Verlaagd CV risico met intensieve bloeddrukbehandeling in T2DM patiënten met standaard glycemische regulatie
Benefits of Intensive Blood Pressure Treatment in Patients With Type 2 Diabetes Mellitus Receiving Standard but Not Intensive Glycemic Control
Introductie en methoden
The Action to Control Cardiovascular Risk in Diabetes Blood Pressure (ACCORD BP) studie toonde aan dat een intensieve behandeling voor een gewenste systolische bloeddruk (BP) van <120 mm Hg niet het risico op fatale en niet-fatale CV events verlaagde in hoog risico T2DM patiënten, in vergelijking met een standaardbehandeling voor een gewenste systolische BP <140 mm Hg [1-3]. CV events omvatten echter niet hartfalen (HF) en er werd niet gekeken naar hypoglycemische events.
In deze sub-analyse van de ACCORD BP trial werd het effect van intensieve BP-behandeling op de preventie van CV events, inclusief HF, in patiënten met standaard of intensieve glycemische regulatie vergeleken met standaard BP-behandeling.
In de ACCORD-studie werden 10.521 T2DM patiënten, van 40-79 jaar met CVD en van 55-79 jaar met een verhoogd CVD risico, gerandomiseerd om standaard glycemische regulatie (gewenst glycohemoglobine niveau 7,0%–7,9%) of intensieve glycemische regulatie (gewenst glycohemoglobine niveau <6,0%) te ontvangen. Bovendien werden de ACCORD BP-patiënten gerandomiseerd om een standaard (gewenste systolische BP <140 mm Hg) of intensieve BP-behandeling (gewenste systolische BP <120 mm Hg) te ontvangen.
De primaire uitkomst van de huidige analyse was een combinatie van CV sterfte, niet-fataal myocardinfarct, niet-fatale beroerte en ziekenhuisopname voor HF. De secundaire uitkomsten bestonden uit totale sterfte, grote coronaire events (fatale coronaire hartziekte, niet-fataal myocardinfarct of onstabiele angina) en HF (fataal of ziekenhuisopname).
Belangrijkste resultaten
- In de huidige analyse werden 4.733 geschikte patiënten gevolgd voor gemiddeld 4.5±1,4 jaar.
- In de groep met standaard glycemische regulatie hadden patiënten met een intensieve BP-behandeling een significant verlaagd risico op de primaire uitkomst in vergelijking met de standaard BP behandeling groep (9,62% vs 13,32%; 21,1 vs 29,7/1,000 persoon-jaren; HR: 0.71; 95%CI: 0.56–0.90; P=0.005).
- In de groep met intensieve glycemische regulatie was er geen significant risicoverschil voor de primaire uitkomst tussen intensieve en standaard BP-behandeling (11,93% vs 10,64%; 24,9 vs 23,2/1,000 persoon-jaren; HR: 1.06; 95%CI: 0.83–1.36; P=0.61).
- Voor de primaire uitkomst was er een significante interactie tussen BP-behandelingsstrategie en glycemische regulatie (P voor interactie=0.02).
- Het risico op een beroerte was in patiënten met een standaard glycemische regulatie significant lager na een intensieve BP-behandeling in vergelijking met een standaard BP-behandeling (HR: 0.49; 95%CI: 0.27–0.87; P=0.01).
- Er was geen significant verschil in risico op een beroerte tussen de twee groepen voor BP-behandeling in patiënten met intensieve glycemische regulatie en er was ook geen verschil voor de secundaire uitkomsten.
- In patiënten met een intensieve glycemische regulatie was totale sterfte niet-significant hoger na een intensieve BP behandeling in vergelijking met patiënten die een standaard BP behandeling kregen (HR: 1.38; 95%CI 0.99-1.92; P=0.05).
Conclusie
Intensieve BP-behandeling is geassocieerd met een significant verlaagd risico op CV events, inclusief ziekenhuisopname door HF, in T2DM patiënten met een standaard glycemische regulatie, in vergelijking met patiënten met een intensieve glycemische regulatie.
Redactioneel commentaar
In het redactionele artikel bekritiseren Kjeldsen, Os en Nilsson [4] de analyse van Tsujimoto et al., omdat deze statistisch ’underpowered’ is waardoor de uitkomsten mogelijk een gevolg zijn van kansen. Aan de andere kant bediscussiëren zij een aannemelijke verklaring voor de resultaten: Ernstige gevallen van hypoglycemie hebben mogelijk de kans op grote CV nadelige events verhoogd in de intensieve glycemische regulatiegroep, waardoor het voordeel van de intensieve BP regulatie verdwijnt.
De auteurs concluderen: ‘De nieuwe ACCORD analyse vormt een nieuw argument om een meer interventionele trial op te zetten met een geschikte onderzoeksopzet en voldoende statistische power die overtuigend kan verklaren of een systolische BP <120 mm Hg in patiënten met diabetes mellitus beschermt tegen cardiovasculaire complicaties. Totdat dergelijke data zijn verkregen door de organisatie van de ACCORD-studie, of van anderen, blijft, zoals nu beschreven staat in zowel de Amerikaanse als de Europese richtlijnen voor hypertensie, de gewenste systolische BP 130/180 mm Hg in patiënten met diabetes mellitus.’
Deel deze pagina met collega's en vrienden: