Grotere daling van LV massa index met ARNI dan met ARB in hypertensieve patiënten
The effect of sacubitril/valsartan compared to olmesartan on cardiovascular remodeling in subjects with essential hypertension: the results of a randomized, double-blind, active-controlled study
Literatuur - Schmieder RE, Wagner F, Mayr M, et al. - Eur Heart J 2017; published online ahead of printAchtergrond
CV remodeling is geassocieerd met een verhoogd CV risico, zoals aangetoond in community-based cohorten en patiënten met essentiële hypertensie [1,2] en is daarom een belangrijk behandeldoel. Sacubitril/valsartan, een relatief nieuw geneesmiddel met tweevoudige werking, remt neprilysine en verstoort angiotensine II signaalafgifte door blokkade van de angiotensine receptor (ARB) [3,4]. Dit geneesmiddel vermindert het risico op het samengestelde eindpunt van CV sterfte, ziekenhuisopname door hartfalen, CV sterfte en overlijden van welke aard dan ook bij patiënten met hartfalen vergeleken met de ACE-remmer enalapril [5].
De effecten van sacubitril/valsartan op LV massa en grote slagaders in vergelijking met de ARB-olmesartan werden onderzocht in een multi-center, gerandomiseerde, dubbelblinde, dubbel-dummy, actief gecontroleerde, parallelle groep trial in patiënten met hoge bloeddruk en verhoogde polsdruk (PP). 114 patiënten werden gerandomiseerd in een 1:1 verhouding om gedurende 52 weken sacubitril/valsartan (n=57) of olmesartan (n=57) te ontvangen.
Belangrijkste resultaten
- SBP was verlaagd in de sacubitril/valsartan groep in vergelijking met de olmesartan groep na 52 weken behandeling (respectievelijk 26.1 mmHg en 20.8 mmHg, 95% CI: -9.46 tot -0.53, P=0.028], terwijl er geen verschil in SBP tussen de twee groepen werd waargenomen na 12 weken, noch voor DBP na zowel 12 als 52 weken.
- Er werden geen behandelverschillen geconstateerd voor veranderingen vanaf het studiebegin tot 12 en 52 weken in lokale distensibiliteit van de ascending aorta, proximale descending aorta of distale descending aorta.
- LV massa was verminderd in beide groepen, maar in de sacubitril/valsartan groep werd een grotere reductie waargenomen dan in de olmesartan groep met een behandelverschil van 8.0966 g (95% CI: -15.9848 tot -0.2084, P=0.049) na 12 weken en -5.1942 g (95% CI: -10.65 tot 0.26, P=0.062) na 52 weken.
- Een grotere reductie werd waargenomen ) in de sacubitril/valsartan groep dan in de olmesartan groep wanneer LV massa gecorrigeerd werd voor lichaamsoppervlakte (LV massa index); het behandelingsverschil was -4.05 g/m2 (95% CI: -7.90 tot -0.20, P=0.039] van het studiebegin tot 12 weken en -3.27 g/m2 (95% CI: -6.21 tot -0.34, P=0.029 ) tot 52 weken.
- Het corrigeren voor de veranderingen in SBP na 12 en 52 weken resulteerde in behandelingsverschillen van LV massa index van respectievelijk -3.57 g/m2 (95% CI: -7.32 tot 0.18), P=0.0619) en -2.80 g/m2 (95% CI : -5.63 tot 0.04, P = 0.0529), met een grotere maar niet significante vermindering in de sacubitril/valsartan groep dan de olmesartan groep.
- Centrale PP was significant meer verlaagd in de sacubitril/valsartan groep in vergelijking met de olmesartan groep na 52 weken met een gemiddeld verschil van -3.50 mmHg (95% CI: -6.15 tot -0.85, P=0.010).
Conclusie
In patiënten met hoge bloeddruk was behandeling met sacubitril/valsartan geassocieerd met superieure reducties van LV massa na 12 en 52 weken en centrale PP na 52 weken in vergelijking met behandeling met olmesartan, wat suggereert dat sacubitril/valsartan tot een betere cardiovasculaire prognose kan leiden in deze patiëntenpopulatie dan olmesartan.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: