Benefits for Type 2 Diabetes of Interrupting Prolonged Sitting With Brief Bouts of Light Walking or Simple Resistance Activities

Dempsey PC, Larsen RN, Sethi P, et al.
Diabetes Care 2016;39:964-972
 

Achtergrond

Veranderingen in leefstijl zoals meer bewegen, worden aanbevolen als frontline therapie van type 2 diabetes (T2D) patiënten, zelfs wanneer hypoglycemische middelen worden gebruikt. Huidige richtlijnen voor T2D patiënten omvatten 150 min/week gemiddelde/stevige aerobec lichaamsbeweging, welke uitgebreid zouden moeten worden naar 2-3 dagen/week krachttrainingen [1]. Ondanks de bekende voordelen van bewegen, blijven veel T2D patiënten fysiek inactief en zijn er bovendien minder mogelijkheden tot bewegen in het dagelijks leven als gevolg van economische vooruitgang [2].
Het kortstondig onderbreken van langdurig zitten, is mogelijk geassocieerd met een gunstig cardiometabool risicoprofiel en postprandiaal metabolisme [3,4]. Er is aangetoond dat volwassenen met overgewicht/obesitas met risico op T2D, een lagere glucose- en insulinerespons hadden wanneer het zitten iedere 20 minuten onderbroken werd met 2 minuten lopen, ongeacht de intensiteit [5]. Echter is het nooit aangetoond of dit ook geldt voor T2D patiënten en is er bovendien beperkte consensus over de manier van onderbreking.
In deze studie is het effect van het onderbreken van langdurig zitten met korte rondes licht intensief lopen (LW) of simpele krachttrainingen (SRA), in vergelijking met ononderbroken zitten op de postprandiale metabole responsen onderzocht in T2D volwassenen met overgewicht/obesitasin een gerandomiseerde cross-over studieopzet. LW/SRA betekende 12 rondes van 3 minuten lopen/oefeningen, iedere 30 minuten. 24 patiënten werden gerandomiseerd en rondde de trial af. Negen patiënten waren geïncludeerd in de groep die het zitten niet onderbraken (SIT), 7 in de groep die licht intensief liepen (LW) en 8 die simpele krachttrainingen (SRA) deden.
 
 

Belangrijkste resultaten

• Alleen preprandiale C-peptide serumniveaus waren significant verschillend bij baseline tussen de groepen (SIT 974 pmol/l, LW 924 pmol/l, SRA 984 pmol/l).
• Een LW of SRA ronde verhoogde het gemiddelde energieverbruik (kcal/min) met 73% en 121% respectievelijk.
• Vergeleken met SIT leverde een ronde SRA een significant groter gemiddelde VO₂ verhoging op (0.13 L/min), VCO₂ (0.08 L/min), en energieverbruik (0.58 kcal/min), allen p < 0.001.
• Echter, het respiratoire uitwisselingsratio VCO₂/VO­₂ was vergeleken met SIT, significant verlaagd in SRA patiënten (-0.02, p <0.05).
• Gemiddelde postprandiale glucose, insuline en C-peptideconcentraties waren significant verminderd in LW en SRA patiënten, vergeleken met SIT patiënten. SIT vs LW vs SRA voor glucose: 24.2 vs 14.8 vs 14.7 mmol/h/l, insuline: 3.293 vs 2.104 vs 2.066 pmol/h/l, C-peptide: 15.641 vs 11.504 vs 11.012 pmol/h/l.
• Gemiddelde postprandiale triglyceridenconcentraties waren alleen in SRA patiënten verminderd, wanneer vergeleken met SIT patiënten (2.9 vs 4.8 mmol/h/l, p < 0.001). Tussen SRA en LW patiënten was alleen de triglyceridenconcentratie significant verschillend (p = 0.048).
• De mate van glucoseverlaging was hoger in vrouwelijke dan in mannelijke LW patiënten, wanneer vergeleken met SIT patiënten (58% vs 26% vermindering, p = 0.045) en dezelfde trend was zichtbaar voor SRA patiënten (53% vs 31%, p = 0.17).

Conclusie

Deze studie laat voor de eerste keer in inactieve T2D patiënten met overgewicht/obesitas zien dat zowel korte LW als SRA oefeningen voordeel opleveren, gezien het effectief postprandiale glucose, insuline en C-peptideniveaus verlaagt. SRA patiënten werden ook beloond met een verhoging in energieverbruik vergeleken met LW patiënten en hadden een groter verlaging van triglyceridenniveaus. Beide methodes dragen bij aan een verlaagd risico op diabetische en cardiovasculaire complicaties. Het zou goed zijn wanneer zorgproffesionals overwegen om het bewegen te promoten of om voorgeschreven adviezen te geven aan T2D patiënten.
 
Vind deze publicatie online op Diabetes Care
 

Referenties

1. Colberg SR, Albright AL, Blissmer BJ, et al.; American College of Sports Medicine; American Diabetes Association. Exercise and type 2 diabetes: American College of Sports Medicine and the American Diabetes Association: joint position statement. Exercise and type 2 diabetes. Med Sci Sports Exerc 2010;42:2282–2303
2. Zhao G, Ford ES, Li C, Mokdad AH. Compliance with physical activity recommendations in US adults with diabetes. DiabetMed 2008;25:221–227
3. Healy GN, Dunstan DW, Salmon J, et al. Breaks in sedentary time: beneficial associations with metabolic risk. Diabetes Care 2008;31:661–666
4. Healy GN, Matthews CE, Dunstan DW, Winkler EA, Owen N. Sedentary time and cardiometabolic biomarkers in US adults: NHANES 2003-06. Eur Heart J 2011;32:590–597
5. Dunstan DW, Kingwell BA, Larsen R, et al. Breaking up prolonged sitting reduces postprandial glucose and insulin responses. Diabetes Care 2012;35:976–983