Slechte voedingsstatus in ACS patiënten geassocieerd met verhoogd risico op mortaliteit en MACE

Introductie en methoden

Er is aangetoond dat een slechte voedingsstatus geassocieerd is met CVD in studies met een focus op patiënten met hartfalen, valvulaire hartziekte of atriumfibrilleren [1-3]. In patiënten met ACS is het onbekend wat de associatie tussen slechte voedingsstatus, CV events en mortaliteit is. Daarom werd in deze studie de prevalentie, klinische associaties en prognostische gevolgen van slechte voeding onderzocht in een hedendaags cohort van ACS patiënten.

Deze retrospectieve, observationale studie gebruikte data van de Registry of Acute Coronary Syndrome From University Hospital of Vigo (CardioCHUVI), en includeerde 5062 ACS patiënten die waren opgenomen tussen januari 2010 en september 2017 in het University Hospital Álvaro Cunqueiro, Vigo, Spanje. Slechte voedingsstatus werd gescreend met gebruik van 3 scores: de Controlling Nutritional Status score (CONUT) [4], de Nutritional Risk Index (NRI) [5], de Prognostic Nutritional Index score (PNI) [6]. ]. CONUT omvat serum albumine, cholesterol en totale lymfocytenaantal. NRI wordt als volgt berekend: 1.519 x serum albumine + 41.7 x (huidig lichaamsgewicht/ideaal lichaamsgewicht). PNI wordt als volgt berekend: 10 x serum albumine + 0.005 x totaal lymfocytenaantal. Het primaire eindpunt was sterfte door alle oorzaken. Het secundaire eindpunt was een samenstelling van majeure CV events (MACEs) die CV sterfte, recidief infarct of ischemische beroerte omvatten. Mediane follow-up was 3.6 jaar (IQR: 1.3-5.3 jaar).

Belangrijkste resultaten

• 27 Patiënten (0.5%) hadden ondergewicht, 1,139 (22.5%) hadden normaal gewicht, 2,357 (46.6%) hadden overgewicht, en 1,539 (30.4%) waren obees.
• 38.5% Patiënten hadden milde malnutrition gebaseerd op de CONUT score en 20.0% gebaseerd op de NRI score. Met gebruik van CONUT, NRI en PNI scores hadden respectievelijk 11.2%, 39.5%, en 8.9% van de patiënten matige tot ernstige malnutrition. 8.9% werden geclassificeerd als het hebben van slechte voedingsstatus (welke mate van slechte voedingsstatus dan ook) door alle 3 scores, en 28.2% hadden geen slechte voedingsstatus dan welke score dan ook.
• In vergelijking met diegenen zonder slechte voedingsstatus waren diegenen met slechte voedingsstatus gemeten door welke van de scores dan ook, ouder, ze waren vaker vrouw en hadden slechtere Killip klasse en nierfunctie. Ze hadden ook vaker atriumfibrilleren, anemie en verlaagde LVEF (<40%).
• Hoogste prevalentie van slechte voedingsstatus was in patiënten met BMI <25 kg/m². Het percentage patiënten met BMI >25 kg/m² die slechte voedingsstatus hadden gebaseerd op CONUT, NRI en PNI waren: respectievelijk 48.2%, 57.8% en 8.4%.
• Verslechterde voedingsstatus was geassocieerd met sterfte door alle oorzaken en MACEs, onafhankelijk van gebruikt scoringssyteem (voor diegenen met ernstige malnutrition in vergelijking met goede voedingsstatus, gebaseerd op CONUT score: HR voor sterfte was 3.65, 95%CI:2.41-5.51, P<0.001, en HR voor MACEs was 2.41, 95%CI: 1.53-3.80, P<0.001; gebaseerd op NRI score: HR voor sterfte was 2.87, 95%CI:2.17-3.79, P<0.001, en HR voor MACEs was 2.22, 95%CI: 1.69-2.91, P<0.001; gebaseerd op PNI score: HR voor sterfte was 1.95, 95%CI:1.55-2.45, P<0.001, en HR voor MACEs was 1.77, 95%CI: 1.39-2.25, P<0.001).
• Bij het voorspellen van sterfte en MACEs, deden CONUT en PNI scores het beter dan NRI, waarbij CONUT de hoogste sensitiviteit had voor uitkomsten van sterfte en MACEs.
• Voor het voorspellen van sterfte hadden alle 3 scores een significante toenemende voorspellende waarde op de GRACE risicoscore.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op J Am Coll Cardiol