Lager CV risico met intensief leefstijlinterventieprogramma in volwassenen met obesitas/overgewicht

Introductie en methoden

Matig gewichtsverlies (5-10% van oorspronkelijke lichaamsgewicht) door leefstijlinterventie is geassocieerd met verbetering van cardiometabole afwijkingen in obese individuen met overgewicht [1,2] en afname in risico op T2DM [3]. De cardiovasculaire impact van gewichtsverlies op lange termijn is echter nooit aangetoond in gerandomiseerde klinische trials (RCT’s).

Deze subanalyse van de parallelle-groep, multicenter, gerandomiseerde PREvención con DIeta MEDiterránea (PREDIMED)-Plus trial onderzocht het effect van een intensieve leefstijlinterventie op gewichtsverlies, adipose markers en intermediate markers van CV risico na 12 maanden in individuen (leeftijd 55-75 jaar) met overgewicht/obesitas (BMI ≥27 en <40 kg/m²) en metabool syndroom (MetS) die 1:1 werden gerandomiseerd naar interventie (interventiegroep [IG]; n=327) of standaardzorg (controlegroep [CG]; n=299). Individuen met een geschiedenis van CVD werden uitgesloten, waardoor een studiepopulatie van 626 deelnemers overbleef.

De leefstijlinterventie bestond uit een energiebeperkt Mediterraan dieet (erMedDieet), stimulering van lichaamsbeweging (PA) en gedragsondersteuning. Vragenlijsten werden gebruikt om zelfgerapporteerde adherentie aan het erMedDieet, voedingsfrequentie, en lichaamsbeweging te beoordelen.

Het primaire eindpunt was verschil tussen groepen in gewichtsverlies na 6 en 12 maanden met interventie. Gewicht-gerelateerde secundaire eindpunten na 6 en 12 maanden waren verschillen tussen groepen in het percentage deelnemers met een stabiel gewicht of gewicht onder baselinewaarden, diegenen die ten minste 5% of 10% van het oorspronkelijk gewicht kwijt raakten en diegenen bij wie obesitas verdween (verandering BMI van ≥30 naar <30kg/m²).

Belangrijkste resultaten

Compliance dieet- en leefstijlinterventies

• Na 6 en 12 maanden rapporteerden deelnemers in de IG een significant hogere score in 10/17 items van de vragenlijst over adherentie aan het erMedDieet, met een netto toename van twee punten, in vergelijking met de CG na 12 maanden (3.7 vs. 1.6 punten, P<0.001).
• Het algemene voedingspatroon verbeterde significant in beide groepen, maar de consumptie van totale granen en verfijnde granen verbeterde meer in de IG dan in de CG na 12 maanden (respectievelijk -34.6 vs. -6.4, P<0.001 en -64.1 vs. -19.7, P<0.001).
• Na 12 maanden liet de IG sterkere reducties zien in dagelijkse energie-inname (P=0.05), in vergelijking met de CG, met een lagere inname van koolhydraten (-4.6% vs. -1.9%, P<0.001) en hogere inname van eiwit (0.9% vs. -0.01%, P<0.001), totaal vet (3.6% vs. 2.1%, P=0.01) en enkelvoudig onverzadigd vet (4.5% vs. 2.6%, P<0.001).
• In de IG nam lichaamsbeweging in vrije tijd significant toe na 12 maanden (361.5-108 METs.min/day), terwijl dit afnam in de CG (416.4-4.01 METs.min/day) (P=0.001). Het percentage deelnemers die de aanbevelingen voor lichaamsbeweging opvolgden nam toe in de IG (11.5%), terwijl dit afnam in de CG (-0.7%) na 12 maanden (P=0.001).

Intention-to-treat analyse: Gewichtsverlies en -behoud

• Na 6 en 12 maanden verschilde het gemiddelde gewichtsverlies significant tussen de IG en CG (6 maanden: -2.4 [-2.7%] vs. -0.4 kg [-0.5%], P<0.001; 12 maanden -3.2 [-3.7%] vs. -0.7 kg [-0.8%], P<0.001), met een gemiddeld significant verschil in gewicht tussen de IG en CG van -2.5 kg (-3.1 tot -1.9), dat consistent was tussen subgroepen.
• Na 6 en 12 maanden waren afnames in BMI groter in de IG vergeleken met de CG (6 maanden: -0.9 vs. -0.2 kg/m², P<0.001; 12 maanden -1.2 vs. -0.3 kg/m², P<0.001), wat vergelijkbaar bleef na multivariabele correctie.
• In vergelijking met de CG verloren significant meer deelnemers in de IG gewicht tot onder hun oorspronkelijke gewicht na 6 maanden (81.3% vs. 58.4%, P<0.001) en 12 maanden (84.1% vs. 57.9%, P<0.001).
• In vergelijking met de CG behaalden meer deelnemers uit de IG gewichtsverlies van ≥5% (33.7% vs. 11.9%, P<0.001) en ≥10% (6.9% vs. 2.2%, P<0.001) na 12 maanden.
• Deelnemers van de IG lieten een grotere afname in tailleomtrek zien dan diegenen in de CG na 6 maanden (-3.0 vs. -0.9 cm, P<0.001) en 12 maanden (-3.1 vs. -0.7 cm, P<0.001).
• In de IG werden significante reducties gezien in nuchtere glucosewaarden (-0.23 mmol/L), HbA1c (-1.25 mmol/L [-0.12%]), insuline (-26.2 pmol/L), en HOMA van insuline resistentie (-1.16 in diegenen zonder insulinebehandeling [-1.03 in diegenen zonder diabetes]) na 12 maanden, terwijl geen veranderingen werden gezien in diegenen in de CG.
• Na 12 maanden liet de IG significant grotere verbeteringen zien in HDL-cholesterol, in vergelijking met de CG (0.06 vs. 0.0 mmol/L, P<0.001).
• LDL-c nam af in beide groepen, maar er werd geen significant verschil gevonden tussen beide groepen na 12 maanden (IG: -0.12 vs. CG: -0.16 mmol/L, P=0.42).
• In deelnemers met diabetes (n=281) werden verbeteringen in glycemische regulatie (-0.59 vs. 0.22 mmol/L, P<0.001) gezien na 12 maanden met de interventie, in vergelijking met de CG.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op Diabetes Care