Grotere proportie zware fysieke activiteit geassocieerd met lagere mortaliteit

Introductie en methoden

De 2018 fysieke activiteit richtlijn voor Amerikanen beveelt ten minste 150 tot 300 minuten per week fysieke activiteit met matige intensiteit (MPA) aan, en 75 tot 150 minuten per week fysieke activiteit met zware intensiteit (VPA), of een equivalente combinatie van MPA en VPA [1]. De aanbeveling in de richtlijn is gebaseerd op de aanname dat voor sommige gezondheidsuitkomsten VPA geassocieerd is met grotere voordelen dan MPA [1,2]. Maar het blijft onduidelijk of voor dezelfde hoeveelheid totaal MVPA, VPA geassocieerd is met grotere voordelen in vergelijking met MPA.

Deze studie onderzocht of VPA geassocieerd is met grotere sterfte risicoreductie in vergelijking met MPA, voor dezelfde hoeveelheid van totale fysieke activiteit (gedefinieerd als totaal MVPA). In meer detail, de associatie van de proportie VPA van totaal MVPA met sterfte door alle oorzaken, CVD sterfte en kanker sterfte werd onderzocht.

Data van de National Health Interview Survey (NHIS), een jaarlijks nationaal cross-sectioneel onderzoek van burgerlijke deelnemers uit de VS, van 17 cross-sectionele rondes uitgevoerd van 1997 tot 2013 werden gebruikt. Follow-up was tot 13 december 2015. Na uitsluiting van diegenen met ontbrekende data over fysieke activiteit, diegenen met handicaps of niet in staat om matige of zware fysieke activiteit uit te voeren of met een diagnose van hartziekte, beroerte of kanker op baseline werden 403,681 deelnemers geïncludeerd. Mediane follow-up was 10.1 jaar (IQR 5.4-14.6).

Fysieke activiteit werd gemeten door 2 sets van vragen over frequentie en duur van fysieke activiteit met lichte intensiteit of MPA; en VPA. Totale fysieke activiteit (gedefinieerd als totale MVPA in minute per week ) werd berekend als MPA (min per week) + [2 x VPA (min per week)]. Proportie VPA van totale fysieke activiteit werd als volgt berekend: VPA x 2/MPVA x 100%.

Belangrijkste resultaten

• Deelnemers met meer dan 50% tot 75% VPA tot totale fysieke activiteit hadden een 17% lagere totale sterfte in vergelijking met diegenen met 0% VPA (HR 0.83, 95%CI: 0.78-0.91), onafhankelijk van totaal MVPA. De HR voor deelnemers met >75% tot 99% VPA was 0.85 (95%CI: 0.79-0.91in vergelijking met 0% VPA.
• Grotere proporties VPA van totale fysieke activiteit waren niet geassocieerd met CVD sterfte en kanker sterfte.
• Modellen waarbij voor elkaar gecorrigeerd werd en de aanbevelingen uit de richtlijn van MPA en VPA in acht werden genomen toonden vergelijkbare associaties voor sterfte door alle oorzaken (MPA: HR 0.83, 95%CI: 0.80-0.87 en VPA: HR 0.79, 95%CI: 0.70-0.91). VPA toonde een sterkere inverse associatie met kanker mortaliteit in vergelijking met MPA (VPA: HR 0.89, 95%CI: 0.80-0.99 en MPA HR 0.94, 95%CI: 0.86-1.02).
• Verkennende gezamenlijke associaties van MPA en VPA suggereerden dat het laagste totale sterfte risico onder deelnemers was met 150-299 min per week MPA en 150 min per week of meer VPA (HR 0.64, 95%CI: 0.58-0.71). Voor CVD mortaliteit was optimale combinatie van MPA en VPA, 1 tot 149 min per week MPA en 150 min per week of meer VPA (HF 0.56, 95%CI: 0.45-0.69). Voor kankermortaliteit was optimale combinatie 300 min per week of meer MPA en 1 tot 74 min per week VPA (HR 0.67, 95%CI: 0.52 tot 0.86).

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op JAMA Intern Med