Testen van individuele triggers voor AF in n-of-1-trials

I-STOP AF: Testing Individualized Triggers of Atrial Fibrillation: A Randomized Controlled Trial

Gepresenteerd op American Heart Association’s Scientific Sessions 2021 door: Prof. Gregory Marcus - San Francisco, CA, VS.

Introductie en methoden

Studieontwerp

Paroxysmale AF patiënten die geïnteresseerd waren in het testen van individuele triggers voor episodes werden gerekruteerd van de wereldwijde Health eHeart studie, op StopAfib.org en van patiënten met connecties op sociale media. Patiënten waren betrokken bij het ontwerp en de rekrutering van de studie. Als patiënten geen KardioMobile apparaat, een handapparaat om ECG’s met 1 afleiding op te nemen, in hun bezit hadden, werd dit gedoneerd.

Individuen werden willekeurig toegewezen naar alleen bijhouden van AF-events of naar n-of-1 trials om triggers te onderzoeken en resultaten te ontvangen. Patiënten in de n-of-1 trials konden hun trigger selecteren in een menu of hun eigen trigger toevoegen en ze werden toegewezen naar een blok van één week met blootstelling aan de trigger of vermijding van de trigger gedurende zes weken. Alle patiënten werden iedere dag gevraagd of ze een AF episode hadden gehad en om hun ECG opnames te geven.

Na zes weken ontvingen de patiënten in de n-of-1 trial hun eigen resultaten en ze werden gevraag om te reageren op deze resultaten met betrekking tot hun leefstijl voor 4 weken.

Primaire uitkomst

Na 10 weken werd kwaliteit van leven bepaald met gebruik van het gevalideerde instrument AFEQT, dat de ernst en frequentie van AF episodes meet.

Belangrijkste resultaten

• Er was geen verschil in de primaire uitkomst, AF-gerelateerde kwaliteit van leven, tussen de 2 armen.
• Er was een 40% afname in zelf-gerapporteerde AF events in diegenen in de N-of-1 trials in de 4 weken na het ontvangen van de studieresultaten in vergelijking met patiënten met alleen monitoring tijdens dezelfde tijdsperiode (gecorrigeerd RR 0.60, 95%CI:0.43-0.83, P<0.0001).
• Deze 40% afname werd gedreven door diegenen die alcohol, dehydratie en beweging testten.
• In een meta-analyse van alle behandelperiodes per-protocol was alcohol de enige trigger die geassocieerd was met AF episodes (OR 2.15, 95%CI:1.27-3.61). Deze associatie werd niet gevonden in een ITT analyse.

Conclusie

In deze gerandomiseerde trial van alleen monitoring vs. n-of-1-trials van individuele triggers was er geen verschil in AF-gerelateerd kwaliteit van leven. Er was echter een afname in zelf-gerapporteerde AF episodes na 4 weken in individuen in de n-of-1 trials die hun eigen resultaten hadden ontvangen in vergelijking met individuen die alleen AF events hadden gemonitord. In een meta-analyse was alcohol de enige trigger die geassocieerd was met AF episodes.

Discussie

Prof. dr. Biykem Bozkurt (Baylor College of Medicine, Houston, TX, VS) zei dat het niet verbazingwekkend is dat in de meta-analyse de factoren naast koffie niet geassocieerd waren met AF episodes. Op een individueel niveau kan het een trigger zijn en veranderingen in gedrag van een individu vermindert de blootstelling aan deze trigger en verlaagt mogelijk AF episodes. Ze vond deze studie ook fascinerend omdat de vragen en methodologie van de studie waren ontwikkeld met betrokkenheid van patiënten. Wat betreft het gebrek aan veranderingen in kwaliteit van leven zei ze dat dit niet verwonderend is omdat het moeilijk is om veranderingen in kwaliteit van leven te meten. Dit vereist follow-up met andere methodologieën.

-Onze rapportage is gebaseerd op de informatie die wordt verstrekt tijdens AHA Scientific Sessions 2021-

Bekijk een video over de I-STOP-AFib studie