Geen aanvullend effect met sGC-stimulator op LVEF en LVESVI in HFrEF

Nieuws - 23 juni 2020

Effect of Vericiguat on Left Ventricular Function: The VICTORIA Echocardiographic Sub-Study

HFA Discoveries 2020 webinar presented by Prof. dr. Burkert Pieske (Berlin, Germany)

Introductie en methoden

Hartfalen met verminderde ejectiefractie (HFrEF) wordt gekenmerkt door verminderde activiteit van oplosbaar guanylaatcyclase (sGC). Dit resulteert in een verminderde beschikbaarheid van cyclisch GMP (cGMP). De sGC-stimulator vericiguat herstelt de cGMP-niveaus. De VICTORIA trial toonde onlangs een klinisch voordeel aan van vericiguat bij HFrEF na een verslechterend HF event, in vergelijking met placebo.

De VICTORIA echocardiographic substudie was gericht op het beschrijven van de cardiale functionele en structurele kenmerken van patiënten die deelnamen aan de VICTORIA trial en beoordeelde het natuurlijk beloop van de hartfunctie en -structuur na een verslechterend HF event. Bovendien had deze substudie als doel om de effecten van vericiguat vs. placebo op de hartfunctie en -structuur gedurende 8 maanden therapie te karakteriseren.

Patiënten die deelnamen aan de VICTORIA trial werden gerekruteerd om deel te nemen aan de VICTORIA echo substudie. Er werd op baseline en na 8 maanden therapie een echocardiogram gemaakt. Er waren in totaal 419 gepaarde echo’s op baseline en na 8 maanden therapie beschikbaar (n = 208 in de vericiguat-arm, n = 211 in de placebo-arm). De primaire uitkomst was de verandering in de linkerventrikelejectiefractie (LVEF) en de linkerventrikel eindsystolische volume-index (LVESVI) van baseline tot follow-up na 8 maanden.

Belangrijkste resultaten

Baseline waarden waren evenwichtig verdeeld tussen groepen voor LVEF (31.8 ± 8.2% in de placebo-arm, 33.0 ± 9.4% in de vericiguat-arm, gemiddelde ± SD, P=0.172). Echter, de baseline waarden voor LVESVI waren niet evenwichtig tussen de behandelarmen (68.2 ± 31.0 ml/m² in de placebogroep versus 60.7 ± 26.8 ml/m² in de vericiguat-arm, P=0.009).
LVEF verbeterde significant van baseline tot 8 maanden follow-up in zowel de placebo-arm (31.8±8.2% tot 34.2±9.5% [gemiddelde ± SD], P<0.001) als de vericiguat-arm (33.0±9.4 tot 36.1±10.2%, P<0.001). Het verschil tussen de twee groepen was niet significant (ΔP=0.14).
LVESVI nam significant af in zowel de placebogroep (68.2±31.0 tot 61.1±29.9 ml/m², P<0.001) als de vericiguat-arm (60.7±26.8 tot 56.8±30.4 ml/m², P<0.001). Er was geen significant verschil tussen de twee behandelarmen (ΔP=0.21).
De relatieve verandering van LVEF was 13.5±31.4% in de vericiguat-arm versus 10.4±27.6% in de placebo-arm (Δ: 3.1%, P=0.29). De relatieve verandering van LVESVI was -6.2±25.9% in de vericiguat-arm versus -8.5±28.0% in de placebogroep (Δ: 2.3%, P=0.39).

Conclusie

De VICTORIA echo substudie toonde aan dat LVEF en LVESVI significant verbeterden van baseline tot 8 maanden follow-up, ongeacht de toewijzing van de behandeling. Behandeling met vericiguat had geen aanvullend significant effect op LVEF of LVESVI in vergelijking met placebo. Verdere studies zijn nodig om het mechanisme achter de klinische voordelen van vericiguat in HFrEF te begrijpen.

Discussie

Discussant prof. dr. Rudolf de Boer (Groningen, Nederland) wees erop dat het ontbreken van een aanvullend effect van sGC-stimulator vericiguat op LVEF of LVESVI in vergelijking met placebo kan worden verklaard door het feit dat patiënten - ook degenen die een placebo krijgen - vaak worden zeer goed worden behandeld in gerandomiseerde klinische trials. Bij real-world patiënten kan mogelijk minder omgekeerde hermodellering worden verwacht. Bovendien was de gemiddelde LVESVI in de vericiguat-groep op baseline kleiner. Dit creëerde minder kans voor vericiguat om een verschil te maken. Het meest opvallende is dat het ontbreken van een effect van vericiguat op echoparameters contrasteert met de positieve klinische voordelen van vericiguat in HFrEF. Het is voorstelbaar dat de onderzochte echoparameters (LVEF en LVESVI) een subtieler effect van vericiguat missen. Vericiguat kan mogelijk de perifere en pulmonale vasculatuur beïnvloeden. Toekomstige evaluaties van RV-druk, RV-functie en arterieel-ventriculaire koppeling zouden mogelijk inzicht kunnen geven in hoe vericiguat zijn functie uitoefent.

-Onze verslaglegging van HFA Discoveries is gebaseerd op de informatie die beschikbaar is gesteld tijdens het webinar-