Grote hartslagvariabiliteit in rust tussen individuen, maar kleine variabiliteit binnen individuen

Introductie en methoden

Verschillende studies hebben laten zien dat veranderingen in individuele hartslag (HR) metingen over een langere tijdsperiode geassocieerd zijn met CV uitkomsten [1-4]. Longitudinale, individuele HR data die dagelijks verkregen worden in normale leefomstandigheden over lange perioden kunnen mogelijk meer informatie geven dan een enkele HR meting. Commercieel verkrijgbare activity trackers bevatten vaak sensors die HR continue kunnen meten. De nauwkeurigheid van deze sensors is vergelijkbaar met die van standaard ECG monitoring, vooral tijdens rust [5-7]. Deze studie gebruikte data van activity trackers voor de evaluatie van de inter- en intra-individuele variabiliteit van HR in rust (RHR).

Deze retrospectieve, observationele cohortstudie verzamelde data van 92,457 individuen die een activity tracker gebruikten gedurende een minimum van 35 weken, ten minste 2 dagen per week, en ten minste 20 uur per dag. De gemiddelde leeftijd was 45.8 ± 14.4 jaar, 63% was vrouw en de gemiddelde BMI was 28.4 ± 5.8 kg/m². De RHR die gemeten werd door de activity trackers is naar verwachting representatief voor de echte RHR waarde die gemeten zou worden in een liggende positie onmiddellijk na het ontwaken maar voor het opstaan uit bed. Associaties van zowel individuele gemiddelde RHR als RHR variabiliteit, met leeftijd, BMI en gemiddelde slaaptijd (gemeten door de activity tracker) werden geanalyseerd. Verder werden RHR variabiliteit tussen individuen en veranderingen op lange- en korte termijn in een dagelijkse RHR binnen individuen onderzocht.

Belangrijkste resultaten

• Gemiddelde RHR voor alle individuen was 65.5 ± 7.7 bpm. Er werd een grote variatie in gemiddelde RHR tussen individuen gevonden, variërend van 39.7 tot 108.6 bpm.
• Gemiddelde RHR nam toe met leeftijd tot ongeveer 50 jaar en nam vervolgens af na die leeftijd in zowel mannen als vrouwen.
• Vrouwen hadden een significant hogere RHR in alle leeftijdsgroepen. RHR varieerde tussen 50 en 80 bpm in 95% van de mannen. 95% van de vrouwen had een RHR tussen 53 en 82 bpm.
• RHR en BMI hadden een U-vormige relatie, met de laagste RHR bij een BMI van 21 bij vrouwen en 23 voor mannen.
• Gemiddelde slaapduur was geassocieerd met RHR, met een minimum RHR bij een gemiddelde slaapduur van 7-7.5 uur per nacht in zowel mannen als vrouwen.
• De gemiddelde relatieve variabiliteit, uitgedrukt als standaarddeviatie, in dagelijkse RHR in een individu was 3.10 bpm bij vrouwen en 2.90 bpm bij mannen. De maximale wekelijkse fluctuatie in RHR was <10 bmp in ongeveer 80% van de individuen.
• Er werd een seizoensgerelateerde trend geobserveerd in individuele RHR met een gemiddelde variatie van 2 bpm, variërend van een minimum aan het einde van juli en een maximum aan het begin van januari.
• Intra-individuele variabiliteit in RHR was geassocieerd met geslacht, leeftijd en BMI. Vrouwen hadden een grotere variabiliteit dan mannen, en vrouwen van vruchtbare leeftijd hadden significant grotere variabiliteit dan mannen op dezelfde leeftijd of oudere vrouwen. RHR variabiliteit was het laagst in individuen met een BMI tussen 20 en 25 kg/m², terwijl een grotere variabiliteit werd gevonden in individuen met onder- of overgewicht.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op PLoS ONE