Lichaamsbeweging even effectief als antihypertensiva in verlagen SBP bij hypertensie

Introductie en methoden

Als gevolg van de aanhoudende stijging van de last van CVD in de bevolking, neemt het gebruik van medicaties gericht op een hoge bloeddruk (BP) ook toe [1,2]. Deze stijging is mogelijk geassocieerd met een hogere incidentie van bijwerkingen op populatieniveau, omdat meer mensen diverse geneesmiddelen nemen en omdat polyfarmacie in verband staat met een risico op medicatie-gerelateerde morbiditeit en mortaliteit [3,4]. Relatief weinig aandacht wordt echter gegeven aan het stimuleren van bredere adoptie van niet-farmacologische interventies zoals lichaamsbeweging.

De voordelen van lichaamsbeweging op CVD risicofactoren en CVD zijn welbekend [5-10]. Het effect van lichaamsbeweging op systolische BP (SBP) zijn ook goed gedocumenteerd. Een eerdere meta-analyse liet zien dat SBP verlaagd was na zowel duursport, dynamische weerstandsporten en isometrische weerstandsport-regimes [11]. Een eerdere meta-epidemiologische studie beoogde de relatieve effectiviteit van farmacologische en niet-farmacologische interventies te bepalen op mortaliteit. Deze studie vond dat gestructureerde sport-interventies even effectief waren als een aantal bekende geneesmiddelen, ten aanzien van mortaliteitsvoordelen in secundaire preventie van CHD, revalidatie na beroerte, behandeling van hartfalen en preventie van diabetes. In die analyse was de bewijsvoering ten aanzien van mortaliteitsvoordelen voor lichaamsbeweging beperkter dan farmacotherapie.

Dit is een netwerk meta-analyse om systematische het SBP-verlagende effect van lichaamsbeweging en medicatie te vergelijken, waarbij verschillende types en intensiteit van lichaamsbeweging en verschillende klasses en doseringen van antihypertensiva werden overwogen. Voor deze analyse werden 194 medicatie-RCT’s geïncludeerd en 1 eerder gepubliceerd, uitgebreid review van lichaamsbewegings-interventies geupdate, om uiteindelijk 197 RCT’s te omvatten.

Belangrijkste resultaten

• In alle populaties, waren zowel antihypertensiva als sport-interventies effectief in het verlagen van SBP vanaf baseline ten opzichte van de controlegroep (gemiddeld verschil medicatie: -8.80 mmHg, 95%Credible Interval (CrI): -9.58 tot -8.02, gemiddeld verschil lichaamsbeweging: -4.84 mmHg, 95%CI: -5.55 tot -4.13).
• Grotere SBP reducties werden gezien in populaties die medicatie ontvingen dan in diegenen die deelnamen aan fysieke inspanningsinterventies (-3.96, 95%CrI: -5.02 tot -2.91).
• Alle geteste types lichaamsbeweging (duur-, weerstand-, isometrische training, en combinaties van duur- en weerstand) waren effectief in het verlagen van SBP, en resulteerde in vergelijkbare dalingen vanaf baseline, behalve voor de combinatie van duur- en weerstandstraining, hetgeen effectiever was dan dynamische weerstand alleen (-2.98, 95%CrI: -5.04 tot -0.93).
• Alle klasses antihypertensiva (ACE-remmer, ARB, CCG, diuretica) waren effectief in het verlagen SBP.
• Het SBP-verlagende effect van de meeste medicatieklasses (ACE-remmers, ARB en diuretica) verschilde niet significant van het effect van isometrische weerstandstraining en de combinatie van duur- en dynamische weerstandsoefeningen.
• Een dosis-gradiënt in het SBP-verlagende effect werd gezien voor antihypertensiva, maar het was onduidelijk of hetzelfde geldt voor oplopende sport-intensiteiten.
• In hypertensieve populaties (SBP ≥140 mmHG), verminderde lichaamsbeweging SBP met 8.96 mmHg (95%CrI: -10.27 to -7.64), en er werd geen significant verschil gezien met het effect van medicatie op SBP (0.18, 95%CrI: -1.35 to 1.68). Verschillende types lichaamsbeweging leken vergelijkbaar met medicatie in hun SBP-verlagende effect.

Conclusie

Referenties

https://bjsm.bmj.com/content/early/2018/12/05/bjsports-2018-099921