P2Y12i plus aspirine verlaagt samenstelling van recidief beroerte of sterfte in patiënten met beroerte

Introductie en methoden

Er werd geen voordeel gezien van monotherapie ticagrelor vs. aspirine op preventie van opvolgende CV events in patiënten met acute ischemische beroerte of TIA [1]. Bevindingen van verkennende analyses suggereren dat een subgroep van patiënten die aspirine 7 dagen voor randomisatie hadden gehad en vervolgens waren gerandomiseerd naar ticagrelor mogelijk voordeel hebben van deze behandelstrategie [2]. Daarom werd een combinatie van ticagrelor en aspirine onderzocht voor de preventie van opvolgende beroerte of sterfte. Risico op recidief beroerte is het hoogst in de eerste maand na een acute ischemische beroerte of TIA [1,3], daarom werd een 30-dagen behandelperiode voor deze studie geschikt geacht.

De Acute Stroke or Transient Ischaemic Attack Treated with Ticagrelor and ASA (acetylsalicylic acid) for Prevention of Stroke and Death (THALES) trial werd uitgevoerd om te onderzoeken of 30-dagen behandeling met ticagrelor en aspirine superieur is aan alleen aspirine in het verlagen van risico op opvolgende beroerte of sterfte in patiënten met acuut non-cardioembolische cerebrale ischemie. Het was een multicenter, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde, parallel-groep trial. Patiënten die in aanmerking kwamen hadden of een mild tot matige acute non-cardioembolische ischemische beroerte (91% van de patiënten) of een hoog-risico TIA (9% van de patiënten). 5523 Patiënten werden gerandomiseerd naar ticagrelor plus aspirine en 5493 naar gematchte placebo plus aspirine binnen 24 uur na start van symptomen. Exclusiecriteria waren geplande intraveneuze of intra-arteriële trombolyse of mechanische trombectomie binnen 24 uur voor randomisatie of gepland gebruik van antistolling of specifieke antiplaatjestherapie anders dan aspirine. Bloedingsevents werden geclassificeerd als ernstig, matig of mild volgens definities in de GUSTO trial. Primaire uitkomst was een samenstelling van beroerte of sterfte. Beroerte omvatte ischemische beroerte, hemorragische beroerte en beroerte van onbepaald type. Primaire veiligheidsuitkomst was eerste ernstige bloedingsevent, een samenstelling van eerst intracraniële bloeding of fataal bloedingsevent.

Belangrijkste resultaten

• Primaire uitkomst gebeurde minder vaak in de ticagrelor plus aspirinegroep (5.5%) in vergelijking met de aspirinegroep (6.6%) (HR 0.63, 95%CI: 0.71-0.96, P=0.02).
• Eerste secundaire uitkomst van opvolgende ischemische beroerte vond minder vaak plaats in de ticagrelor plus aspirinegroep (5.0%) in vergelijking met de aspirinegroep (6.3%) (HR 0.79, 95%CI: 0.68-0.93, P=0.004). Secondaire uitkomst van algehele invaliditeit (score >1 op de gemodificeerde Rankin schaal) gebeurde in 23.8% van patiënten in de ticagrelor plus aspirine-groep en in 24.1% van de patiënten in de aspirinegroep (OD 0.98, 95%CI: 0.89-1.07, P=0.61).
• Primaire veiligheidsuitkomsten (ernstige bloedingen) gebeurde in 28 patiënten (0.5%) in de ticagrelor plus aspirinegroep en in 7 patiënten (0.1%) in de aspirinegroep (HR 3.99, 95%CI: 1.74-9.14, P=0.001).
• Samengetelde uitkomstevents van intracraniële bloeding of fatale bloeding gebeurde in 22 patiënten (0.4%) in de ticagrelor plus aspirine-groep in 6 patiënten (0.1%) in de aspirinegroep. Intracraniële bloeding vond plaats in 20 patiënten (0.4%) in de ticagrelor plus aspirine-groep en in 6 patiënten (0.1%) in de aspirinegroep. Fatale bloedingen gebeurde in 11 patiënten (0.2%) in de ticagrelor plus aspirine-groep en 2 patiënten (<0.1%) in de aspirinegroep.
• Stoppercentage door bloedingen was 2.8% (152 patiënten) in de ticagrelor plus aspirine-groep en 0.6% (32 patiënten) in de aspirinegroep. Stoppercentage door dyspneu was 1.0% in de ticagrelor plus aspirinegroep en 0.2% in de aspirinegroep. Deze events verklaarden het gehele verschil in stoppercentages tussen de 2 groepen.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op N Eng J Med