Hogere sterfte in HFrEF patiënten dan in patiënten met HFmrEF en HFpEF

Mortality associated with heart failure with preserved vs. reduced ejection fraction in a prospective international multi-ethnic cohort study

Literatuur - Lam CSP, Gamble GD, Ling LH, et al. - Eur Heart J 2018; published on line ahead of print

Introductie en methoden

Er zijn tegenstrijdige resultaten ten aanzien van de overeenkomsten in prevalentie en risico op sterfte van patiënten met hartfalen met verminderde ejectiefractie (HFrEF), HF met behouden ejectiefractie (HFpEF), en HF met mid-range ejectiefractie (HFmrEF) [1-4].

Deze prospectieve studie vergeleek de overleving tijdens twee jaar follow-up van patiënten met HFpEF, met die van patiënten met HFmrEF en HFrEF, gebruikmakend van real-world data. Volwassenen uit Nieuw-Zeeland en Singapore, met een klinische diagnose binnen 6 maanden na een episode van gedecompenseerde HF, werden geïncludeerd in deze studie. De eindpunten waren sterfte door alle oorzaken en ziekenhuisopname voor HF (HFH). Patiënten met ernstige klepziekte, transiënt acuut pulmonaal oedeem als gevolg van een acuut coronair syndroom, eindstadium nierfalen, constrictieve pericarditis, congenitale hartziekte, hypertrofische cardiomyopathie, cardiale amyloïde, chemotherapie-geassocieerde cardiomyopathie, geïsoleerd rechter HF, levensbedreigende comorbiditeiten met levensverwachting <1 jaar en onmogelijkheid om consent te geven werden uitgesloten van deelname.

Belangrijkste resultaten

Van 2039 patiënten, had 28% (N=571) HFpEF, 13% (N=265) HFmrEF, en 59% (N=1,203) HFrEF. De mediane linker ventrikel ejectiefractie (LVEF) was 60% in patiënten met HFpEF, 44% in diegenen met HFmrEF, en 26% in diegenen met HFrEF.
Creatinine-, natrium-, en hemoglobinewaarden waren vergelijkbaar in de drie groepen. Het mediane NT-proBNP-niveau was 1184 pg/mL in HFpEF, 1532 pg/mL in HFmrEF, en 2195 pg/mL in HFrEF (P< 0.001).
14% van de HFpEF patiënten, 12% van de HFmrEF patiënten, en 19% van de HFrEF patiënten kwam te overlijden (P=0.0013). De corresponderende aantallen sterftes/1,000-patiëntjaren waren 75 (95%CI: 60–93) voor HFpEF, 63 (95%CI: 43–88) voor HFmrEF, en 109 (95%CI: 96–124) voor HFrEF (P<0.0001).
Na correctie voor leeftijd en geslacht, hadden patiënten met HFpEF en HFmrEF lagere sterfte in vergelijking met diegenen met HFrEF (HR voor HFpEF: 0.49; 95%CI: 0.38–0.65; P<0.0001; HR voor HFmrEF: 0.50; 95%CI: 0.34–0.73; P=0.0004). Volledige correctie gaf vergelijkbare resultaten.
Het gecombineerde eindpunt van sterfte door alle oorzaken en HFH trad op in 35% van de HFpEF patiënten, 40% van de HFmrEF, en 43% van de HFrEF patiënten.
Onafhankelijke voorspellers van sterfte door alle oorzaken omvatten leeftijd, ischemische etiologie, hogere NYHA Class (III or IV), lagere systolische bloeddruk, en hoger NT-proBNP. Bètablokkers waren onafhankelijk gerelateerd aan een lager sterfterisico (HR: 0.56; 95%CI: 0.42–0.74; P < 0.0001).

Conclusie

In een prospectieve real-worldstudie uitgevoerd in Singapore en Nieuw-Zeeland, was het risico op sterfte door alle oorzaken vergelijkbaar in HFpEF en HFmrEF patiënten, en dit risico was hoger in HFrEF patiënten. Het risico op sterfte of ziekenhuis opname voor HF was lager voor HFpEF in vergelijking met HFrEF en HFmrEF.

Referenties

Toon referenties