Eenvoudige biomarker-risicoscore voor voorspellen van incident HF bij (pre)diabetes
Biomarker-Based Risk Prediction of Incident Heart Failure in Pre-Diabetes and Diabetes
Literatuur - Pandey A, Vaduganathan M, Patelet KV et al., - JACC Heart Fail. 2020 Dec 24;S2213-1779(20)30591-6. doi: 10.1016/j.jchf.2020.10.013.Introductie en methoden
Patiënten met diabetes en prediabetes hebben een hoog risico op HF [1,2]. Het is aangetoond dat SGLT2-remmers het risico op HF verminderen bij patiënten met diabetes [3]. De voorschrijffrequentie blijft echter laag onder diabetespatiënten met een indicatie voor een SGLT2-remmer [4]. Een risicostratificatietool om patiënten met (pre)diabetes met het hoogste risico op HF te identificeren, zou kunnen helpen om te bepalen welke patiënten het meeste baat hebben bij behandeling met een SGLT2-remmer. Deze studie evalueerde de toepassing van een eenvoudige risicoscore op basis van biomarkers voor de stratificatie van HF risico bij patiënten met diabetes en prediabetes.
Deze analyse maakte gebruik van gepoolde data van patiënten met dysglycemie zonder CVD (n=6,799, 33.2% met diabetes, 66.8% met prediabetes) uit 3 cohortstudies (Atherosclerois Risk in Communities [ARIC], Dallas Heart Study [DHS] en Multi- Ethnic Study of Atherosclerosis [MESA]) [5-7]. Verhoogde niveaus van vier cardiale en inflammatoire biomarkers die geassocieerd zijn met een hoger risico op HF bij gezonde volwassenen werden opgenomen in de risicoscore: hs-cTnT ≥6 ng/l; NT-proBNP ≥125 pg/ml; hs-CRP ≥3 mg/l; en linkerventrikelhypertrofie vastgesteld met behulp van ECG, met 1 punt voor elke abnormale biomarker [8-11]. Risico op incident HF werd beoordeeld in 4 scoregroepen: zeer laag (0, referentiegroep), laag (1), gemiddeld (2) en hoog (≥3). De primaire uitkomst was incident HF. De mediane follow-up was 17 jaar. Het 5- en 10-jaars risico op incident HF werd berekend voor patiënten met diabetes en prediabetes over de 4 risicoscore-groepen. Bovendien werd een schatting gemaakt van het aantal HF events dat voorkomen zou kunnen worden met behulp van een SGLT2-remmer per 1000 behandelde deelnemers gedurende 5 en 10 jaar.
Belangrijkste resultaten
- Verhoogde niveaus van hs-cTnT (≥6 ng/l), NT-proBNP (≥125 pg/ml) en hs-CRP (≥3 mg/l), en linkerventrikelhypertrofie waren onafhankelijk geassocieerd met een hoger risico op HF bij patiënten met dysglycemie zonder CVD.
- Een voor meerdere variabelen gecorrigeerde Cox-analyse toonde aan dat risico op HF toenam met een toenemende biomarkerscore, zowel bij deelnemers met diabetes (lage score [1]: HR 1.82, 95%CI 1.31-2.53; gemiddelde score [2]: HR 2.42, 95%CI 1.71-3.43; hoge score [≥3]: HR 4.72, 95%CI 3.16-7.04) als bij deelnemers met prediabetes (lage score [1]: HR 1.40, 95%CI 1.09-1.80; gemiddelde score [2]: HR 1.83, 95%CI 1.37-2.45; hoge score [≥3]: HR 3.68, 95%CI 2.53-5.34).
- Het 5-jaars risico op incident HF onder deelnemers met een biomarkerscore van 0 of 1 was laag (diabetes: 0.85% tot 1.29%; prediabetes: 0.49 tot 0.67%) en vergelijkbaar met het risico bij deelnemers met euglycemie (0.78%). Het 5-jaars risico op incident HF nam toe met toenemende biomarkerscore, met het hoogste risico bij personen met een score van ≥3 (diabetes: 12.0%; prediabetes: 7.8%). 10-jaars HF risico vertoonde een soortgelijk patroon met toenemend risico bij toenemende biomarkerscore.
- Het geschatte aantal HF events dat met een SGLT2-remmer kon worden voorkomen voor elke 1000 personen met diabetes nam toe met toenemende biomarkerscore. Per 1000 behandelde deelnemers met diabetes zou behandeling met een SGLT2-remmer 4 HF-events in de zeer lage scoregroep (0), 5 HF events in de lage scoregroep (1) en 44 HF events gedurende 5 jaar in de hoge scoregroep (≥3) voorkomen. Over een periode van 10 jaar konden 12, 20 en 103 HF events worden voorkomen bij behandeling met een SGLT2-remmer in respectievelijk de zeer lage (0), lage (1) en hoge (≥3) scoregroepen.
Conclusie
Deze studie toonde aan dan patiënten met (pre)diabetes met een verhoogd risico op incident HF geïdentificeerd konden worden met behulp van een eenvoudige biomarker-risicoscore. Het risico op incident HF nam toe met toenemende biomarkerscore onder deelnemers met diabetes en prediabetes. Het 5-jaars risico op incident HF bij deelnemers met een biomarkerscore van 0 of 1 was vergelijkbaar met het risico bij deelnemers met euglycemie, terwijl het 5-jaars risico op HF bij deelnemers met een hoge biomarkerscore 15-voudig (bij diabetes) en 10-voudig (bij prediabetes) hoger was in vergelijking met proefpersonen met euglycemie. Het geschatte aantal HF events dat met een SGLT2-remmer kon worden voorkomen voor elke 1000 personen met diabetes nam toe met toenemende biomarkerscore.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: