SGLT2i vermindert patiënt-gerapporteerde HF-symptoombelasting bij HFrEF

Patient-reported outcomes with empagliflozin in the EMPERIAL trials

HFA Discoveries 2020 webinar gepresenteerd door Prof. JoAnn Lindenfeld (Nashville, VS)

Introductie en methoden

Er is aangetoond dat SGLT2-remmers symptomen verbeteren bij patiënten met HFrEF, zoals gemeten door de Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire (KCCQ). De effecten van empagliflozine bij patiënten met HF, met of zonder T2DM, op patiënt-gerapporteerde uitkomsten en een loopafstand-test van 6 minuten zijn onderzocht in twee EMPERIAL trials.

In de EMPERIAL-reduced (LVEF ≤40%, n=312) en EMPERIAL-preserved (LVEF >40%, n=315) trials werden patiënten gerandomiseerd (1:1) naar behandeling met empagliflozine 10 mg qd of placebo gedurende 12 weken. In de huidige analyses werden de KCCQ - Total Symptom Score (KCCQ-TSS) en Chronic Heart Failure Questionnaire-Self-Administered Standardized Format (CHQ-SAS) gebruikt om patiënt-gerapporteerde uitkomsten te meten op baseline en in week 12. Aangezien het primaire eindpunt voor zowel EMPERIAL-reduced als EMPERIAL-preserved neutraal was, worden alle resultaten als verkennend beschouwd.

Belangrijkste resultaten

• In de EMPERIAL-reduced trial had een groter deel van de patiënten verbeteringen op de KCCQ-TTS-score van ≥5 punten en ≥8 punten in de empagliflozine-groep vergeleken met de placebogroep in week 12 (≥5 punten: 56.7% vs. 45.8%, OR 1.83, 95%CI 1.12-2.98; ≥8 punten: 50.3% vs. 39.4%, OR 1.66, 95%CI 1.02-2.72). In de EMPERIAL-preserved trial werd geen behandeleffect op KCCQ-TSS waargenomen.

• Na 12 weken verbeterde KCCQ-TSS met 4.55 punten in de empagliflozine-groep in vergelijking met de placebogroep (P = 0.0083) in de EMPERIAL-reduced trial.

• Bij gebruik van CHQ-SAS werden veranderingen in dyspneu en vermoeidheid waargenomen in week 12 in de EMPERIAL-reduced trial. Dyspneu en vermoeidheid verbeterden in de empagliflozine-groep in vergelijking met de placebogroep in week 12 (verandering ten opzichte van baseline vs. placebo 0.24 [95%CI 0.01-0.046], P=0.0423 voor dyspneu en 0.20 [95%CI 0.01-0.39], P=0.0380 voor vermoeidheid). In de EMPERIAL-preserved studie werd geen behandeleffect op CHQ-SAS waargenomen.

• Alle KCCQ-samenvattingsscores (TSS, klinische samenvattingsscore [CSS] en algemene samenvattingsscore [OSS]) verbeterden ten gunste van empagliflozine in de EMPERIAL-reduced studie. Dit was vooral toe te schrijven aan verbeteringen in de subdomeinen symptoomfrequentie, symptoomlast en sociale beperkingen.

• Nadelige events (AE) waren vergelijkbaar tussen behandelgroepen in beide EMPERIAL trials. Ernstige bijwerkingen waren ook vergelijkbaar tussen groepen in beide trials, hoewel er een trend was naar minder ernstige bijwerkingen in de empagliflozine-groepen.

Conclusie

Patiënt-gerapporteerde uitkomsten in de EMPERIAL trials suggereren een trend naar vermindering van de HF-symptoombelasting gemeten met KCCQ-TSS met empagliflozine in vergelijking met placebo bij patiënten met HFrEF. Een trend naar verbeteringen in de last van vermoeidheid en dyspneu, gemeten met CHQ-SAS, met empagliflozine werd waargenomen bij HFrEF patiënten. Er werden geen behandeleffecten op KCCQ-TSS en CHQ-SAS waargenomen bij patiënten met HFpEF.

-Onze verslaglegging van HFA Discoveries is gebaseerd op de informatie die beschikbaar is gesteld tijdens het webinar -