GLP-1RA therapie resulteert in kleinere afname van eGFR

Reduction in the rate of eGFR decline with semaglutide vs placebo: a post-hoc pooled analysis of SUSTAIN 6 and PIONEER 6

Gepresenteerd op het virtuele ERA-EDTA congres door Katherine Tuttle (Spokane, WA, VS)

Introductie en methoden

De GLP-1 receptor agonist semaglutide resulteert mogelijk in nierbeschermende effecten, zoals aangetoond in de SUSTAIN 6 CV uitkomstentrial, die sematglutide onderzocht in patiënten met T2DM en hoog CV risico. De meer recente PIONEER 6 CVOT evalueerde het effect van orale semaglutide op CV uitkomsten en toonde CV veiligheid aan. Deze trials hadden een vergelijkbaar ontwerp en patiëntenpopulaties. In SUSTAIN 6 werden 3297 patiënten gerandomiseerd naar subcutaan semaglutide of placebo en gevold voor maximale duur van 104 weken. 3183 Patiënten werden geincludeerd in PIONEER 6 en gerandomiseerd naar orale semaglutide of placebo. Mediane follow-up was 69 weken.

Een analyse van gepoolde data van SUSTAIN 6 en PIONEER 6 werd ondernomen om de effecten van semaglutide op nierfunctie te bepalen in vergelijking met placebo. Data van 6480 patiënten werd geincludeerd en gepooled in twee groepen: semaglutide en placebo. Nierfunctie werd onderzocht in semaglutide en placebogroepen, in totaal en in subgroepen voor baseline eGFR (≥30–<60 of ≥60 mL/min/1.73 m²).

Nierfunctie werd bepaald door jaarlijkse verandering in geschatte glomerulaire filtratiesnelheid (eGFR). Een eerder meta-analyse van 47 studies zag een sterke associatie tussen behandeleffecten op eGFR helling en op klinische eindpunten. Daarom werd eGFR helling gezien als een rendabel surrogaat voor renale klinische eindpunten.

Belangrijkste resultaten

• In de semaglutidegroep was jaarlijkse verandering in eGFR 0.60 mL/min/1.73 m² (95%CI: 0.31-0.90, P<0.0001) lager in de placebogroep na jaar 1.
• In de subgroep met baseline eGFR ≥60 mL/min/1.73 m², was het geschatte behandelverschil voor semaglutide vs. placebo na jaar 1, 0.48 mL/min/1.73 m² (95%CI: 0.13-0.82). Dit was 1.07 mL/min/1.73 m² (95%CI: 0.46-1.68) voor de subgroep met baseline baseline eGFR ≥30–<60 mL/min/1.73 m2. Er was een numeriek groter verschil in geschatte behandelverschil tussen de subgroepen, maar dit was niet statistisch significant (Pinteractie=0.21).

Conclusies

Behandeling met de GLP-1RA semaglutide resulteerde in een kleinere afname van eGFR in vergelijking met placebo in een gepoolde analyse van SUSTAIN 6 en PIONEER 6 trials. Dit effect werd geobserveerd in de totale populatie en voor verschillende subgroepen van baseline eGFR.

Discussie

Katherine Tuttle presenteerde kort het ontwerp van de FLOW trial, een nieruitkomstentrial die momenteel gaande is en T2DM patiënten met DKD en eGFR tussen 25 en 75 mL/min/1.73 m² includeert. De primaire uitkomst is een samenstelling van CKD eindpunten (≥50% eGFR afname, aanhoudend eGFR <15 mL/min/1.73 m², starten met chronische niervervangende therapie, sterfte door nierziekte, en CVD).

-Onze verslaglegging van ERA-EDTA 2020 is gebaseerd op de informatie die beschikbaar is gesteld tijdens het congres-