Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Diabetespatiënten met HF mogelijk extra voordeel van SGLT2-remmer therapie

Canagliflozin and Heart Failure in Type 2 Diabetes Mellitus: Results From the CANVAS Program

Literatuur - Rådholm K, Figtree G, Perkovic V et al. - Circulation 2018;138:458–468

Introductie en methoden

Een van de CV risico’s geassocieerd met diabetes mellitus type 2 (T2DM) is hartfalen (HF). Voor de komst van glucose co-transporter 2 (SGLT2)-remmers, verlaagden glucose-verlagende middelen HF uitkomsten nog niet. Dipeptidyl peptidase-4 (DPP-4)-remmers en de thiazolidinedione-klasse waren zelfs geassocieerd met een hoger risico op HF. Daarentegen is een lager risico op ziekenhuisopname voor HF aangetoond met SGLT2-remmers [1-5]. De Canagliflozin Cardiovascular Assessment Study (CANVAS Program) onderzocht de SGLT2-remmer canagliflozine in 10.142 T2DM patiënten met en zonder een voorgeschiedenis met HF bij baseline, met een gemiddelde follow-up van 188,2 weken [5].

Deze analyse van de CANVAS en CANVAS-Renal studies evalueerde de effecten van canagliflozine op HF en diverse effectiviteits- en veiligheidsuitkomsten in detail. In de CANVAS-studie werden T2DM patiënten van ≥30 jaar met CVD of ≥50 jaar met hoog CV risico, gerandomiseerd naar placebo of 100 of 300 mg canagliflozine in een 1:1:1 ratio. In de CANVAS-Renaal studie werden patiënten gerandomiseerd naar placebo of 100 mg canagliflozine met optionele titratie tot 300 mg in een 1:1 ratio. Patiënten met NYHA IV HF en diegenen met een geschatte glomerulaire filtratiesnelheid (eGFR) van ≤30 mL/min/1.73 m2 werden uitgesloten van de studie. De primaire uitkomst voor de huidige analyse bestond uit de samenstelling van CV sterfte of ziekenhuisopname voor HF.

Belangrijkste resultaten

65,6% van de patiënten had een geschiedenis met CVD, en 14,4% had een geschiedenis met HF bij baseline.

In vergelijking met placebo, waren de HR’s voor de primaire en secundaire uitkomsten met canagliflozine:

In vergelijking met placebo, waren de effecten van canagliflozine op nadelige CV events, CV sterfte, MI, stroke, algemene sterfte en ernstig lagere nierfunctie, vergelijkbaar in patiënten met en zonder HF bij baseline (P-interactie >0.160). Patiënten met en zonder een geschiedenis met HF bij baseline hadden evenveel nadelige effecten van canagliflozine.

Conclusie

In T2DM patiënten gaf canagliflozine een lager risico op CV sterfte of ziekenhuisopname voor HF, voornamelijk in patiënten met een geschiedenis met HF bij baseline. Zowel het risico van secundaire CV uitkomsten, als het aantal nadelige effecten, verschilde niet tussen diegenen met en zonder HF bij baseline.

Referenties

Toon referenties

Download de slide Vind dit artikel online op Circulation

Deel deze pagina met collega's en vrienden: