Duidelijk gezondheidsvoordeel met kosteneffectieve intensieve multifactoriële behandeling voor T2DM

Wanneer patiënten met type 2 diabetes (T2DM) geïntensiveerde, multifactoriële behandeling die leefstijlaanpassing en farmacotherapie voor modificeerbare risicofactoren combineert, ontvangen, is er geen toename van medische kosten, ten opzichte van patiënten die gebruikelijke, multifactoriële behandeling krijgen, volgens de Steno 2 studie, die op 24 juni werd gepresenteerd op de American Diabetes Association’s® (ADA’s) 78th Scientific Sessions® in Orlando, FL, VS.

De 1993 Steno 2 studie onderzocht of een gericht, geïntensiveerd, multifactorieel regime impact zou hebben op de sterftecijfers in patiënten met T2DM, door elke oorzaak, inclusief CV oorzaken. De studie includeerde 160 Deense mensen met T2DM met consistente microalbuminurie en een gemiddelde leeftijd van 55 jaar. De patiënten werden gerandomiseerd naar gebruikelijke multifactoriële behandeling, op basis van toenmalige aanbevelingen van de Danish Medical Association, of naar een geïntensiveerde, multifactoriële interventie. In de geïntensiveerde behandelgroep werden alle modificeerbare risicofactoren ambitieus behandeld, en de streefwaarden in deze groep voor bloedsuiker, HbA1c, bloeddruk, totaal cholesterol, LDL-c en triglyceriden waren lager dan die voor de gebruikelijke behandelgroep. Behandeling was gericht op polyfarmacologische benaderingen voor CV issues, evenals verbetering van gezondheidsgedrag via voeding, lichaamsbeweging en stoppen met roken.

Na 7.8 jaar behandeling, hadden de mensen in de geïntensifeerde behandelgroep ongever 50% lagere diabetes-gerelateerde schade aan het hart, brein en benen, in vergelijking met patiënten die standaardzorg kregen. Alle patiënten werden vervolgens observationeel gevolgd voor gemiddeld 5.5 jaar, in een post-trialsetting waarin alle studiedeelnemers geïntensifeerde, multifactoriele behandeling kregen. Na 13.3 jaar follow-up, had de groep die oorspronkelijk was ingedeeld in geïntensiveerde therapie 50% daling van sterfte, en bij 21.2 jaar follow-up werd een mediaan van 7.9 jaar toename van levensduur aangetoond. De toename van levenslengte kwam overeen met de tijdsduur die patiënten zonder CV aandoeningen doormaakten.

De huidige analyse vergeleek de economische implicaties op lange termijn van de geïntensiveerde, multifactoriële interventie met conventionele behandeling over de 21.2-jarige tijdsspanne. Informatie over directe gezondheidskosten werd verzameld in Deense gezondheidsregisters. Onderzoekers vonden geen verschil in de totale directe medische kosten tussen de geïntensiveerde behandelgroep en de conventionele behandelgroep tijdens 21.2 jaar follow-up. De totale kosten in de geïntensiveerde behandelgroep was ongeveer $13 miljoen, en totale kosten in de standaard behandelgroep waren $12.3 miljoen (P=0.19). De data wezen op lagere gezondheidskosten per patiënten, per jaar in de intensieve behandelgroep ($9648 per patiënt), ten opzichte van de conventionele behandelgroep ($10681 per patiënt, P=0.13) tijdens de gehele follow-upperiode. Geïntensiveerde behandeling was gemiddeld gezien duurder qua medicatie-kosten, maar minder duur ten aanzien van bezoeken aan eerstelijnszorg en klinische opnames in verband met CV issues.

“We ontdekten dat hoewel geïntensiveerde, multifactoriële behandeling kan leiden tot een initiële stijging van gezondheidskosten, deze investering wordt terugverdiend in de tijd, door de indrukwekkende gezondheidsvoordelen en langere levensduur voor patiënten,” zegt junior hoofdauteur Joachim Gaede, een graduate student aan de Universiteit van Kopenhagen in Denemarken. “Bovendien waren de totale directe kosten van de geïntensiveerde, multifactoriële interventie, die leidde tot verlenging van de ziektevrije levensduur met ongeveer 8 jaar, neutraal ten opzichte van die van standaardzorg. Dus, ten aanzien van kosten, zal investeren in vroege geïntensiveerde interventie in alle bekende modificeerbare risicofactoren in hoog-risico personen met T2DM uiteindelijk voor zichzelf betalen, omdat de kosten voor complicaties zullen dalen.”

Bron: persbericht American Diabetes Association’s 78th Scientific Sessions 2018