Factor Xa remmer effectief en veilig in AF patiënten met extreem lichaamsgewicht
Edoxaban versus Warfarin in Patients with Atrial Fibrillation at the Extremes of Body Weight: An Analysis from the ENGAGE AF-TIMI 48 Trial
Literatuur - Boriani G, Ruff CT, Kuder JF et al. - Thromb Haemost 2020; https://doi.org/10.1055/s-0040-1716540Introductie en methoden
Specifieke criteria voor dosisverlaging van NOACs zijn gebaseerd op gewicht en/of nierfunctie [1-4]. Er is echter beperkte data van effectiviteit en veiligheid van NOACs in patiënten met extreem lichaamsgewicht, zowel erg laag als erg hoog gewicht. Er zijn zorgen over het gebruik van NOACs met vaste-doseringsschema’s in deze patiënten, omdat zowel hogere als lagere medicijnconcentraties mogelijk resulteren in verhoogd risico op bloedingen of trombose [5,6]. De ISTH richtlijn raadt idd aan om voorzichtig te zijn met gebruik van NOACs in patiënten ≥120 kg, maar er zijn geen aanbevelingen voor diegenen met erg laag lichaamsgewicht [7]. De Working Group on Thrombosis van de ESC heeft ook zorgen geuit voor het gebruik van NOACs in obese patiënten. Er is behoefte aan extra bepalingen van farmacokinetiek en farmacodynamiek van NOACs bij diegenen met extreem lichaamsgewicht.
Deze posthoc analyse van de ENGAGE AF-TIMI 48 trial onderzocht de farmacokinetiek, farmacodynamiek en klinische uitkomsten in patiënten behandeld met edoxaban vs. warfarine, die extreem lichaamsgewicht hadden (≥120 kg of ≤55 kg) in vergelijking met diegenen met midden lichaamsgewicht.
De ENGAGE AF-TIMI 48 trial includeerde 21105 AF patiënten met een CHADS₂ score ≥2, die werden gevolgd voor een mediaan van 2.8 jaar [8,9]. Patiënten werden gerandomiseerd in een 1:1:1 ratio naar warfarine, hogere dosis edoxaban regime (HDER, 60 mg), of lagere dosis regime (LDER, 30 mg). Dosis werd gehalveerd als geschat CrCl ≤50 mL/min, gewicht ≤60 kg of bij tegelijk gebruik van een krachtige P-glycoproteïne remmer. Drie gewichtsgroepen werden vooraf gedefinieerd: laag lichaamsgewicht (LBW, onderste 5e percentiel: ≤55 kg) middelste lichaamsgewicht (MBW, 45e-55e percentiel: 79.8-84 kg), hoog lichaamsgewicht (HBW, bovenste 5e percentiel: ≥120 kg). Er waren 1082 LBW, 2153 MBW en 1093 HBW patiënten. Primaire effectiviteitseindpunt was de samenstelling van beroerte of systemische embolische events (SEE). Belangrijkste veiligheidseindpunt was ISTH majeure bloeding. Extra eindpunten omvatten ischemische beroerte/SEE, sterfte, majeure of klinisch relevante niet-majeure bloeding en primaire netto klinische uitkomst was een samenstelling van beroerte, SEE, majeure bloeding of sterfte.
Belangrijkste resultaten
- Plasma concentratie, exogene anti-FXa activiteit en remming van baseline endogeen FXa met HDER waren vergelijkbaar voor alle drie gewichtsgroepen, zowel op de piek als dag 29. Farmacodynamische metingen met LDER waren ook consistent voor gewichtsgroepen.
- Proportie tijd met een INR in het therapeutisch bereik (2.0-3.0) verschilden voor gewichtcategorieën, met 63% (49.0-73.0) (mediaan en IQR) voor LBW patiënten, 69.3% (55.9-77.8) voor MBW en 70.1% (61.0-79.9) voor HBW (Ptrend<0.001).
- In de warfarine groep verschilden risico op SSE, majeure bloeding en netto klinische uitkomst voor de 3 gewichtsgroepen. Patiënten in de LBW groep hadden hogere uitkomsten voor SSE, majeure bloeding en slechtere netto klinische uitkomst.
- Risico op SSE was vergelijkbaar tussen HDER en warfarine voor gewichtsgroepen (Pinteractie=0.52). LDER vergeleken met warfarine voor risico op SSE voor gewichtsgroepen gaf vergelijkbare resultaten (Pinteractie=0.61).
- Er werd geen verschil gezien in majeure bloeding voor gewichtsgroepen met HDER vs. warfarine (Pinteractie=0.35). Majeure bloeding was verminderd met LDER in vergelijking met warfarine, onafhankelijk van gewicht (Pinteractie=0.061). HDER en LDER verminderden majeure of klinisch relevante niet-majeure bloeding in vergelijking met warfarine, zonder verschil voor gewichtsgroepen (respectievelijke Pinteractie=0.055 en 0.064).
- Netto klinische uitkomst toonde geen verschil voor gewichtsgroepen voor het effect van HDER in vergelijking met warfarine (Pinteractie=0.087). Ook werd geen verschil gezien voor gewichtsgroepen wanneer het effect van LDER werd vergelijking met warfarine (Pinteractie=0.21).
Conclusie
AF patiënten met extreem lichaamsgewicht (≥120 kg of ≤55 kg) hadden vergelijkbare effectiviteit en veiligheid met edoxaban vs. warfarine in vergelijking met diegenen met middelste gewicht (79.8-84 kg).
Deel deze pagina met collega's en vrienden: