Intensieve BP-verlaging lijkt ook gunstig in volwassenen met diabetes, ongeacht baseline-BP

Introductie en methoden

De bloeddruk (BP)-drempelwaarde voor starten met antihypertensieve behandeling in patiënten met diabetes mellitus is omgeven door onzekerheid [1-3]. Dit compliceert de zorg voor deze mensen, in het licht van hun risico op toekomstige CV events, dat gepaard gaat met het hebben van diabetes.

Diverse recente studies in volwassenen zonder diabetes onderbouwen BP-streefwaarden die lager zijn dan eerder werd aanbevolen, bijvoorbeeld SPRINT [4] en HOPE-3 [5]. Er waren echter geen deelnemers in SPRINT, en slechts 6% in HOPE-3, met diabetes. Studies die wel BP-verlaging in patiënten met diabetes bestudeerden, hebben tot inconsistente resultaten geleid. De UKPDS data onderschreven intensieve BP-verlaging in volwassenen met diabetes, maar het is belangrijk te beseffen dat deze studie >25 jaar geleden startte en de initiële en bereikte BP-waarden hoger waren dan wat tegenwoordig als klinisch veilig zou worden beschouwd [6]. De meer hedendaagse ACCORD studie liet geen voordeel zien op CV uitkomsten van het verlagen van BP naar<120 mmHg ten opzichte van <140 mmHg [7]. Aanbevolen BP-streefwaarden voor diabetespatiënten in internationale richtlijnen variëren [1-3].

ADVANCE gaf aanvullende onderbouwing voor intentieve BP behandeling van patiënten met diabetes [8]. Deze studie randomiseerde deelnemers naar intensieve behandeling met een vaste combinatie van perindopril-indapamide of naar placebo. De actieve arm liet een gemiddelde daling in BP zien van 5.6/2.2 mmHg, die geassocieerd was met 9% daling van majeure macrovasculaire of microvasculaire events, en een 18% lagere CV mortaliteit [8].

Deze analyse (n=10.948) beoogde te onderzoeken of de effecten van intensiveren van BP-behandeling in mensen met diabetes in de ADVANCE studie afhingen van SBP, DBP of geschat CV risico op baseline. De huidige analyse beschouwde het samengestelde eindpunt van majeure macrovasculaire en microvasculaire events en sterfte door alle oorzaken als twin-primaire effectiviteitseindpunten. Deelnemers werden gecategoriseerd op basis van baseline SBP: <120, 120-129, 130-139, 140-149, 150-159 and ≥160 mmHg.

Belangrijkste resultaten

• Gemiddelde on-treatment BP was lager in de interventie-arm dan in de placeboarm, hetgeen consistent was in alle categorieën van 10-jaars ASCVD risico of baseline SBP.
• Gedurende een gemiddelde follow-up van 4.3 jaar, was behandeling met perindopril-indapamide geassocieerd met een lagere frequentie van majeure vasculaire events (HR: 0.91, 95%CI: 0.83-0.997) en sterfte door alle oorzaken (HR: 0.86, 95%CI: 0.75-0.99). Er waren geen aanwijzingen voor heterogeniteit in het behandeleffect in de SBP subgroepen (majeure vasculaire events: P=0.83, sterfte door alle oorzaken: P=0.36).
• Noch werd heterogeniteit van behandeleffect gezien wanneer subgroepen werden gedefinieerd op basis van baseline DBP niveaus of door een combinatie van SBP en DBP.
• Er waren geen aanwijzingen voor heterogeniteit in het behandeleffect wanneer subgroepen werden gedefinieerd op basis van ASCVD risico.
• Er was geen statistisch significante heterogeniteit in de frequentie van nadelige events die leidden tot permanent stoppen met het studiemiddel wanneer subgroepen werden gevormd op basis van baseline SBP, DBP of 1-jaars ASCVD risico.

Conclusie

Referenties

Download de slides Vind dit artikel online op Hypertension