GLP-1 receptoragonist verlaagt MACE in een diverse T2DM-populatie

De data van de Researching Cardiovascular Events With a Weekly Incretin in Diabetes (REWIND) trial tonen aan dat dulaglutide, een injecteerbare glucagon-like peptide-1 receptoragonist (GLP-1RA), superioriteit laat zien in de reductie van cardiovasculaire events in een diverse populatie met diabetes type 2 (T2DM). De data werden gepresenteerd tijdens American Diabetes Association’s (ADA’s) 79th Scientific Sessions. De studie bevestigde een CV voordeel, zonder onverwachte bijeffecten of een toename in hypoglycemie.

De REWIND trial is de eerste studie met een meerderheid van geïncludeerde deelnemers (69%) zonder geschiedenis van cardiovasculaire ziekte (CVD) bij inclusie. De REWIND trial had een mediane follow-upperiode van meer dan vijf jaar, de langste voor een CV uitkomstentrial met GLP-1RA.

Deze internationale, dubbelblinde gerandomiseerde gecontroleerde trial includeerde 9901 mensen van 50 jaar en ouder met T2DM uit 24 landen, in 371 zorgcentra. De studie evalueerde of wekelijkse subcutane injectie van 1.5 mg dulaglutide majeure nadelige CV events (MACE) kon reduceren in vergelijking met placebo, wanneer toegevoegd aan het anti-hyperglycemische regime. Een brede range van deelnemers, vergelijkbaar met diegenen gezien in een gemeenschapspraktijk, werd onderzocht. Velen hadden glucosewaarden die voldeden aan de richtlijnen. Deelnemers hadden een gemiddelde A1c-waarde van 7.3% (de helft een waarde lager dan 7.2% had) aan het begin van de studie, 46% was vrouw en 69% van de deelnemers had geen eerdere CVD. Alle deelnemers hadden CV risicofactoren. Onderzoekers randomiseerden deelnemers naar placebo of dulaglutide gedurende maximaal acht jaar, en de gemiddelde follow-upduur was 5.4 jaar.

REWIND’s primaire CV uitkomst was het eerste optreden van MACE, de samenstelling van CV sterfte of niet-fataal myocardinfarct of niet-fatale stroke. Een significante 12% reductie in MACE werd gezien met dulaglutide vs. placebo (HR=0.88, 95% CI: 0.79-0.99), wat gedurende de gehele trialduur aanhield. Deze risicoreductie was consistent in subgroepen gebaseerd op het hebben van vastgestelde CVD (HR=0.87, 95% CI: 0.74-1.02) of niet (HR=0.87, 95% CI: 0.74-1.02), het hebben van baseline A1c ≥7.2% (HR=0.86, 95% CI: 0.74-1.00) of <7.2% (HR=0.90, 95% CI: 0.76-1.06) en in vrouwen (HR=0.90, 95% CI: 0.76-1.06) en in mannen (HR=0.90, 95% CI: 0.79-1.04). Alle drie de MACE-componenten droegen bij aan de significante reductie die dulaglutide gaf, waaronder CV sterfte (HR=0.91, 95% CI: 0.78-1.06), niet-fatale hartaanval (HR=0.96, 95% CI: 0.79-1.16) en niet-fatale stroke (HR=0.76, 95% CI: 0.61-0.95).

Een samengestelde klinische microvasculaire uitkomst (als secundaire uitkomst) bestaande uit retinale of renale ziekte, ziekenhuisopname voor onstabiele angina, ziekenhuisopname voor hartfalen of een urgent bezoek voor hartfalen, en sterfte door alle oorzaken, was ook significant verlaagd (HR=0.87, 95% CI: 0.79-0.95).

Een analyse van de renale uitkomsten suggereert dat gebruik van dulaglutide geassocieerd was met verminderde progressie van nierziekte in mensen met T2DM. Bovendien was A1c verlaagd in de dulaglutidegroep met 0.46%, terwijl de placebogroep een toename van 0.16% toonde. Deelnemers die dulaglutide ontvingen verloren gemiddeld 2.95 kg aan gewicht en diegenen in de placebogroep 1.49 kg.

Dulaglutide werd ook geëvalueerd in de AWARD-7 studie, in mensen met T2DM en matige-tot-ernstige chronische nierziekte (CKD) en A1c van 7.5% - 10.5%. Patiënten werd gerandomiseerd naar dulaglutide 1.5 mg of 0.75 mg, of naar insuline glargine. Data van AWARD-7 werden ook gepresenteerd tijdens het ADA congres en toonden aan dat patiënten die eenmaal per week met dulaglutide 1.5 mg behandeld werden, een reductie hadden in klinische events die geassocieerd waren met eindstadium nierziekte (ESKD), waaronder dialyse, en met een niertransplantatie. Bovendien werd een tragere afname van nierfunctie gezien, in vergelijking met mensen die insuline of een lagere dosis van dulaglutide namen.

De REWIND data zijn gelijktijdig gepubliceerd in The Lancet

Bron: persbericht ADA, 9 juni 2019 Bron: persbericht Eli Lilly, 9 juni 2019