Hoge CAC score geassocieerd met mortaliteit in jonge volwassenen
Association of Coronary Artery Calcium With Long-term, Cause-Specific Mortality Among Young Adults
Literatuur - Miedema, MD, Dardari ZA, Nasir K et al. - JAMA Netw Open. 2019;2(7):e197440. doi:10.1001/jamanetworkopen.Introductie en methoden
Een schatting van 10-jaars absoluut risico op CVD is aanbevolen door meerdere CV richtlijnen als hulp voor therapiebeslissingen. Een belangrijke determinant van coronaire hartziekte (CHD) en 10-jaars risico op CVD is leeftijd, wat resulteert in een schatting van laag 10-jaars risico op CVD in jonge volwassen, zelfs als ze niet-optimale CV risicofactoren hebben en een verhoogd levensrisico op CVD [2]. Vroege behandeling in jonge volwassenen kan resulteren in groot voordeel, maar het is onduidelijk wie en wanneer in de categorie jonge volwassenen te behandelen [3].
Coronaire arteriële calcium (CAC), een marker van atherosclerose, kan worden gebruikt om risico te stratificeren in individuen zonder bekend CVD en kan zo helpen om diegenen te identificeren die preventieve therapieën nodig hebben [4-6]. Dit is aangetoond in volwassen van middelbare leeftijd, maar CAC studies in jongere volwassen hadden beperkingen: kleine studiegrootte, korte follow-up en gebrek aan oorzaak-specifieke mortaliteit [7-9].
Data van het CAC Consortium werd gebruikt om te onderzoeken of CAC jonge volwassenen met hoog risico op CVD kan identificeren. Het CAC Consortium was een onderzoekers-geïnitieerde, multicenter, retrospectief cohort met personen ≥18 jaar zonder CVD of CV symptomen die werden geincludeerd van 1991-2010 met follow-up tot juni 2014 [10]. Klinische indicaties voor CAC meten omvatten individuen met CVD risicofactoren die onbekend waren met hun absolute CVD risico. Deelnemers ≥50 jaar en <30 jaar werden uitgesloten, waardoor 22346 personen overbleven in deze analyse. Gemiddelde leeftijd was 43.5 (SD: 4.5) jaar.
CAC werd gemeten door computertomografie (CT) en gekwantificeerd met gebruik van de Agatston methode met CAC score categorieën van 0, 1 tot 100 en >100. Uitkomsten van interesse waren CHD, CVD en totale mortaliteit. Gemiddelde follow-up was 12. 7 (SD: 4.0) jaar.
Belangrijkste resultaten
- Prevalentie van CAC was 34,4% (aantal nodig om te screenen om CAC te detecteren was 3), terwijl 7.2% van de deelnemers een CAC score >100 had (aantal nodig om te screenen om CAC >100 te detecteren was 14).
- Aantal gevallen met CHD mortaliteit per 1000 persoonsjaren was 4 keer hoger in individuen met CAC (0.27 CHD-gerelateerde sterfgevallen per 1000 persoonsjaren; 95%CI: 0.19-0.40) en 10 keer hoger in individuen met een CAC score >100 (0.69 CHD-gerelateerde sterfgevallen per 1000 persoonsjaren; 95%CI: 0.41-1.16) in vergelijking met individuen met een CAC score van 0 (0.07 CHD-gerelateerde sterfgevallen per 1000 persoonsjaren; 95%CI, 0.04-0.12).
- Na correctie voor traditionele risicofactoren, bleef risico op CHD sterfte significant verhoogd in individuen met een CAC score >100 (HR: 5.6; 95%CI: 2.5-12.7), als ook risico op CVD mortaliteit (HR: 3.3; 95%CI: 1.8-6.2) en totale mortaliteit (HR: 2.6; 95%CI: 1.9-3.6) in vergelijking met diegenen met een CAC score 0.
Conclusie
Een CAC score >100 is geassocieerd met een verhoogd risico op CHD, CVD, en totale mortaliteit in jonge individuen (30-49 jaar) zonder CVD. Deze resultaten suggereren dat meten van CAC overwogen kan worden voor risicostratificatie in jonge volwassen met verhoogd CV risico.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: