Verband tussen luchtverontreiniging en verhoogd risico op incidente HF

Introductie en methoden

Epidemiologische studies hebben laten zien dat luchtverontreiniging op korte termijn geassocieerd is met een hoger risico op ziekenhuisopname voor HF en sterfte. Het is ook aangetoond dat patiënten met HF een verhoogd risico hebben op luchtverontreiniging-gerelateerde ziekenhuisopname voor ischemische hartziekte en chronische obstructieve longaandoeningen [1-4]. Het is echter nog onbekend of er een verband bestaat tussen langdurige blootstelling aan verschillende luchtverontreinigende stoffen en incidente HF. Het is ook niet bekend of genetische variaties de associatie tussen blootstelling aan luchtverontreiniging en HF kunnen beïnvloeden.

Deze prospectieve studie introduceerde een luchtverontreinigingsscore om het verband te onderzoeken tussen langdurige blootstelling aan een mengsel van luchtverontreinigende stoffen en risico op incidente HF. Luchtverontreinigende stoffen die werden onderzocht in deze studie waren fijnstof (PM) met diameters ≤2.5 µm (PM2.5), ≤10 µm (PM10), en tussen 2.5 en 10 µm (PM2.5-10), en stikstofoxiden (NO2 en NOx). Daarnaast werd de associatie tussen luchtverontreinigingsscore en genetische susceptibiliteit met HF onderzocht.

In totaal werden 432 530 deelnemers van de UK Biobank [5] geïncludeerd in de analyse. Van deze deelnemers was volledige data over de blootstelling aan luchtverontreiniging beschikbaar en ze hadden geen HF, AF of CHD op baseline. Een subgroep van 327 151 deelnemers van Europese afkomst werd geïncludeerd in de genetische analyse. De jaargemiddelde concentraties van PM2.5, PM10, PM2.5-10, NO2 en NOx werden geschat met een model van het European Study of Cohorts for Air Pollution Effects project [6,7]. De blootstelling van de deelnemers aan luchtverontreiniging was gebaseerd op hun woonadres op baseline. Een luchtverontreinigingsscore werd gecreëerd door de concentraties van PM2.5, PM10, PM2.5-10, NO2 en NOx, gewogen voor multivariabel-gecorrigeerde risicoschattingen op HF, bij elkaar op te tellen. Een hogere luchtverontreinigingsscore duidde op een hogere blootstelling aan luchtverontreiniging en de deelnemers werden ingedeeld in vijf luchtverontreinigingsscore-kwintielen. HR's werden gecorrigeerd voor leeftijd, geslacht, ras, UK Biobank assessment center, Townsend Deprivation Index, alcoholgebruik, rookstatus, BMI, fysieke activiteit, score voor gezonde voeding, diabetes, hypertensie, SBP en DBP. Een genetische risicoscore (GRS) voor HF met 12 SNP's was gebaseerd op een genome-wide association study [8]. De deelnemers werden ingedeeld in drie tertielen: Laag, gemiddeld en hoog genetisch risico op HF. De mediane follow-up was 10.1 jaar. De primaire uitkomst was incidente HF.

Belangrijkste resultaten

• PM2.5, PM10, NO2 en NOx waren elk significant geassocieerd met een verhoogd risico op incidente HF. De gecorrigeerde HR’s voor incidente HF voor een toename van 10 µg/m^3 in PM2.5, PM10, NO2 en NOx waren respectievelijk 1.85 (95%CI 1.34-2.55, P trend<0.001), 1.61 (95%CI 1.30-2.00, P trend <0.001), 1.10 (95%CI 1.04-1.15, P trend <0.001) en 1.04 (95%CI 1.02-1.06, P trend <0.001). PM2.5-10 was niet significant geassocieerd met incidente HF.
• De nieuw geïntroduceerde luchtverontreinigingsscore was geassocieerd met een verhoogd risico op incidente HF. Gecorrigeerde HR’s voor HF in Q2, Q3, Q4 en Q5, vergeleken met Q1 als referentie, waren respectievelijk 1.16 (95%CI 1.05-1.28), 1.19 (95%CI 1.08-1.32), 1.21 (95%CI 1.09-1.35) en 1.31 (95%CI 1.17-1.48). P trend <0.001.
• HF GRS was significant geassocieerd met risico op incidente HF in een multivariabel gecorrigeerd model (HR voor HF: 2.65, 95%CI 1.99-3.53, P trend <0.001).
• Er was geen statistisch significante interactie tussen luchtverontreinigingsscore en HF GRS met het risico op incidente HF. Deelnemers met een hoge GRS en luchtverontreinigingsscore in Q5 hadden echter wel een 46% hoger risico op HF (HR 1.46, 95%CI 1.18-1.81) vergeleken met deelnemers met een lage GRS en luchtverontreinigingsscore in Q1.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op Eur Heart J.