Totale last van ernstige CV events verminderd door IL-1β remming

Introductie en methoden

In de primaire analyse van de CANTOS trial verlaagde behandeling met de interleukine IL-1β canakinumab eerste MACE (majeure nadelig CV event) in patiënten met eerder myocardinfarct (MI) en bewijsvoering van subklinische inflammatie [1]. Meer recent toonden de COLCOT trial reductie van het samengestelde eindpunt van niet-fatale MI, niet-fatale beroerte, urgente ziekenhuisopname voor angina resulterend in coronaire revascularisatie, gereanimeerde hartstilstand of CV sterfte met het anti-inflammatoire medicijn colchicine [2].

Deze trials onderzochten reductie van eerste atherotrombotische events met anti-inflammatoire therapieën. Aanpak van bepalen van eerste CV event onderschat echter vaak de last van de ziekte op de patiënt en het gezondheidszorgsysteem.

Patiënten in de CANTOS trial werden gevolgd door de totale duur van de trial en diegenen met een trial-eindpunt werden gevraagd om op hun behandeling te blijven voor de duur van de trial.

Deze analyse onderzocht het effect van canakinumab in vergelijking met placebo op het totale aantal ernstige CV events, een samenstelling van niet-fatale MI, niet-fatale beroerte, coronaire revascularisatie, en CV sterfte.

De CANTOS trial includeerde 10.061 patiënten met een geschiedenis van MI en hsCRP ≥ 2 mg/mL, die werden gerandomiseerd naar canakinumab 50 mg, 150 mg, of 300 mg elke 3 maanden subcutaan toegediend, of naar placebo. HRs voor het effect van canakinumab op het primaire eindpunt varieerde van 0.88 (0.78-0.99) voor de 50 mg dosis tot 0.83 (0.73-0.93, P=0.002) voor de 300 mg dosis. Voor deze analyse werden alle events geteld (klinisch eindpunt was totaal aantal ernstige CV events). 8058 Patiënten hadden geen ernstige CV events, 1093 een enkel ernstig CV event en 910 >1 ernstige event. Een totaal van 3417 ernstige CV events gebeurden, bestaande uit 2003 eerste events en 1414 recidieven. Mediane follow-up was 3.7 jaar.

Belangrijkste resultaten

• Incidenties van alle ernstige CV events waren 10.39, 8.38, 8.29 en 8.24 events per 100 persoonsjaren in de respectievelijk placebo, 50 mg, 150 mg, en 300 mg behandelgroepen (RR 0.80, 95%CI: 0.69-0.93, P=0.004, RR 0.79, 95%CI: 0.68-0.92, P=0.002 en RR 0.78, 95%CI: 0.67-0.91, P=0.001).
• Wanneer alle groepen van canakinumabdoses werden gecombineerd en vergeleken met placebo, werden vergelijkbare afnames in percentage totale ernstige CV events, als ook voor totale MACE, MACE+ events, en totale MI plus alle coronaire revascularisaties gezien.
• Afnames in het percentage totale ernstige CV events, MACE, MACE+ en voor de samenstelling van MI en coronaire revascularisaties met canakinumab waren onafhankelijk van behalen van hsCRP<2 mg/mL of IL-6 <1.65 ng/L.
• Verschillen in eerste en recidief CV events percentages in patiënten met canakinumab in vergelijking met diegenen op placebo werden geëxtrapoleerd naar een populatie van 1000 patiënten over mediane follow-up duur, resulterend in 77 (95%CI: -102 tot -53) minder ernstige CV events. Dit waren 32 minder events voor het primaire MACE eindpunt en 42 voor het MACE+ eindpunt.
• In diegenen die hsCRP<2 mg/mL behaalden waren er 105 (-127 tot -72) minder ernstige CV events met canakinumab vs. placebo wanneer extrapolatie werd gedaan naar 1000 patiënten over 3.7 jaar, 55 minder MACE, 64 minder MACE+ en 80 minder MI of coronaire revascularisatie procedures. Voor diegenen die IL-6 <1.65 ng/L behaalden was dit 141 (-175 tot -92) voor ernstige CV events, 91 voor MACE, 94 voor MACE+ en 92 voor MI of coronaire revascularisatie.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op JACC