DPP-4-remmer non-inferieur aan placebo in preventie van CV uitkomsten
Effect of Linagliptin vs Placebo on Major Cardiovascular Events in Adults With Type 2 Diabetes and High Cardiovascular and Renal Risk
Introductie en methoden
Linagliptine is een selectieve, eenmaal daagse dipeptidyl peptidase 4 (DPP-4)-remmer, geïndiceerd voor glucoseverlaging in patiënten met diabetes type 2 (T2DM) en er werd verondersteld dat behandeling met linagliptine mogelijk ook cardiovasculaire (CV) en renale protectie biedt in T2DM patiënten [1,2]. De Cardiovascular and Renal Microvascular Outcome Study With Linagliptin (CARMELINA) [3] testte deze hypothese door de CV en renale veiligheid van linagliptine te beoordelen in volwassen T2DM patiënten met hoog cardiorenaal risico. Deelnemers met eindstadium nierziekte (ESRD), gedefinieerd als een eGFR <15 mL/min/1.73 m2, of diegenen die dialyse nodig hadden werden uitgesloten.
CARMELINA, een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde trial randomiseerde geschikte individuen 1:1 naar oraal linagliptine (5 mg/dag) of placebo, bovenop standaardzorg. Het primaire eindpunt was tijd tot het eerste optreden van CV sterfte, niet-fataal myocardinfarct (MI) of niet-fatale stroke (3-punts majeure adverse CV events [MACE]). Het secundaire eindpunt was tijd tot het op eerste optreden van een samenstelling van ESRD, sterfte door nierfalen of een aanhoudende daling van minstens 40% in eGFR vanaf baseline.
Belangrijkste resultaten
- Tussen 2013 en 2016 werden 6979 patiënten gerandomiseerd en zij ontvingen het studiemedicijn gedurende een mediaan van 1.9 jaar. De mediane observatieperiode was 2.2 jaar.
- De primaire samengestelde 3-punts MACE-uitkomst trad op in 12.4% van patiënten in de linagliptine-groep (5.77 per 100 persoonsjaren) en in 12.1% van patiënten in de placebogroep (5.63 per 100 persoonsjaren).
- Het respectieve absolute verschil in aantal incidenties was 0.13 (95%CI: −0.63 tot 0.90) per 100 persoonsjaren en de HR voor non-inferioriteit was (95%CI: 0.89-1.17; P <0.001 voor non-inferioriteit).
- Het risico op het secundaire eindpunt was niet significant verschillend tussen de twee groepen (linagliptine: 9.4%; 4.89 per 100 persoonsjaren; placebo: 8.8%; 4.66 per 100 persoonsjaren; absolute verschil in aantal incidenties: 0.22; 95%CI: −0.52 tot 0.97 per 100 persoonsjaren; HR: 1.04; 95%CI: 0.89-1.22; P=0.62).
- Adverse events kwamen voor in 7.2% van patiënten in de linagliptine-groep en in 78.1% van de patiënten in de placebogroep, ernstige adverse events kwamen voor in 37.0% vs. 38.5% en adverse events met staking van studiemedicatie als gevolg kwamen voor in 10.3% vs. 11.5%.
Conclusie
In volwassen T2DM patiënten met hoog cardiorenaal risico was linagliptine bovenop standaardzorg non-inferieur aan placebo, met betrekking tot risico op CV uitkomsten, gedurende een mediane observatieperiode van 2.2 jaar. Meer renale uitkomsten werden gezien in de linagliptine-groep, hoewel dit verschil tussen de groepen niet statistisch significant was.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: