Onvoldoende bewijs om niet-traditionele risicofactoren toe te voegen aan CVD risicoschatting

De USPSTF beoordeelde beschikbare data over toevoeging van niet-traditionele risicofactoren aan CVD risicoschattingen en concludeert dat het huidige bewijs onvoldoende is om de balans te beoordelen tussen voor- en nadelen van de toevoeging van enkel-brachiale index (ABI)-, hoog-gevoelig C-reactieve proteïne (hsCRP)- en coronaire arterie calcium (CAC)-scores aan CVD risicoschattingen. Er is momenteel onvoldoende bewijs beschikbaar om behandelkeuzes te baseren op ABI, hsCRP of CAC; het is onbekend of dit tot een lagere incidentie van CVD events of sterfte leidt. De USPSTF raadt clinici aan om de Pooled Cohort Equations te gebruiken voor CVD risicoschatting in asymptomatische patiënten, totdat er bewijs beschikbaar is dat de additionele risicofactoren extra voordeel geven.

In de Verenigde Staten wordt het CVD risico momenteel geschat met de Framingham Risk Score of Pooled Cohort Equations, maar deze scores geven over- of onderschattingen van risico’s in sommige patiëntpopulaties. Daarom zouden metingen van de additionele risicofactoren, zoals ABI, hsCRP en CAC, de voorspelling voor CVD risico kunnen verbeteren.

Middels een systemisch review werden daarom de beschikbare data beoordeeld over of ABI, hsCRP-waarden of CAC-score de kalibratie, het onderscheidingsvermogen of risico reclassificatie kunnen verbeteren wanneer deze risicofactoren worden toegevoegd aan de huidige CVD risicomodellen. Deze risicofactoren werden gekozen, omdat een onafhankelijke associatie tussen deze factoren en CVD uitkomsten is aangetoond in enkele studies, en omdat deze factoren betrouwbaar gemeten kunnen worden. Daarbij zijn de prevalentie en spreiding van abnormale en normale waarden van deze factoren bekend in de doelgroep.

De additionele risicofactoren verbeterden de discriminatie en CVD risico reclassificatie inderdaad een beetje, maar de betekenis van deze veranderingen is nog onbekend.

In een redactioneel commentaar wordt de aandacht gevestigd op CAC-score, die in sommige subgroepen, patiënten kan reclassificeren van hoog naar laag CVD risico bij een selectieve serie van metingen. Volgens Wilkins et al. kan dit dus helpen bij behandelkeuzes in individuele patiënten. Dit kan bijdragen aan specifieke statinetherapie en minder CV events en economische lasten, terwijl preventieve behandelkosten en nadelen van medicatie ook lager worden. Wilkins en collega’s benadrukken dat als de CAC-meting in de kliniek werkt, het niet meer nodig is om zwakkere biomarkers te onderzoeken. Uiteindelijk moeten we de juiste behandeling voor de juiste patiënt met de juist meting vinden.

De USPSTF geeft aanbevelingen voor klinische, preventieve therapie voor asymptomatische patiënten, gebaseerd op voor- en nadelen van de behandeling. De taskforce is van mening dat clinici behandelkeuzes moeten afstemmen op individuele patiënten of situaties in CVD preventie.

Bron: US preventive services task force, JAMA, 17 juli 2018 Bron: Wilkins JT, JAMA, 17 juli 2018