Behandelvoordeel van GLP-1RA in ouderen met T2DM lijkt afhankelijk van leeftijd
Effect of Liraglutide on Cardiovascular Outcomes in Elderly Patients: A Post Hoc Analysis of a Randomized Controlled Trial
Literatuur - Gilbert MP, Bain SC, Franek E et al. - Ann Intern Med. 2018. DOI: 10.7326/M18-1569Introductie en methoden
Comorbiditeiten en complicaties geassocieerd met type 2 diabetes (T2DM) nemen toe met leeftijd. Omdat dit de behandeling van ouderen met T2DM compliceert, bevelen de Amerikaanse FDA en Europese EMA aan om uitgebreide data te verzamelen over deze patiëntgroep, om informatie te verkrijgen over gepaste behandeling in deze groeiende groep [1,2].
Van GLP-1 receptor agonisten (GLP-1RA) is aangetoond dat ze hoge glycemische effectiviteit en een laag intrinsiek risico op hypoglycemie hebben, en ze stimuleren ook gewichtsverlies [3]. In de LEADER trial werd gezien dat de GLP-1RA liraglutide 13% reductie van majeure nadelige cardiovasculaire events (MACE) gaf in vergelijking met placebo, in patiënten met T2DM met hoog risico op CV events [4].
Deze posthocanalyse onderzocht de CV effecten van liraglutide vs. placebo in patiënten van 75 jaar of ouder (n=836) en in diegenen van 60 tot 74 jaar met risicofactoren voor CV ziekte (n=6183). Een secundair eindpunt was uitgebreide MACE, gedefinieerd als MACE of coronaire revascularisatie, hospitalisatie voor onstabiele angina pectoris of hartfalen, sterfte door alle oorzaken of non-CV sterfte.
Belangrijkste resultaten
- De >75 groep liet risicoreducties van 34% en 29% zien in het optreden van respectievelijk MACE (HR: 0.66, 95%CI: 0.49-0.89) en uitgebreide MACE (HR: 0.71, 95%CI: 0.55-0.91) met liraglutide vs. placebo.
- In diegenen van 60-74 jaar was het behandeleffect van liraglutide minder duidelijk (MACE: HR: 0.95, 95%CI: 0.83-1.09 en uitgebreide MACE: HR: 0.93, 95%CI: 0.84-1.02).
- De P-waarden voor interactie tussen leeftijdscategorie en het effect van liraglutide op MACE was 0.054, en op de relatie met uitgebreide MACE 0.084.
- Sterfte door alle oorzaken in patiënten >75 jaar was 35% lager met liraglutide vs. placebo (HR: 0.65, 95%CI: 0.47-0.91), ten opzichte van 6% lager in diegenen van 60-74 jaar (HR: 0.94, 95%CI: 0.79-1.11; P-interactie =0.088).
- Ernstige nadelige events en niet-ernstige relevante medische events warden gerapporteerd in respectievelijk 63.5% en 61.7% van de patiënten >75, ten opzichte van 49.5% en 49.8% in diegenen van 60-74 jaar. Er warden geen opmerkelijke verschillen gezien tussen de behandelgroepen per leeftijdscategorie.
- Liraglutide-behandelde patiënten maakten meer gastrointestinale stoornissen door (46.6% vs. 33.0%) en meer acute galsteenziekte (10.0% vs. 6.3%).
Conclusie
Deze posthocanalyse van de LEADER trial laat zien dat liraglutide het risico op MACE en uitgebreide MACE en sterfte door alle oorzaken verlaagt in oudere patiënten met hoog risico op CV events, in vergelijking met placebo. Het behandelvoordeel was meer uitgesproken in patiënten ouder dan 75 jaar, ten opzichte van diegenen van 60-74 jaar oud.
Referenties
Download de slide Vind dit artikel online op Ann. Intern Med
Deel deze pagina met collega's en vrienden: