Vergelijkbare cardiovasculaire risicoreductie met PCSK9 antilichamen en statines

Reduction of low density lipoprotein-cholesterol and cardiovascular events with proprotein convertase subtilisin-kexin type 9 (PCSK9) inhibitors and statins: an analysis of FOURIER, SPIRE, and the Cholesterol Treatment Trialists Collaboration

Literatuur - Ference BA, Cannon CP, Landmesser U, et al. - Eur Heart J 2107; published online ahead of print

Achtergrond

Data van klinische studies met statines en PCSK9 antilichamen laten zien dat de lipidenverlagende therapieën het risico op ernstige cardiovasculaire (CV) events verlagen. In deze analyse zijn de resultaten van de PCSK9 antilichaamstudies FOURIER (n=27.564) en SPIRE (n=27.438) vergeleken met de resultaten van de ‘Cholesterol Treatment Trialists’ (CTT) meta-analyse van statinestudies [1-4].

Belangrijkste resultaten

In de FOURIER studie reduceerde behandeling met evolocumab het risico op de primaire uitkomst met 11.0% (HR 0.89, 95% CI 0.84-0.94) per mmol/L LDL-c reductie, terwijl er een 22% risicoreductie (HR 0.78, 95% CI 0.76-0.80) per mmol/L LDL-c was met behandeling van statine in de CTT meta-analyse (P=1.6*10-5 voor primaire uitkomst).
De SPIRE studies werden vroegtijdig gestopt vanwege hoge frequenties neutraliserende antilichamen tegen het PCSK9 antilichaam, wat resulteerde in een afgezwakt LDL-c-verlagend effect van bococizumab gedurende de tijd. Ondanks dat, had de SPIRE-2 studie wel een mediane follow-up tijd van 1 jaar, wat de resultaten van deze vroegtijdig gestopte studie bruikbaar maakt voor deze vergelijking: In de SPIRE-2 studie reduceerde behandeling met bococizumab het risico op de primaire uitkomst met 14.5% (HR 0.85, 95% CI 0.75-0.98, P=0.19 voor de primaire uitkomst) per mmol/L LDL-c reductie, relatief aan 22% risicoreductie bij de CTT.

Een relevantere vergelijking is het vergelijken van het effect van PCSK9 antilichamen met het effect van statines met eenzelfde totale duur van therapie of tijdens ieder jaar van de behandeling. In een gecombineerde analyse van de FOURIER en SPIRE-2 studies reduceerde behandeling met evolocumab of bococizumab tijdens het eerste jaar het risico op CV uitkomsten met 11-16%, wat vergelijkbaar is aan de 4-16% risicoreductie per mmol/L LDL-c reductie tijdens het eerste jaar behandeling in de statinestudies.
In de FOURIER studie reduceerde evolocumab tijdens het tweede jaar behandeling het risico op CV uitkomsten met 18-23% per mmol/L reductie LDL-c, wat vergelijkbaar is aan de 22-25% risicoreductie voor dezelfde uitkomsten tijdens het tweede jaar behandeling met statines.

Recente Mendeliaanse randomisatiestudies toonden ook aan dat genetische varianten die de effecten van PCSK9 remmers en statines weerspiegelen, bijna identieke effecten op cardiovasculair risico per unit verschil in LDL-c hebben. Deze data suggereert dat remming van PCSK9 en HMG-CoA reductase (statines) biologisch vergelijkbare effecten hebben op het risico op CV events per unit LDL-c verschil, en dat pleiotrope effecten geen essentiële rol spelen in deze context [5].
Behandeling met statines of PCSK9 antilichamen is geassocieerd met een kleine toename in risico op diabetes mellitus (DM) per unit verschil in LDL-c, maar het voordelige effect van LDL-c verlaging door middel van PCSK9 of HMG-CoA reductase stijgt ver uit boven het mogelijke risico op new-onset DM.

Conclusie

PCSK9 antilichamen en statines verlagen vergelijkbaar het risico op CV events en verhogen een klein beetje het risico op DM, proportioneel aan het absolute bereikte LDL-c niveau en de totale duur van therapie. Deze data ondersteunen het belang van het richten op LDL-c verlaging voor preventie van cardiovasculaire ziekte.

Referenties

Toon referenties

Vind deze publicatie online op European Heart Journal