DOAC’s vergeleken met LMWH voor de behandeling van kankergerelateerde trombose

Direct Oral Anticoagulants Compared With Dalteparin for Treatment of Cancer-Associated Thrombosis: A Living, Interactive Systematic Review and Network Meta-analysis

Literatuur - Riaz I , Fuentes HE, Arsalan Ahmed Naqviet S et al. - Mayo Clin Proc. 2022 Feb;97(2):308-324. doi: 10.1016/j.mayocp.2020.10.041.

Introductie en methoden

Achtergrond en doel van de studie

De auteurs ontwikkelden een nieuwe, ‘levende’, interactieve systematische review en netwerkmeta-analyse met gerandomiseerde gecontroleerde trials (RCT's) die de werkzaamheid en veiligheid van directe orale anticoagulantia (DOAC's) evalueren in vergelijking met laag-moleculair-gewicht heparine (LMWH) bij patiënten met kankergerelateerde trombose. Het huidige artikel omvat vier RCT's, maar de resultaten zullen voortdurend worden bijgewerkt wanneer nieuwe RCT’s gepubliceerd worden.

Methoden

De huidige analyse includeerde data van vier RCT's (n=2894): Hokusai VTE (edoxaban vs. dalteparine) [1], SELECT-D (rivaroxaban vs. dalteparine) [2], ADAM VTE (apixaban vs. dalteparine) [3] en Caravaggio (apixaban vs. dalteparine) [4]. Caravaggio en Hokusai VTE includeerden zowel patiënten met actieve kanker als een voorgeschiedenis van kanker, terwijl SELECT-D en ADAM VTE alleen patiënten met actieve kanker opnamen. De behandelingsduur in de Hokusai VTE-studie was 6 tot 12 maanden. In de andere studies was de behandelingsduur 6 maanden.

Als eerste werden de werkzaamheid en veiligheid van DOAC's in vergelijking met dalteparine geanalyseerd. Met een netwerkmeta-analyse werd vervolgens de vergelijkende effectiviteit en veiligheid van verschillende DOAC’s onderzocht.

Uitkomsten

De primaire werkzaamheidsuitkomst was recidiverende VTE. Belangrijke veiligheidsuitkomsten waren majeure bloedingen en klinisch relevante niet-majeure bloedingen. Andere uitkomsten waren netto klinisch voordeel (samengestelde uitkomst van VTE en majeure bloedingen), fatale bloedingen en mortaliteit door alle oorzaken.

Belangrijkste resultaten

DOAC’s vergeleken met dalteparin

DOAC’s gaven een significante vermindering van recidiverende VTE-events in vergelijking met dalteparine (OR 0,59, 95% CI 0,41-0,86, I² 25%).
Er was geen significant verschil tussen DOAC's en dalteparine voor majeure bloedingen (OR 1,34, 95% CI 0,83-2,18, I² 28%). Er was echter wel een significante verhoging van klinisch relevante niet-majeure bloedingen met DOAC's in vergelijking met dalteparine (OR 1,69, 95% CI 1,13-2,24, I² 41%).

Vergelijkingen met verschillende DOAC’s

Apixaban en rivaroxaban gaven een significante vermindering van recidiverende VTE-events in vergelijking met dalteparine (respectievelijk OR 0,58, 95% CrI 0,37-0,90 en OR 0,41, 95% CrI 0,16-0,95). Er werden geen statistisch significante verschillen waargenomen tussen verschillende DOAC's met betrekking tot het verminderen van recidiverende VTE-events.
Vergeleken met dalteparine verhoogde edoxaban majeure bloedingen significant (OR 1,73, 95% CrI 1,04-3,16). Er was echter geen significant verschil tussen edoxaban, apixaban en rivaroxaban met betrekking tot majeure bloedingen.
Rivaroxaban verhoogde klinisch relevante niet-majeure bloedingen significant in vergelijking met dalteparine, apixaban en edoxaban (respectievelijk OR 4,09, 95% CrI 1,79-10,59; OR 2,73, 95% CrI 1,08-7,71; en OR 2,99, 95% CrI 1,21-8,26).
Apixaban verminderde de samengestelde uitkomst van recidiverende VTE-events en majeure bloedingen significant in vergelijking met dalteparine (OR 0,66, 95% CrI 0,46-0,95). Er was geen significant verschil tussen apixaban, edoxaban en rivaroxaban voor deze uitkomst.
Er waren geen significante verschillen tussen DOAC's en dalteparine of tussen DOAC's met betrekking tot mortaliteit.

Conclusie

DOAC's verminderden recidiverende VTE-events in vergelijking met dalteparine bij patiënten met kankergerelateerde trombose. Er was geen verschil tussen DOAC's en dalteparine met betrekking tot majeure bloedingen. DOAC’s verhoogden wel klinisch relevante niet-majeure bloedingen in vergelijking met dalteparine.

De auteurs schreven ook “Welke DOAC te kiezen is geen gemakkelijke beslissing door gebrek aan direct bewijs uit klinische studies. Zowel apixaban als rivaroxaban verminderden significant het risico op recidiverende VTE-events vergeleken met dalteparine. Zowel rivaroxaban als edoxaban laten een verhoging van bloedingsuitkomsten zien, die niet werden gezien met apixaban.”

Referenties

Toon referenties

Vind dit artikel online op Mayo Clin Proc. De ‘levende’ interactieve resultaten van deze analyse kunnen hier bekeken worden