Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Epicardiale vetmetingen met zowel MRI als echocardiografie in HFrEF en HFpEF

Epicardial fat in heart failure with reduced versus preserved ejection fraction

Literatuur - Tromp J, Bryant JA, Xuanyi Jin X et al. - Eur J Heart Fail. 2021 Mar 16. doi: 10.1002/ejhf.2156.

Introductie en methoden

Epicardiaal vetweefsel (EAT) speelt een belangrijke rol in de regulatie van myocardfunctie en draagt mogelijk bij aan het behoud van cardiale gezondheid via mechanische, metabolische, thermochemische, en paracrine functies. Aan de andere kant kan inflammatie door obesitas leiden tot myocarddysfunctie in HF [1]. Data van eerdere studies toonden echter tegenstrijdige associaties tussen EAT en HF [2-6]. De meetmethode van EAT met ofwel MRI of echocardiografie kan van invloed zijn op de resultaten. Geen van de eerdere onderzoeken gebruikte beide methoden voor het meten van EAT. De MRI-techniek maakt gebruik van volledige hart EAT-volume en -massametingen, terwijl bij echocardiografie alleen EAT-dikte over de vrije wand van het rechterventrikel gemeten kan worden.

Deze prospectieve, multicenter studie vergeleek EAT-massa met MRI (EAT-MRI) en EAT-dikte met echocardiografie (EAT-echo) in patiënten met HFpEF (n=47) en HFrEF (n=204) en controles zonder HF (n=113). Alle personen ondergingen een cardiale MRI en echocardiografie

Hartvolume, linkerventrikel massa (LVM), en globale longitudinale strain (GLS) werden bepaald met standaard MRI-methoden. Myocardiale T1 mapping van basale en mid short-axis slices werden gebruikt om het extracellulaire volume (ECV) te schatten. EAT-echodikte werd gedefinieerd als de echovrije ruimte tussen myocard- en pericardlagen in de parasternale long- of short-axis weergegeven op tweedimensionale transthoracale echocardiografie.

Belangrijkste resultaten

Conclusie

Deze studie liet zien dat EAT-MRI massa groter was bij patiënten met HFrEF in vergelijking met controles. De EAT-MRI/LVM-MRI ratio was echter lager in HFrEF en HFpEF in vergelijking met controles zonder HF, en de EAT-echo dikte was kleiner bij patiënten met HFrEF in vergelijking met controles. Een grotere EAT-MRI massa was sterker geassocieerd met linkerventrikel dysfunctie (verhoogde GLS) en myocardiale fibrosis (groter ECV) in patiënten met HFpEF dan in patiënten met HFrEF.

Referenties

Toon referenties

Vind dit artikel online op Eur J Heart Fail.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: