Cardiale betrokkenheid en aanhoudende myocardiale ontsteking bij herstelde COVID-19 patiënten

Introductie en methoden

Casusrapporten suggereerden dat COVID-19 het cardiovasculaire systeem beïnvloedt bij patiënten die zijn opgenomen in het ziekenhuis [1-5]. Er is echter nog veel onbekend over cardiovasculaire gevolgen bij niet-geselecteerde patiënten die herstelden van COVID-19, inclusief diegenen die thuis herstelden, zonder al bestaande aandoeningen, of die geen of slechts milde symptomen hadden. Deze prospectieve observationele cohortstudie onderzocht de prevalentie, ernst en type cardiovasculaire gevolgen bij niet-geselecteerde patiënten die onlangs herstelden van COVID-19 met behulp van serologische markers van hartletsel en cardiovasculaire magnetische resonantie (CMR) beeldvorming.

Deelnemers werden geïdentificeerd uit het COVID-19-register van het Universitair Ziekenhuis Frankfurt, dat het gebied van de deelstaat Hessen in Duitsland bestrijkt. Deelnemers die in aanmerkingen kwamen waren gediagnosticeerd met SARS-CoV-2 door RT-PCR, hadden geen respiratoire symptomen na minimaal 2 weken na de oorspronkelijke diagnose en hadden een negatief resultaat op een test aan het einde van de isolatieperiode. 100 Patiënten die onlangs herstelden van COVID-19 werden geïncludeerd in dit onderzoek, 53 waren mannen en de mediane leeftijd was 49 (IQR 45-53) jaar. Hoog-sensitief Troponine T (hsTnT) en N-terminal pro-b-type natriuretisch peptide werden bepaald uit bloedmonsters en deelnemers ondergingen CMR onderzoek. Het mediane tijdsinterval tussen COVID-19 diagnose en CMR was 71 (IQR 64-92) dagen.

Er werden vergelijkingen gemaakt met op leeftijd en geslacht gematchte gezonde controles (normotensieve volwassenen die geen hartmedicatie gebruikten, normale hartvolumes en -functie hadden en geen tekenen van litteken vertoonden; n=50). Er werden ook vergelijkingen gemaakt met risicofactor-gematchte patiënten (gematcht op leeftijd, geslacht, hypertensie, diabetes, roken, bekende coronaire hartziekte of comorbiditeiten; n=57).

Belangrijkste resultaten

• In dit niet-geselecteerde cohort van 100 patiënten die onlangs herstelden van COVID-19, herstelden de meeste patiënten thuis (n=67), waarvan 18 asymptomatisch waren en 49 patiënten lichte tot matige symptomen hadden. In totaal hadden 33 patiënten ziekenhuisopname nodig, waarvan 28 zuurstof toegediend kregen. 2 Patiënten ondergingen mechanische beademing en 17 patiënten ondergingen niet-invasieve beademing met positieve luchtwegdruk.
• Directe vragen naar symptomen op de dag van het CMR-onderzoek onthulden hartkloppingen (n=20) en atypische pijn op de borst (n=17). 36 deelnemers meldden aanhoudende kortademigheid en algemene uitputting vergeleken met de status vóór COVID-19. Geen enkele patiënt meldde typische angina symptomen of recente syncope.

• hsTnT-waarden waren detecteerbaar (≥3 pg/ml) bij 71 deelnemers en significant verhoogd (>13.9 pg/ml) bij 5 deelnemers.
• Patiënten die onlangs herstelden van COVID-19 hadden een lagere LVEF en RVEF, een hoger linkerventrikelvolume en -massa en verhoogde native T1- en T2-uitkomsten, vergeleken met gezonde controles en op risicofactoren-gematchte controles.
• 78 Deelnemers hadden abnormale CMR-bevindingen, waaronder verhoogd myocardiaal native T1 (n=73), verhoogd myocardiaal native T2 (n=60), myocardiaal late gadolinium enhancement (LGE; n = 32) en pericardiale enhancement (n=22). 12 Deelnemers hadden een ischemisch patroon van myocardiaal LGE. Bij 3 deelnemers met ernstige afwijkingen (significant hogere hsTnT, natieve T1, natieve T2-uitkomsten in bovenste tertiel, LGE en LVEF <50%) werd een endomyocardiale biopsie afgenomen. Dit onthulde actieve lymfatische ontsteking zonder bewijs van enig viraal genoom.
• Een klein maar significant verschil voor native T1-uitkomsten werd gevonden tussen patiënten die thuis herstelden vs. diegenen die in het ziekenhuis herstelden (mediane native T1-uitkomsten: 1122 [IQR 1113-1132] ms vs. 1143 [IQR 1131-1156] ms, P=0.02). Er werden geen significante verschillen gevonden tussen patiënten die thuis herstelden vs. in het ziekenhuis voor natieve T2, hsTnT of N-terminale pro-b-type natriuretisch peptide.
• Er werd geen significante correlatie gevonden tussen de tijdsduur van een positieve test voor COVID-19 tot CMR-meting en de myocardiale uitkomsten (natief T1, natief T2 en hsTnT).
• hsTnT was significant gecorreleerd met native T1 (r=0.35, P<0.001), native T2 (r=0.22, P=0.03) en linkerventrikelmassa (r=0.32, P<0.001). Er werd ook een correlatie tussen native T1 en T2 waargenomen (r = 0.43, P<0.001).
• Native T1- en T2- uitkomsten hadden het beste onderscheidende vermogen om COVID-19-gerelateerde myocardiale pathologie te detecteren, met grenswaarden voor bevestiging en uitsluiting van cardiale betrokkenheid.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op JAMA Cardiol. Bekijk de video over dit artikel