Darmfloradiversiteit is omgekeerd geassocieerd met arteriële stijfheid
Gut microbial diversity is associated with lower arterial stiffness in women
Introductie en methoden
De darmflora, een belangrijke regulator van systemische inflammatie, glucose tolerantie en insuline gevoeligheid, heeft mogelijk effect op vasculaire ziekten door middel van oxidatieve stress en inflammatie [1]. Arteriële stijfheid, gemeten met polsgolfsnelheid (pulse wave velocity, PWV), is een onafhankelijke voorspeller van CV risico [2]. Inflammatie draagt bij aan de ontwikkeling van arteriële stijfheid, daarom werd er een relatie tussen darmfloracompositie en arteriële stijfheid gesuggereerd.
In deze studie werd de associatie tussen arteriële stijfheid en darmfloracompositie onderzocht, door zowel de relatie tussen PWV en diversiteit van darmflora, als de relatie tussen PWV en specifieke operationele taxonomische eenheden (OTU’s) te bestuderen. Daarnaast is er ook bepaald of de associatie tussen arteriële stijfheid en darmflora beïnvloed wordt door de circulerende metabolieten fenylacetylglutamine, trimethylamine oxide (TMAO) en de antioxidant indoleproprionate (IPA).
Voor dit doeleinde werd data van 617 vrouwelijke tweelingen (40-79 jaar) uit het TwinsUK register geanalyseerd [3,4]. Van deelnemers die aanmerking kwamen voor de analyse werden zowel de PWV en serum metabolieten, als de darmfloracompositie met behulp van 16S rRNA gene sequencing gemeten. Het 10-jaar atherosclerotisch CVD (ASCVD) risico werd berekend gebaseerd op leeftijd, geslacht, totaal en high-density lipoprotein cholesterol, wel of niet roken, bloeddruk (BP) en het gebruik van BP-verlagende medicatie, als ook diabetes type 2 (T2DM).
Belangrijkste resultaten
- Maten voor darmfloradiversiteit waren significant geassocieerd met PWV (Shannon: Beta = -0.25±0.07; P=1x10-4, Simpson: Beta = -0.18±0.07; P=10-3) na correctie voor leeftijd, body mass index (BMI), gemiddelde arteriële BP en familiaal verwantschap.
- Zeven OTU’s waren significant en negatief geassocieerd met PWV (vals ontdekte kans <0.05): twee van de Ruminococcaceae familie, een van de Rikenellaceae en een van de Clostridiaceae, een van de Barnesiellaceae familie, een van de Clostridiaceae familie, en de soort Odoribacter.
- De resultaten bleven gelijk na correctie voor roken, alcoholconsumptie, fysieke inspanning, vezel- en omega-3-inname, naleving Mediterraan dieet, sociaaleconomische status, protonenpompremmer, antibioticagebruik, urinezuur, de 10-jaar ASCVD risicoscore en CRP-waarden.
- PWV bleef significant geassocieerd met darmfloracompositie na correctie voor visceraal vetmassa en insuline resistentie, waarbij elke standaarddeviatie van de hoeveelheid darmflora bijdroeg aan een effectgrootte van -0.12 tot -0.27 (P-waarden varieerden van 0.002 tot 3x10-5) op PWV.
- De associaties tussen PWV, darmfloradiversiteit en specifieke OTU’s waren verlaagd na correctie voor fenylacetylglutamine, TMAO en de antioxidant IPA, maar bleven wel significant. Na correctie voor leeftijd, BMI en gemiddelde arteriële BP droegen de darmflorafactoren met 8,3% (95%CI: 4.32–12.4%) bij aan de variëteit in arteriële stijfheid.
Conclusie
In een studie met vrouwelijke tweelingen van middelbare leeftijd was darmfloracompositie sterk gecorreleerd aan arteriële stijfheid, onafhankelijk van traditionele risicofactoren. Deze data suggereren dat therapieën die aangrijpen op de darmflora mogelijk arteriële stijfheid kunnen verbeteren.
Redactioneel commentaar
In het redactionele artikel benadrukken Laurent en Bruno [5] de belangrijkste vinding uit de studie van Menni et al.: arteriële stijfheid is significant gecorreleerd aan darmflora en deze associatie wordt slechts deels beïnvloed door een groot aantal traditionele risicofactoren. Ook al wordt arteriële stijfheid tot 50% bepaald door leeftijd en gemiddelde BP, de auteurs reageren positief op de vinding dat darmflora 4-8% van de variatie in arteriële stijfheid bepaalt. Ze bediscussiëren ook de beperkingen van de studie, zoals endotoxemia markers die niet gemeten werden, het feit dat vetten uit voeding niet onderzocht zijn, het cross-sectionele studieontwerp en de homogeniteit van de studiepopulatie die bestond uit vrouwelijke tweelingen van middelbare leeftijd. De auteurs concluderen: ‘’… de studie van Menni et al. draagt bij aan een lopend onderzoek naar de relatie tussen arteriële stijfheid en inflammatie. De auteurs lieten zien dat het mogelijk is om een deel van het CV risico, dat niet bepaald wordt door traditionele risicofactoren, te verklaren met behulp van darmflorakarakteristieken. Deze data suggereren dat de darmflora mogelijk als derde factor een rol speelt in de relatie tussen inflammatie en arteriële stijfheid.’’
Deel deze pagina met collega's en vrienden: