WOSCOPS analyse ondersteunt LDL-c verlaging als primaire preventie bij hoog LDL-c, zonder risicoschatting

Achtergrond

Stijgingen van LDL-c ≥190 mg/dL staan in verband met een hoger risico op atherosclerotische CVD in mensen zonder CVD [1,2]. Daarom wordt het starten van lipideverlagende therapie aanbevolen voor individuen met primaire stijging van LDL-c ≥190 mg/dL zonder de noodzaak risicoschatting te doen, ondanks het gebrek aan gepubliceerd gerandomiseerd studiebewijs dat deze aanbevelingen onderbouwt voor primaire preventie. Bovendien verschillen klinische richtlijnen over of ze procentuele daling van LDL-c voor deze mensen aanbevelen of een specifiek doelwit [3,4].

In deze analyse van de WOSCOPS studie worden de CV effecten van LDL-c verlaging gerapporteerd in 5529 mensen met primaire stijging van LDL-c ≥190 mg/dL zonder aanwijzingen voor vasculaire ziekte bij baseline [5,6]. Bovendien werd de relatie tussen daling van LDL-c en on-treatment LDL-c niveau met toekomstige klinische events bekeken.

In WOSCOPS werden 6595 mannen met een gemiddelde leeftijd van 55 jaar gerandomiseerd naar pravastatine 40 mg eenmaal daags or placebo, voor een gemiddelde follow-up duur van 4.9 jaar. Patiënten werden gestratificeerd naar LDL-c niveau bij baseline. Daarna volgde een lange follow-up van zo’n 20 jaar, waarin een derde van de mensen statines nam.

De belangrijkste eindpunten waren: CHD als de composiet van definitieve of verdenking op niet-fataal MI plus definitief of verdenking op CHD sterfte en MACE (CV sterfte, niet-fataal MI (definitief of verdenking) en niet-fatale beroerte.

Belangrijkste resultaten

• Na 4.9jaar verlaagde pravastine het risico op CHD significant met 27% (P=0.033) en MACE met 25% (P=0.037) ten opzichte van placebo, in individuen met LDL-C ≥190 mg/dL,
• Onder alle deelnemers die initieel waren gerandomiseerd naar pravastatine, waren CHD sterfte, CV sterfte en sterfte door alle oorzaken significant lager met respectievelijk 22%, 17% en 12% tijdens de 20 jaar follow-up.
• Het risico op lange termijn op CHD sterfte, CV sterfte en sterfte door alle oorzaken waren significant lager in diegenen met LDL-C ≥190 mg/dL die oorspronkelijk waren gerandomiseerd naar pravastatine, met respectievelijk 28%, 25% en 18%.
• De ARR voor sterfte na 20 jaar door CHD, CV oorzaken of door welke oorzaak dan ook was ten minste tweemaal zo hoog in mensen met LDL-C ≥190 mg/dL (ARR: respectievelijk 2.34%, 3.25% en 5.39%) ten opzichte van diegenen met LDL-C <190 mg/dL.
• Onder individuen met LDL-C ≥190 mg/dL was daling van LDL-C of meer dan 30% of 39 mg/dL (1 mmol/L) op pravastatine geassocieerd met een lager risico op CHD en MACE ten opzichte van placebo, terwijl diegenen op pravastatin wiens LDL-C reductie minder was dan 30% of 39 mg/dL niet significant verschilden van placebo.
• Voor deelnemers met een voorspeld 10-jaars atherosclerotisch CVD risico lager dan 7.5% en zonder DM, was MACE significant verlaagd tot 4.8% onder diegenen ingedeeld op pravastatine, in vergelijking met een frequentie van 7.5% op placebo, wat een 38% daling van het risico betekent (HR: 0.62; 95% CI: 0.42 - 0.92; P = 0.018) tijdens de 5-jarige studieperiode. Tijdens de 20-jarige follow up waren de frequenties 18.76% vs 24.18%, resulterend in een risicodaling van 27% (HR: 0.73; 95% CI: 0.60 - 0.90; P = 0.003).

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op Circulation