Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Aanhoudende LDL-c verlaging na dosisaanpassing PCSK9-remmer

Individualized low-density lipoprotein cholesterol reduction with alirocumab titration strategy in heterozygous familial hypercholesterolemia: Results from an open-label extension of the ODYSSEY LONG TERM trial

Literatuur - Dufour R, Hovingh GK, Guyton JR et al., - J Clin Lipidol. 2019; 13 : 138-147. https://doi.org/10.1016/j.jacl.2018.11.007

Introduction and methods

Een recent EAS/ESC consensus statement en een aantal richtlijnen stellen dat behandeling met antilichamen gericht tegen PCSK9 overwogen moeten worden voor patiënten met heterozygote familaire hypercholesterolemie (HeFH) met erg hoog CV risico, met een familiegeschiedenis van coronair arterielijden op zeer jonge leeftijd, of een LDL-c niveau ver verwijderd van de streefwaarde ondanks maximaal getolereerde lipidenverlagende therapie [1-5].

De PCSK9-remmer alirocumab kan worden toegediend in doseringen van 75 of 150 mg elke twee weken (Q2W). Van beide doseringsregimes is aangetoond dat het consistente LDL-c verlaging geeft van tussen 44% en 61% in het ODYSSEY klinische trialprogramma [6-11]. In de meeste studies was de verlaging niet afhankelijk van LDL-c niveaus op baseline [6-8, 10].

De ODYSSEY LONG TERM trial beoordeelde de veiligheid en effectiviteit op lange termijn van alirocumab 150 mg Q2W [12]. Voor sommige patiënten is de lagere dosering mogelijk echter genoeg om hun CV-risicogebaseerde LDL-c streefwaarden te halen. HeFH patiënten die 150 mg Q2W kregen in ODYSSEY LONG TERM konden ervoor kiezen om mee te doen aan de open-label extensie (OLE) studie en om alirocumab 75 mg Q2W te ontvangen bij aanvang van ODYSSEY OLE. Deze studie onderzocht het effect van beide goedgekeurde doseringen van alirocumab in hetzelfde HeFH-cohort, met relatief hoge LDL-c niveaus ondanks maximaal getolereerde statinetherapie.

214 Patiënten begonnen aan ODYSSEY OLE. Vanaf week 8 mochten artsen de alirocumabdosering aanpassen van 75 mg naar 150 Q2W en weer terug, afhankelijk van hun klinische inschatting en de LDL-c waarde van de patiënt. Achtergrondstatines en andere lipidenverlagende therapie moesten, zo mogelijk, stabiel gehouden worden tijdens OLE. De primaire doelstelling van ODYSSEY OLE was om de veiligheid op lange termijn te bepalen van alirocumab in aanvulling op achtergrondtherapie in HeFH, en de tweede was evaluatie van langetermijneffectiviteit en immunogeniciteit.

Belangrijkste resultaten

Veiligheid

Langetermijneffectiviteit

Immunogeniciteit

Conclusie

Zowel de 75 mg als de 150 mg Q2W doseringen van alirocumab gaven aanzienlijk LDL-c dalingen tijdens de behandelduur van maximaal vier jaar. Het verschil in procentuele reductie in LDL-c tussen de twee doseringen van alirocumab (15.8%) is volgens verwachting op basis van simulatiemodellen die gebruikt zijn voor het ontwerp van het ODYSSEY fase 3 klinische studieprogramma en in lijn met wat is gezien in dubbelblinde studies. Zowel patiënten die 75 mg bleven krijgen als diegenen die een dosisverhoging kregen naar 150 mg lieten aanhoudende LDL-c verlaging zien. Deze bevindingen maken een geïndividualiseerde benadering mogelijk met PCSK9 remming in patiënten met HeFH.

Referenties

Toon referenties

Vind dit artikel online

Deel deze pagina met collega's en vrienden: