IL-6 levels in de algemene populatie geassocieerd met nieuwe HFpEF
Interleukin 6 and Development of Heart Failure With Preserved Ejection Fraction in the General Population
Literatuur - Chia YC, Kieneker LM, van Hassel G, et al. - J Am Heart Assoc. 2021;10:e018549. doi: 10.1161/JAHA.120.018549.Introductie en methoden
De oorzaak van HFpEF wordt slecht begrepen en effectieve behandelingen ontbreken [1,2]. Eerdere studies hebben gesuggereerd dat inflammatie een rol speelt bij de ontwikkeling van HFpEF [3,4]. Een recente studie in een groot, heterogeen HF cohort liet verhoogde IL-6 waarden zien in meer dan de helft van de patiënten, voornamelijk in diegenen met HFpEF (>40%) Ook waren deze verhoogde waarden onafhankelijk geassocieerd met mortaliteit en/of ziekenhuisopname vanwege HF [4]
Verhoogde IL-6 waarden zijn nauw verwant aan de inductie van ijzertekort door opregulatie van hepcidine en aan verhoogde waarden van fibroblastgroeifactor 23 (FGF23) [5-7]. Bovendien is aangetoond dat ijzertekort, anemie, en verhoogde levels van FGF23 betrokken zijn bij de pathofysiologie van HF [8-10]. Daarom kunnen deze factoren een mogelijke rol spelen bij de relatie tussen IL-6 en HF. Deze studie onderzocht of IL-6 geassocieerd is met de ontwikkeling van HF, HFrEF, of HFpEF in de algemene gezonde populatie en of deze vermeende associatie verklaard kon worden door ijzertekort, bloedarmoede, of verhoogde FGF23-waarden.
Deze case-cohort studie maakte gebruik van data van de PREVEND studie (Prevention of Renal and Vascular End-Stage Disease), een prospectieve algemene populatie-gebaseerde cohortstudie uitgevoerd onder de inwoners van de stad Groningen. Inwoners (28-75 jaar) ontvingen tussen 1997 en 1998 een enquête met vragen over demografie, ziektegeschiedenis, rookgewoonten, en medicatiegebruik. Een tweede onderzoek vond plaats tussen 24 april 2001 en 3 december 2003. Deze studie includeerde 961 deelnemers (200 cases met nieuwe HF en 671 willekeurige controles) zonder HF ten tijde van inclusie. IL-6 waarden werden gemeten in nuchtere bloedmonsters uit het tweede onderzoek. Data over markers van ijzermetabolisme en FGF23 zijn verkregen uit monsters die bij het tweede onderzoek zijn verzameld. HF werd geclassificeerd als HFrEF met LVEF ≤40% (n=113) of HFpEF met LVEF >40% (n=87) op het moment van diagnose. Mediane (IQR) follow-up was 8.2 (7.7-8.8) jaar.
Belangrijkste resultaten
- Multivariabele regressie analyse met aanvullende correcties voor hemoglobine en ferritine waarden toonde een significante associatie aan tussen IL-6 en het ontwikkelen van HF (HR 1.47, 95% CI: 1.19-1.83, P<0.001).
- IL-6 levels waren ook significant geassocieerd met nieuwe HF na correctie voor FGF23 (HR 1.28, 95% CI: 1.02-1.61, P=0.03).
- Deelnemers in het hoogste IL-6 tertiel hadden een verhoogd risico op nieuwe HFpEF in vergelijking met diegenen in het laagste tertiel (5.2 [4.2-7.1] pg/mL vs. ≤1.5 pg/mL; HR 2.41, 95% CI:1.16-5.03).
- IL-6 was significant geassocieerd met nieuwe HFpEF, onafhankelijk van mogelijke confounders (HR 1.75, 95% CI: 1.29-2.37, P<0.001 bij correctie voor hemoglobine en ferritine, en HR 1.59, 95% CI: 1.16-2.19, P=0.004 bij correctie voor FGF23). Er was geen associatie tussen IL-6 en ontwikkelen van HFrEF .
- De associatie tussen IL-6 en HFpEF bleef overeind wanneer deelnemers met HFmrEF werden uitgesloten van de HFpEF-groep (HR 1.47, 95% CI: 1.04-2.06, P=0.03).
Conclusie
Deze case-cohort studie met gebruik van data van de PREVEND studie liet zien dat verhoogde waarden van IL-6 geassocieerd waren met een verhoogd risico op nieuwe HFpEF in deelnemers die in gemeenschappen woonden. De associatie tussen IL-6 en HFpEF was onafhankelijk van ijzertekort, anemie, en opregulatie van FGF23
De auteurs stellen dat de sterke relatie tussen IL-6 en HFpEF een basis zou kunnen vormen om te onderzoeken of IL-6 een mogelijk therapeutisch doel is in het voorkomen van HFpEF.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: