Cognitieve gedrags-groepstherapie niet beter om aankomen na dieet te voorkomen in T2DM

Gepresenteerd door Kirsten Berk (ErasmusMC, Rotterdam) tijdens de European Association for the Study of Diabetes (EASD) Annual Meeting in Lissabon, Portugal (11-15 September).

Cognitieve gedrags-groeptherapie (CBGT) is niet beter dan standaardzorg in het voorkomen van opnieuw gewichtstoename na het volgen van een dieet in mensen met type 2 diabetes (T2DM), concluderen onderzoekers van het ErasmusMC.

Volgens de International Diabetes Federation (IDF) heeft 80% van de mensen met T2DM overgewicht of is obees ten tijde van de diagnose. Afvallen kan het risico op CV ziekte en zelfs sterfte op lange termijn verminderen. Huidige afvalprogramma voor te zware of obese mensen met T2DM zijn niet effectief gebleken op de lange termijn. CGBT, dat beoogt gedachtepatronen en gedragingen te veranderen, is een effectieve behandeling voor angst en depressie, en is nuttig voor andere mentale en psychische gezondheidsproblemen zoals eetstoornissen.

In deze studie onderzochten Kirsten Berk en collega’s van het ErasmusMC of CBGT mensen met T2DM kan helpen om het gewicht eraf te houden na het volgen van een dieet. De Prevention of Weight Regain (POWER) trial recruteerde 206 volwassenen met overgewicht of obesitas (BMI ≥27 kg/m2) met T2DM van de polikliniek diabetes in het ErasmusMC. Alle deelnemers werden op een zeer laagcalorisch dieet gezet. Na 8 weken hadden 158 patiënten ten minste 5% gewichtsverlies bereikt en werden zij gerandomiseerd naar ofwel doorgaan met standaardzorg door hun arts en diabetesverpleegkundige, of om CBGT te ontvangen (17 sessies in 18 maanden), in aanvulling op standaardzorg.

Bij CBGT was een ervaren psychologisch therapeut betrokken die met de groep werkte om onbehulpzame gedachtepatronen en gedragingen rondom leefstijl, gewicht, lichaamsperceptie en terugval te identificeren en te veranderen. De onderzoekers vergeleken het verschil in lichaamsgewicht, gewichtstoename, bloedglucose, HbA1c, insulinedosering, lipiden, depressie en angst tussen de groepen gedurende 2 jaar.

Twee jaar na de start van behandeling, bleek gewichtstoename vergelijkbaar tussen de CBGT- en standaardzorggroep (4.7 kg opnieuw aangekomen in de controlegroep, 4.0 kg in de CBGT groep). De resultaten toonden ook dat CBGT niet beter was dan standaardzorg in het verbeteren van CV risicofactoren of psychologisch welzijn.

De auteurs concluderen: “Negatieve trials zijn belangrijk omdat deze ons vertellen wat niet werkt, hetgeen even belangrijk is als wat wel werkt. Onze resultaten geven geen wetenschappelijke onderbouwing om cognitieve gedrags-groepstherapie te bieden naast standaardzorg om het effect van gewichtsverlies door een dieet te optimaliseren in obese patiënten met type 2 diabetes. Er is een dringende noodzaak om betere benaderingen te identificeren voor gewichtsverlies en dat behouden op de lange termijn, in mensen met type 2 diabetes.”

//- Onze verslaglegging is gebaseerd op de door de EASD persservice verschafte informatie -//