Groot absoluut voordeel met PCSK9 remmer in ACS patiënten met polyvasculaire ziekte
Patients with Recent Acute Coronary Syndrome and Polyvascular Disease Derive Large Absolute Benefit from Alirocumab: ODYSSEY OUTCOMES Trial
Literatuur - Jukema JW, Szarek M, Zijlstra LE, et al. - JACC 2019; doi: 10.1016/j.jacc.2019.03.013Introductie en methoden
Patiënten met perifeer vaatlijden (PAD) of cerebrovasculair lijden (CeVD) hebben een verhoogd risico op MACE en sterfte in vergelijking met degenen zonder, ongeacht geschiedenis van coronair vaatlijden (CAD) [1-3]. Wanneer PAD of CeVD samenvalt met acuut coronair syndroom, is risico op MACE en sterfte zelfs nog meer verhoogd [4,5]. Intensieve therapie is nodig om secundaire events te voorkomen in deze patiënten. De PCSK9 remmer alirocumab verlaagde MACE en sterfte in patiënten met recent ACS en verhoogde lipidenwaarden, in vergelijking met placebo, aangetoond in de ODYSSEY OUTCOMES trial (voor MACE: absolute risicoreductie (ARR) 1.6%, 95%CI:0.7-2.4%, P=0.0003, voor sterfte: ARR 0.6%, 95%CI:0.2-0.6%) [6].
ODYSSEY OUTCOMES was een multicenter, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde trial in 18924 ACS patiënten (MI of onstabiele angina) met verhoogde lipiden, die op statinetherapie zaten. Patiënten werden toegewezen in een 1:1 ratio om alirocumab of placebo te ontvangen.
Deze vooraf gespecificeerde analyse van de ODYSSEY OUTCOMES trial onderzocht of reductie van MACE en sterfte door alirocumab beïnvloed werd door de aanwezigheid van polyvasculaire ziekte (PAD, CeVD of beide) om voorkeurspatiënten te identificeren voor deze therapie. Met dit doel werden 3 subgroepen gedefinieerd: monovasculaire ziekte (CAD zonder PAD of CeVD), polyvasculaire ziekte in 2 vaatbedden (CAD en of PAD of CeVD) en polyvasculaire ziekte in 3 vaatbedden (CAD, PAD, en CeVD).
Het primaire eindpunt was MACE, een samenstelling van coronaire hartziekte sterfte, niet-fatale MI fatale of niet-fatale ischemische beroerte of onstabiele angina waardoor ziekenhuisopname nodig was. Secundaire eindpunt was sterfte door alle oorzaken. Mediane follow-up was 2.8 jaar.
Belangrijkste resultaten
- Op baseline hadden 17370 patiënten (91.8%) monovascularie ziekte, 1405 (7.4%) hadden polyvasculaire ziekte in 2 vaatbedden, 149 (0.8%) hadden polyvasculaire ziekte in 3 vaatbedden.
- In de placebogroep was incidentie van MACE 10.0%, 22.2% en 39.7% in diegenen met respectievelijk één, twee of drie aangedane vaatbedden. Overeenkomstige ARRs met alirocumab waren 1.4% (0.6-2.3% [kwartiel 1 tot kwartiel 3]), 1.9% (-2.4% tot 6.2%) en 13.0% (-2.0% tot 28.0%) (Pinteractie=0.0006).
- In de placebogroep was incidentie van sterfte 3.5%, 10.0% en 21.8% in diegenen met respectievelijk één, twee of drie aangedane vaatbedden. Overeenkomstige ARRs met alirocumab waren 0.4% (-0.1% tot 1.0%), 1.3% (-1.8% tot 4.3%) en 16.2% (5.5% tot 26.8%) (Pinteractie=0.002).
- Er waren geen verschillen in incidentie van nadelige events tussen alirocumab en placebogroepen, met de uitzondering van lokale reacties op plaats van injectie (meer in de alirocumabgroep). Er waren geen verschillen in nadelige events tussen de subgroepen.
Conclusie
Deze subanalyse van de ODYSSEY OUTCOMES trial liet zien dat patiënten met een recent ACS en samenvallend polyvasculaire ziekte een hoog risico op MACE en sterfte hebben. Behandeling met alirocumab bovenop statinetherapie resulteerde in een grote absolute risicoreductie in patiënten met polyvasculaire ziekte, waardoor deze patiënten werden geïdentificeerd als een subgroep die mogelijk veel voordeel kan hebben van behandeling met alirocumab.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: