Inverse associatie tussen gehalte van plasma omega-3-PUFAs met lange keten en plotselinge hartdood na ACS
Plasma Omega-3 Fatty Acids and the Risk of Cardiovascular Events in Patients After an Acute Coronary Syndrome in MERLIN-TIMI 36
Literatuur - Zelniker TA, Morrow DA, Scirica BM et al. - J Am Heart Assoc 2021, DOI: 10.1161/JAHA.120.017401Introductie en methoden
Lange keten omega-3 polyonverzadigde vetzuren (PUFAs) omvatten eicosapentaeenzuur (EPA), docosapentaeenzuur (DPA) en docosahaeenzuur (DHA), die voornamelijk verkregen worden uit mariene bronnen. α-Linoleenzuur (ALA) wordt verkregen door plant-afgeleide inname. Studies, zowel gerandomiseerde gecontroleerde trials met uitkomsten van CV markers en experimentele studies [1,2] hebben CV voordeel aangetoond met omega-3-PUFAs aanvulling, maar klinische uitkomsttrials hebben inconsistente bevindingen laten zien [3-8]. In afwezigheid van aanvulling met omega-3-PUFAs werd aangetoond dat hoger omega-3-PUFAs gehalte geassocieerd was met lager risico op CV sterfte en plotselinge hartdood en zwakker geassocieerd was met risico op MI of beroerte [9,10]. Daarom kan aanvulling met omega-3-PUFAs mogelijk voordeel geven na ACS, wanneer patiënten verhoogd risico hebben op aritmische events.
In deze studie werd de associatie tussen omega-3-PUFAs gehalte en risico op CV events, waaronder aritmische events, onderzocht in een grote klinische trial populatie met ACS (de MERLIN-TIMI 36 trial).
De MERLIN-TIMI 36 trial includeerde 6560 patiënten die waren opgenomen in het ziekenhuis met een non-ST-segment-elevatie ACS binnen 48 uur na start van de symptomen. Plasma samples werden afgenomen ten tijde van randomisatie. De huidige metabolomics array studie was een case-cohort studie en includeerde 2407 patiënten (203 individuen met CV sterfte, 325 patiënten met MI, 271 met ventriculaire tachycardie, en 161 met AF events als cases en 1612 event-vrije individuen als controles). Baseline plasma omega-3-PUFAs samenstelling, waaronder ALA en de lange keten marine-gebaseerde omega-3-PUFAs EPA, DPA en DHA werd bepaald door gaschromatografie. De samenstelling van omega-3-PUFAs werd uitgedrukt als het gewichtspercentage van het totale vetzurengehalte.
Belangrijkste resultaten
- 3.8% Van alle vetzuren bestonden uit omega-3 PUFAs. Van alle omega-3-PUFAs droeg DHA 52.5% bij aan het totale omega-3 gehalte, gevolgd door EPA(19.6%), ALA (14.4%) en DPA (13.5%).
- Hoger plasma gehalte van lange keten omega-3-PUFAs was geassocieerd met verminderde CV sterfte (gecorrigeerd OR per 1 SD: 0.82, 95%CI: 0.68-0.98), wat blijkbaar gedreven werd door 27% lager risico op plotselinge hartdood (gecorrigeerd OR per 1 SD: 0.73, 95%CI: 0.55-0.97).
- De associatie was niet zo sterk voor ALA (gecorrigeerd OR per 1 SD: 0.92, 95%CI:0.74-1.14) in vergelijking met de lange keten omega-3-PUFAs.
- Er was een stapsgewijze afname in risico op plotselinge hartdood met hoger gehalte van lange keten omega-3-PUFAs (Ptrend=0.025).
- Een consistent, bijna lineaire afname in de kans op plotselinge hartdood werd gezien voor toenemende proporties van lange keten omega-3-PUFAs door gecorrigeerde natural cubic regression splines.
- Er werd geen associatie gevonden voor omega-3-PUFAs met andere uitkomsten van interesse, waaronder MI, atriumfibrilleren of vroege post-ACS ventriculaire tachycardie.
Conclusie
In deze case-control studie die gebruik maakte van data van een grote klinische trial populatie van patiënten na ACS, was hoger gehalte van plasma lange keten omega-3-PUFAs geassocieerd met verlaagd risico op plotselinge hartdoor, onafhankelijk van traditionele risicofactoren.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: