Hoger plasma EPA niveau geassocieerd met verlaagd HF risico
Predicting Risk for Incident Heart Failure With Omega-3 Fatty Acids - From MESA
Literatuur - Block RC, Liu L, Herrington DM et al. - JACC Heart Fail. 2019;7:651-661, doi.org/10.1016/j.jchf.2019.03.008Introductie en methoden
De omega-3 poly onverzadigde vetzuren (ω3 PUFAs) eicosapentaenoic acid (EPA) en docasahexaenoic acid (DHA) zijn belangrijke factoren van CV gezondheid [1-3], maar data over CV voordeel in coronaire hartziekte (CHD) en HF met gebruik met supplementen is tegenstrijdig. In patiënten met CHD werd voordeel in overleving gezien met ω3 PUFAs door voorkomen van plotseling dood [4-8] en sommige studies suggereren dat ω3 PUFAs mogelijk uitkomsten verbeteren in HF patiënten [9-13]. Daarentegen liet een meta-analyse met data van >77000 deelnemers geen voordeel zien met ω3 PUFAs supplementen in patiënten met CHD [14]. Wat opgemerkt moet worden, in de meta-analyse was HF niet geëvalueerd als eindpunt en studies met voldoende dosis om betekenisvolle niveaus te behalen ontbraken. Studies in een muismodel van HF hebben aangetoond dat linker ventrikelfunctie behouden werd en interstitiële fibrose voorkomen werd met suprafysiologische waarden van ω3 PUFAs door dieet [15].
Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis (MESA) is een longitudinale cohort studie die Afrikaanse, Amerikaanse, Hispanic, Aziatische en witte volwassenen in de VS includeerde [16,17]. In deze analyse van het MESA cohort werden 6562 deelnemers geïncludeerd tussen juli 2000 en juli 2002. Er werd onderzocht of EPA aanwezigheid (%EPA) geassocieerd is met risico op HF. Ook werd de associatie van EPA waarden met incidentie van HFrEF en HFpEF bestudeerd en of de associatie tussen EPA en HF incidentie uniek was onder ω3 PUFAs.
Baseline waarden van 25 vetzuren (FA) werden gemeten en 8 clusters werden geïdentificeerd. EPA status was gedefinieerd als onvoldoende (<1.0%), marginaal ((≥1.0% en ≤2.5%) of voldoende (>2.5%) om HF te voorkomen op basis van eerdere definitie van EPA waarden die HF voorkomen in diermodellen [3]. Uitkomst was HF events, beoordeeld door artsen gebaseerd op medische dossiers. Voor correcties werd de vetzuur (FA) met de grootste correlatie binnen een cluster geïdentificeerd als de leidende FA en gebruikt voor correctie. Mediane follow-up was 13.0 jaar.
Belangrijkste resultaten
- 73.1% van deelnemers had onvoldoende plasma EPA waarden, 2.4% had marginale waarden en 4.5% had voldoende waarden. Hispanic deelnemers hadden de laagste % EPA waarden, met 1.4% van de deelnemers voldoende EPA, gevolgd door zwarte (4.4%), witte (4.9%) en Chinese (9.8%0 deelnemers.
- %EPA was 0.76 (0.75-0.77) in diegenen zonder HF (n=6270) en 0.69 (0.64-0.74) in diegenen met een HF event (n=292), wat significant verschillend was (P<0.05).
- Log %EPA was geassocieerd met verlaagd HF risico, onafhankelijk van HF type. Na correctie voor leeftijd, geslacht, ras en studiecentrum bleef de associatie significant. Correctie voor leidende FAs in clusters resulteerde niet in veranderingen in de associatie van %EPA met HF risico. Na correctie voor extra risicofactoren was HR 0.73 (95%CI: 0.60-0.91, P=0.004) per unit verhoging in log %EPA.
- De finale gecorrigeerde HRs voor %DHA was 0.51 (95% CI: 0.38-0.70; P<0.0001); voor proportie ω3 docosapentaenoic acid (DPA) was HR 0.59 (95% CI:0.37-0.95; P=0.03); en voor %EPA plus %DHA was HR 0.54 (95% CI: 0.39-0.73). Geen substantieel verschil werd gezien wanneer alleen deelnemers met HFrEF of HFpEF werden geïncludeerd.
Conclusie
In het MESA cohort die deelnemers van meerder etniciteiten includeerde was hoger %EPA geassocieerd met verlaagd HF risico, voor zowel HFrEF als HFpEF. Deze inverse associatie was ook geobserveerd voor de ω3 PUFAs DPA en DHA en was het sterkst voor EPA plus DHA. Interventies die kunnen resulteren in EPA waarden >4.0% kunnen mogelijk de incidentie van HF in de algemene populatie verlagen.
Redactioneel commentaar
Na een korte samenvatting besprak Maggioni [18] de beperkingen van deze studie. Er is een laag aantal HFpEF gevallen en belangrijker, er is een klein aantal deelnemers met voldoende hoge waarden van ω3 PUFAs om bescherming te bieden. De meeste interventiestudies hebben een dosis van 1 gram/dag gebruikt, maar het is twijfelachtig of dit CV voordelige effecten geeft. Meer recent hebben de OMEGA-REMODEL en REDUCE-IT trials voordeel aangetoond met hogere dosis van ω3 PUFAs. Maggioni vroeg zich daarom af wat de role van ω3 PUFAs in CV gezondheidszorg zou moeten zijn. Er werd geen voordeel gezien met lage dosis van 1 gram/dag voor primaire preventie, maar een hogere dosis van 4 gram/dag EPA toonden aan dat grote atherotrombotisch events, waaronder CV sterfte, verminderd zijn in diegenen met een geschiedenis van CVD. In reactie op de vraag of we naar de vismarkt of naar de apotheek moeten om ω3 PUFAs levels te verhogen, antwoordde hij dat hoge waarden behaald kunnen worden door farmacologische preparaten. Hij concludeerde: ‘als we van hypotheses naar betrouwbare bewijsvoering willen gaan, is dit waarschijnlijk het moment om gerandomiseerde klinische trials van voldoende grootte opnieuw te ontwerpen, om hoge doseringen omega-3-vetzuren bovenop huidige geoptimaliseerde farmacologische en niet-farmacologische therapieën testen’.
Referenties
Download de slide Vind dit artikel online op JACC Heart Fail
Deel deze pagina met collega's en vrienden: