SGLT2-remmer verbetert klinische uitkomsten bij T2DM patiënten met een geschiedenis van coronaire bypassoperatie

Empagliflozin reduces cardiovascular events, mortality and renal events in participants with type 2 diabetes after coronary artery bypass graft surgery: subanalysis of the EMPA-REG OUTCOME® randomised trial

Literatuur - Verma S, Mazer D, Fitchett D, et al. - Diabetologia 2018; published online ahead of print

Achtergrond

Introductie en methoden

Patiënten met type 2 diabetes (T2DM) en een geschiedenis van coronaire bypassoperatie (CABG) hebben een verhoogd CV risico, met een 5-jaars eventpercentage tot 29% voor grote ongunstige CV events (MACE) [1,2]. In deze analyse van de EMPA-REG OUTCOME trial [3] werd het effect van empagliflozine op CV uitkomsten en mortaliteit geëvalueerd in de subgroep van T2DM patiënten met een zelf-gerapporteerde geschiedenis van CABG bij baseline.

De EMPA-REG OUTCOME trial evalueerde de CV veiligheid van empagliflozine (10 mg of 25 mg) vergeleken met placebo bij patiënten met T2DM en met vastgestelde CVD bovenop de standaardtherapie. In de totale studiepopulatie leidde empagliflozine tot een 38% verlaging van CV mortaliteit, een 32% reductie van totale mortaliteit, een vermindering van 35% in ziekenhuisopname van HF en een vermindering van 39% van incidentele of verslechterde nefropathie in vergelijking met placebo. De primaire uitkomst was een samenstelling van CV sterfte, niet-fataal myocardinfarct en niet-fatale beroerte (MACE).

Bij T2DM patiënten met een geschiedenis van CABG werden de volgende resultaten beoordeeld tijdens een mediane observatietijd van 3,1 jaar: MACE, CV sterfte, totale sterfte, ziekenhuisopname voor hartfalen (HF), evenals incident of verslechtering van nefropathie.

Belangrijkste resultaten

Van de 7020 deelnemers, hadden 25% in de empagliflozine groep en 24% in de placebogroep een geschiedenis van CABG. In deze subgroep, vergeleken met placebo, was empagliflozine geassocieerd met:

een 48% vermindering in het risico op CV sterfte (3.0% vs. 5.7%; HR: 0.52; 95%CI: 0.32- 0.84)
een 43% vermindering in het risico op totale sterfte (5.1% vs. 8.9%; HR: 0.57; 95%CI: 0.39-0.83)
een 20% vermindering in het risico op MACE (10.6% vs. 13.3%; HR: 0.80; 95%CI: 0.60-1.06)
een 50% vermindering in het risico op HF ziekenhuisopname (3.3% vs 6.7%; HR: 0.50; 95%CI: 0.32-0.77)
een 35% vermindering in het risico op incident of verslechtering van nefropathie (14.0% vs. 19.0%; HR: 0.65; 95%CI: 0.50-0.84)

Er waren geen significante verschillen tussen deelnemers met en zonder een geschiedenis van CABG bij aanvang (P>0.05 voor behandeling door subgroepinteracties).

Het risico op een myocardinfarct, beroerte, grote nadelige events of bijwerkingen die leidden tot stoppen van het gebruik van het geneesmiddel was vergelijkbaar tussen de empagliflozine- en de placebogroep.

Conclusie

Bij patiënten met T2DM en een geschiedenis van CABG werd empagliflozine bovenop de standaardzorg geassocieerd met significante verminderingen van CV- en totale sterfte, ziekenhuisopname van HF en incident of verslechtering van nefropathie, in vergelijking met placebo. De auteurs suggereren dat empagliflozine moet worden overwogen als secundaire preventie na CABG bij T2DM patiënten om het risico op MACE en sterfte te verminderen.

Referenties

Toon referenties

Download de slide Vind dit artikel online op Diabetologia