Afname in albuminurie geassocieerd met verlaagd MACE en nieruitkomsten in T2DM

Introductie en methoden

In de LEADER en SUSTAIN-6 trials resulteerde gebruik van de GLP-1RAs liraglutide en semaglutide in zowel gunstige effecten op CV en nieren in patiënten met T2DM en hoog CV risico [1-3]. Albuminurie was significant verlaagd en ontwikkeling van macroalbuminurie werd voorkomen in diegenen die GLP-1RA behandeling ontvingen. Recenter toonde de REWIND trial dat gebruik van de GLP-1RA dulaglutide resulteerde in 18% verlaging van urinair albumine-tot-creatinine ratio (UACR) en 15% afname in de samengestelde nieruitkomst in vergelijking met placebo in patiënten met T2DM met en zonder vastgesteld CVD [4].

Deze studie onderzocht of afname in UACR geassocieerd is met een verlaging van CV en nier risico in een cohort van T2DM patiënten met gebruik van data van de LEADER trial. Deelnemers werden gerandomiseerd naar liraglutide of placebo met op de achtergrond regulatie van vastgestelde CV risicofactoren en continue gebruik van RAAS blokkade in de meerderheid van de deelnemers (>80%).

LEADER was een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde trial die 9340 patiënten met T2DM includeerde. De behandeling was 3.5-5 jaar. Primaire uitkomst was tijd tot eerste optreden van een samenstelling van majeure nadelige events (MACE). In deze post hoc analyse werden risico op MACE en een drie-componenten nefropathie samenstelling (verdubbeling van serum creatinine en eGFR <45 ml/min/1.73 m2, niervervangingstherapie of niersterfte) onderzocht in 8270 deelnemers met een UACR meting op baseline en 1 jaar na randomisatie. Deelnemers werden gestratificeerd volgens verandering in UACR van baseline tot 1 jaar (>30% afname [n=2928, 35%], 30-0% afname (n=1218, 15%] en een toename vanaf baseline [referentiegroep, n=4124, 50%]). Ook werden analyses gedaan voor subgroepen met baseline normo-, micro- en macroalbuminurie.

Belangrijkste resultaten

• Patiënten met een afname in UACR tot 30% hadden een vergelijkbaar risico op MACE in vergelijking met diegenen met een toename in UACR (HR 0.99, 95%CI: 0.82-1.19). Voor de samengestelde nefropathie uitkomst was de HR 0.97 (95%CI: 0.66-1.43).
• Voor patiënten met een afname in UACR van >30%, was de HR voor MACE 0.82 (95%CI: 0.71-0.94, P=0.006) en 0.67 (95%CI: 0.49-0.93, P=0.02) voor de samengestelde nefropathie uitkomst.
• Associaties tussen vroege verandering en opvolgend MACE en nieruitkomsten waren consistent in de liraglutide en placebogroepen (respectievelijke Pinteractie=0.516 en 0.839 voor MACE en nieruitkomsten).
• In patiënten met normoalbuminurie op baseline was er na 1 jaar een afname van 14% in UACR (95%Ci: 9-18), in patiënten met microalbuminurie werd een toename in UACR van 12% gezien en in diegenen met macroalbuminurie was UACR verhoogd (121%, 95%CI:92-153).
• UACR verandering van >-30% was geassocieerd met afname in MACE in patiënten met micro-of macroalbuminurie.
• Verandering in UACR van >-30% was geassocieerd met gunstige niereffecten in patiënten met micro- of macroalbuminurie.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op Diabetes Care Bekijk de video over deze analyse