Effectiviteit en veiligheid van DOAC versus warfarine consistent in alle CHA2DS2-VASc-scores
Edoxaban versus warfarin in patients with atrial fibrillation in relation to the risk of stroke: A secondary analysis of the ENGAGE AF-TIMI 48 study
Literatuur - De Groot JR, Ruff CT, Murphy SA et al. - Am Heart J. 2021 Jan 22;235:132-139. doi: 10.1016/j.ahj.2021.01.013.Introductie en methoden
De ENGAGE AF-TIMI 48 trial heeft aangetoond dat orale factor Xa-remmer edoxaban non-inferieur is aan goed ingestelde warfarine in de preventie van beroerte of systemische embolie (SEE) bij patiënten met AF [1,2]. Het risico op een beroerte en majeure bloeding varieert van patiënt tot patiënt. De CHA2DS2-VASc-score kan dit risico voorspellen bij patiënten met AF op antistolling [3]. Deze analyse onderzocht de effectiviteit en veiligheid van edoxaban versus warfarine op basis van CHA2DS2-VASc-scores in de ENGAGE AF-TIMI 48 trial.
ENGAGE AF-TIMI 48 was een fase 3, multinationale, dubbelblinde, dubbel-dummy, gerandomiseerde trial met 21 105 patiënten met AF en CHADS2-scores ≥2. Patiënten werden gerandomiseerd naar behandeling met edoxaban 60 mg, edoxaban 30 mg of warfarine. De edoxaban-dosis werd met 50% verlaagd bij patiënten met een gewicht ≤60 kg, een creatinineklaring ≤ 50 ml/min, of wanneer ze sterke P-glycoproteïneremmers gebruikten. De primaire effectiviteitsuitkomst was SSE en de primaire veiligheidsuitkomst was een majeure bloeding. De mediane follow-up was 2.8 jaar. Deze analyse vergeleek de toegelaten dosis edoxaban (60/30 mg) met warfarine bij patiënten die gestratificeerd werden naar CHA2DS2-VASc-score: ≤3 (n = 4159, 29.6%), 4 (n = 4066, 28.9%), 5 (n = 3165, 22.5% en ≥6 (n = 2681, 19.1%).
Belangrijkste resultaten
- Het aantal SSE events en ernstige bloedingen nam toe met toenemende CHA2DS2-VASc-score bij patiënten in de warfarinegroep.
- De HR voor SSE per eenheid toename in CHA2DS2-VASc-score was 1.29 (95%CI 1.21-1.38, P<0.001) in de warfarinegroep en 1.26 (95%CI 1.17-1.36, P<0.001) in de edoxabangroep.
- De HR voor majeure bloeding per eenheid toename van CHA2DS2-VASc-score was 1.20 (95%CI 1.13-1.27, P<0.001) in de warfarinegroep en 1.19 (95%CI 1.12-1.27, P<0.001) in de edoxabangroep.
- Edoxaban verminderde SSE, majeure bloeding, intracraniële bloeding (ICH) en CV sterfte versus warfarine in vergelijkbare mate over het spectrum van CHA2DS2-VASc-strata (P interactie is respectievelijk 0.90, 0.96, 0.21 en 0.37).
- Patiënten met een hogere CHA2DS2-VASc-score hadden hogere percentages majeure bloedingen, ICH en CV sterfte met warfarine. Hoewel de relatieve risicoverminderingen vergelijkbaar bleven, waren de absolute verlagingen groter met edoxaban in vergelijking met warfarine naarmate de CHA2DS2-VASc-scores toenamen.
- Edoxaban-concentratie, exogene anti-FXa-activiteit en percentage endogene FXa-remming op dag 29 namen toe met toenemende CHA2DS2-VASc-score. Patiënten in hoge CHA2DS2-VASc-categorieën hadden een lager lichaamsgewicht en een lagere creatinineklaring. Het is bekend dat deze factoren de edoxaban-blootstelling verhogen.
Conclusie
Het effectiviteits- en veiligheidsprofiel van edoxaban versus warfarine was consistent over het hele spectrum van CHA2DS2-VASc-scores. Beroertes, embolische events, bloedingen en CV mortaliteit namen toe met toenemende CHA2DS2-VASc-score. Hoewel de relatieve risicoreducties vergelijkbaar bleven, waren de absolute reducties in uitkomsten groter met edoxaban in vergelijking met warfarine bij patiënten met hogere CHA2DS2-VASc-scores.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: