Draagbare cardioverter-defibrillator vermindert totale mortaliteit bij post-MI-patiënten met lage LVEF

Efficacy of a Wearable Cardioverter-Defibrillator after Myocardial Infarction: Results of the Vest Prevention of Early Sudden Death Trial (VEST)

Gepresenteerd op de ACC.18 door Jeffrey Olgin (San Francisco, CA, VS)

Nieuws - 11 mrt. 2018

Achtergrond

Plotse hartdood (SCD) na myocardiaal infarct (MI) komt vaak voor bij patiënten met lage linkerventrikelejectiefractie (LVEF). Implanteerbare cardioverter-defibrillatoren (ICD) worden niet direct na MI ingebracht, maar tot na 40-90 dagen, afhankelijk van revascularisatie, om verschillende redenen. Ten eerste hebben grote studies niet aangetoond dat implantatie van een ICD in deze periode resulteert in langdurige sterftedalingen. Ten tweede zal in veel gevallen iemands LVEF verbeteren in maanden na MI. Tenslotte is er een concurrerend risico op sterfte door andere oorzaken die met een ICD niet te voorkomen zijn.

De multi-center, gerandomiseerde, open-label Vest Prevention of Early Sudden Death (VEST) trial werd uitgevoerd om te onderzoeken of een wearable cardioverter-defibrillator (WCD) SCD vermindert in de post-MI periode (<90 dagen) bij patiënten met verminderde LVEF, om evaluatie voor ICD te overbruggen. Patiënten met MI en LVEF <35% werden geïncludeerd en gerandomiseerd in een 2:1-verhouding om medische therapie te ontvangen met vs. zonder WCD bij ontslag uit het ziekenhuis. Het primaire eindpunt was SCD na 3 maanden en secundaire uitkomsten waren totale mortaliteit, oorzaak-specifieke sterfte en niet-fatale uitkomsten.

Belangrijkste resultaten

Na een gemiddelde follow-up van 84.3 ± 15.6 dagen, werd er geen verschil gezien voor SCD tussen de WCD-groep (n=1524) en de controlegroep (n=778) (1.6% vs 2.4%, P=0.18)
Er werden geen significante verschillen gevonden tussen oorzaak-specifieke sterfte (behalve voor beroerte) en niet-fatale uitkomsten tussen de 2 groepen.
Totale mortaliteit was significant lager in de WCD-groep (3.1%) in vergelijking met de controlegroep (4.9%) (P=0.04).
Bijwerkingen die werden waargenomen in de WCD-groep waren: uitslag op elke locatie, uitslag op de romp, jeuk op elke locatie, jeuk op de romp.

Conclusie

Bij post-MI-patiënten met een LVEF <35% verminderde een WCD plotse hartdood niet significant, maar was deze wel geassocieerd met een lagere totale mortaliteit na 3 maanden. Deze bevindingen suggeren dat WCD bij hoogrisicopatiënten met een lage LVEF post-MI bescherming zou kunnen bieden tot evaluatie voor ICD tot 40-90 dagen.

In een persbericht zei dr. Olgin: "Het is mogelijk dat plotselinge sterfgevallen verkeerd werden ingedeeld, omdat het moeilijk is om de plotse dood nauwkeurig te definiëren wanneer een dood zonder getuigen heeft plaatsgevonden en er weinig documentatie is. Maar de doodsoorzaak is niet relevant als we het kunnen voorkomen. Uit deze studie bleek dat het apparaat geassocieerd was met minder sterfgevallen onder mensen die herstelden van een hartaanval met een lage ejectiefractie. Het is ook de eerste therapie geassocieerd met een mortaliteitsvoordeel die verder gaat dan standaard medische therapie onmiddellijk na een hartaanval."

Disclosures

Onze berichtgeving is gebaseerd op de op het ACC-congres verstrekte informatie

Het ACC journaal 2018 wordt mogelijk gemaakt door Amgen en Novartis.

Bekijk de video waarin Jeffrey Olgin de resultaten van de VEST trial bespreekt