Niet-steroïde MRA vermindert risico op CV uitkomsten in patiënten met T2DM en milde tot matige CNS

FIGARO-DKD: finerenone in patients with chronic kidney disease and type 2 diabetes

Gepresenteerd op het ESC congres 2021 door: Prof. Bertram Pitt - Ann Arbor, MI, VS

Introductie en methoden

De FIDELIO-DKD trial toonde eerder aan dat de niet-steroïde MRA finerenone een significant positief effect had op nier- en CV uitkomsten in vergelijking met placebo bij patiënten met overwegend ernstige nierschade en T2DM. FIGARO-DKD is een zusterstudie van de eerdere FIDELKIO-DKD studie en onderzocht de effecten van finerenone op CV en renale uitkomsten bij patiënten met milde tot matige nierschade en T2DM.

FIGARO-DKD includeerde in totaal 7437 patiënten uit 48 landen. Geïncludeerde patiënten hadden T2DM en milde tot matige nierschade, gedefinieerd als UACR ≥30-<300 mg/g en eGFR ≥25-≤90 ml/min/1.73m² of UACR ≥300-≤5000 mg/g en eGFR ≥60 ml/min/1.73 m². Patiënten werden behandeld met geoptimaliseerde RAS-blokkade en moesten serumkaliumspiegels ≤ 4.8 mmol/L hebben tijdens de run-in- en screeningafspraken. Patiënten met symptomatische chronische HFrEF werden uitgesloten. Patiënten werden gerandomiseerd in een 1:1 ratio naar behandeling met oraal finerenone (10 of 20 mg) of placebo eenmaal daags. De gemiddelde leeftijd was 64.1 jaar en 69.4% was man. Het primaire samengestelde eindpunt was tijd tot CV sterfte, niet-fataal MI, niet-fatale beroerte of HF ziekenhuisopname. De belangrijkste secundaire uitkomst was de samenstelling van nierfalen, aanhoudende afname van eGFR van ≥40% ten opzichte van baseline of sterfte door renale oorzaken. Andere secundaire eindpunten waren de samenstelling van nierfalen, aanhoudende afname van eGFR van ≥57% ten opzichte van baseline of sterfte door renale oorzaken, en eindstadium nierfalen. Mediane follow-up was 3.4 jaar.

Belangrijkste resultaten

• Finerenone verminderde het primaire samengestelde eindpunt van tijd tot CV sterfte, niet-fataal MI, niet-fataal beroerte of HF ziekenhuisopname significant met 13%, vergeleken met placebo (HR 0.87, 95%CI 0.76-0.98, P=0.026). Dit effect werd voornamelijk gedreven door een risicoreductie in HF ziekenhuisopname van 29%.
• De belangrijkste secundaire samengestelde uitkomst van nierfalen, aanhoudende afname van eGFR van ≥40% ten opzichte van baseline of sterfte door renale oorzaken was niet significant verminderd door finerenone, in vergelijking met placebo (HR 0.87, 95%CI 0.76-1.01, P=0.069).
• De andere secundaire samengestelde uitkomst van nierfalen, aanhoudende afname van eGFR van ≥57% ten opzichte van baseline of sterfte door renale oorzaken was wel significant verminderd door finerenone met 23%, vergeleken met placebo (HR 0.77, 95%CI 0.60-0.99, P=0.041).
• Eindstadium nierfalen was ook significant verminderd door finerenone, in vergelijking met placebo (HR 0.64, 95%CI 0.41-0.995, P=0.046).
• Over het geheel genomen was er geen verschil in de frequentie van nadelige events tussen de behandelgroepen. Hyperkaliëmie werd vaker waargenomen in de finerenone-groep dan in de placebogroep (10.8% vs. 5.3%), maar de frequentie van stopzetting van het studiegeneesmiddel was laag (1.2% in de finerenone-groep vs. 0.4% in de placebogroep).

Conclusie

De niet-steroïde MRA finerenone verminderde significant het risico op CV uitkomsten bij patiënten met milde tot matige nierschade en T2DM die behandeld werden met geoptimaliseerde RAS-blokkade.

-Onze berichtgeving is gebaseerd op de op het ESC congres verstrekte informatie-

De resultaten van deze studie werden gelijktijdig gepubliceerd in N Engl J Med. Bekijk een video met dr. Kevin Damman over FIGARO-DKD