met andere glucoseverlagende middelen (linagliptine: n=160, placebo: n=78).
 

Belangrijkste resultaten

• Na 24 weken behandeling, was de placebogecorrigeerde gemiddelde verandering in HbA1c vanaf baseline  -0.64% (95%CI: -0.81 to -0.48, P<0.001).
• Patiënten met een baseline HbA1c >7.0% bereikten vaker HbA1c <7.0% in de linagliptine groep (38.9%) dan in de placebogroep (8.3%, OR 8.32, 95%CI: 3.32-20.84, P<0.001).
• Placebogecorrigeerde gemiddelde afname van fasting plasma glucose vanaf baseline was -1.15 mmol/L (95%CI: -1.68 to -0.62, P<0.001).
• Noodbehandeling  was minder vaak nodig in de linagliptinegroep (4.4%) dan in de placebogroep (14.1%, OR: 0.21, 95%CI: 0.07-0.63, P=0.0048).
• de placebogecorrigeerde gemiddelde veranderingen in HbA1c waren over het algemeen vergelijkbaar tussen subgroepen op basis van leeftijd, ziekteduur, nierfunctie en gelijktijdige behandeling.
• Onderzoekergedefinieerde hypoglycaemie kwam voor in 24.1% van de patiënten op linagliptine, en in 16.5% van de patiënten op placebo (OR linagliptine vs. placebo: 1.58, 95%CI: 0.78-3.78, P=0.21). Dit numerieke verschil was waarschijnlijk het gevolg van de hogere incidentie van patiënten die sulfonylureas ontvingen in de linagliptinegroep (30.5% vs. 16.3% in de placebogroep).
   

  Klik op de figuur om deze te downloaden

Conclusies

Linagliptine verbeterde glycaemie en werd goed getolereerd door oudere patiënten met T2DM die onvoldoende glycaemische controle bereikten met andere glucoseverlagende middelen. Dit klinisch relevante effect van linagliptinebehandeling was onafhankelijk van leeftijd, gestoorde nierfunctie, of duur van de diabetes. Hypoglycaemie kwam slechts vaker voor bij gelijktijdige behandeling met sulfonylureas, dus de laatste behandeling moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij ouderen. Linagliptine lijkt daarom een veilige en gunstige toevoeging aan bestaande glucoseverlagende middelen, in deze patiëntenpopulatie met vergevorderde ziekte en vele comorbiditeiten.  

Referenties

1. Lakey WC, Barnard K, Ba tch BC, et al. Are current clinical trials in diabetes addressing important issues in
diabetes care? Diabetologia 2013; 56: 1226–35.
2. Kirkman MS, Briscoe VJ, Clark N, et al. Diabetes in older adults. Diabetes Care 2012; 35: 2650–64.
3. Fravel MA, McDanel DL, Ross MB, et al. Special considerations for treatment of type 2 diabetes mellitus in the elderly. Am J Health Syst Pharm 2011; 68: 500–09.
4. Sinclair A, Morley JE, Rodriguez-Manas L, et al. Diabetes mellitus in older people: position statement on behalf of the International Association of Gerontology and Geriatrics (IAGG), the European Diabetes Working Party for Older People (EDWPOP), and the International Task Force of Experts in Diabetes. J Am Med Dir Assoc
2012; 13: 497–502.
5. Inzucchi SE, Bergenstal RM, Buse JB, et al, and the American Diabetes Association (ADA), and the European Association for the Study of Diabetes (EASD). Management of hyperglycemia in type 2 diabetes: a patient-centered approach: position statement of the American Diabetes Association (ADA) and the European Association for the Study of Diabetes (EASD). Diabetes Care 2012; 35: 1364–79.
6. Karagiannis T, Paschos P, Paleta s K, et al. Dipeptidyl peptidase-4 inhibitors for treatment of type 2 diabetes
mellitus in the clinical setting: systematic review and meta-analysis. BMJ 2012; 344: e1369.
7. Graefe-Mody U, Retlich S, Friedr ich C. Clinical pharmacokinetics and pharmacodynamics of linagliptin. Clin Pharmacokinet 2012; 51: 411–27.
8. Del Prato S, Barnett AH, Huisman H, et al. Effect of linagliptin monotherapy on glycaemic control and markers of β-cell function in patients with inadequately controlled type 2 diabetes: a randomized controlled trial. Diabetes Obes Metab 2011; 13: 258–67.
9. Gomis R, Espadero RM, Jones R, et al. Effi cacy and safety of initial combination therapy with linagliptin and
pioglitazone in patients with inadequately controlled type 2 diabetes: a randomized, double-blind, placebo-controlled study. Diabetes Obes Metab 2011; 13: 653–61.
10. Taskinen MR, Rosenstock J, Tammine n I, et al. Safety and efficacy of linagliptin as add-on therapy to metformin in patients with type 2 diabetes: a randomized, double-blind, placebo-controlled study.
Diabetes Obes Metab 2011; 13: 65–74.
11. Owens DR, Swallow R, Dugi KA, Woer le HJ. Efficacy and safety of linagliptin in persons with type 2 diabetes inadequately controlled by a combination of metformin and sulphonylurea: a 24-week randomized study. Diabet Med 2011; 28: 1352–61.
12. Gallwitz B, Rosenstock J, Rauch T, et al. 2-year efficacy and safety of linagliptin compared with glimepiride in patients with type 2 diabetes inadequately controlled on metformin: a randomised, double-blind, non-inferiority trial. Lancet 2012; 380: 475–83.
 

Klik door naar dit artikel op Pubmed