PD-L2 als potentiële nieuwe biomarker van risico op arteriële trombo-embolie bij AF
A Targeted Proteomic Approach Identifies Novel Biomarkers of Arterial Thromboembolic Risk in ENGAGE AF-TIMI 48
Literatuur - Berg DD, Giugliano RP, Ruff CT et al., - JACC 2021;78C (6):632-641, https://doi.org/10.1016/j.jacc.2021.06.008Introductie en methoden
Achtergrond
Klinische risicoscores zoals CHA2DS2-VASc worden aanbevolen om risico op trombo-embolie bij patiënten met AF te schatten, maar circulerende biomarkers verbeteren mogelijk risicostratificatie [1]. Studies van kandidaat biomarkers zijn mogelijk nuttig maar zijn gepaard met a priori verwachtingen.
In deze analyse werd multiplex biomarker testen gebruikt om nieuwe biologische pathways te ontdekken die geassocieerd zijn met risico op ischemische beroerte of systemisch embolie event (IS/SEE) bij patiënten met AF.
Methoden
Een nested case-control studie werd uitgevoerd in 376 patiënten die waren geïncludeerd in het biomarkercohort van de ENGAGE AF-TIMI 48 trial. In de ENGAGE AF-TIMI 48 trial werd het effect van edoxaban vs. warfarine onderzocht op preventie van beroerte/SEE bij patiënten met AF en CHADS2 score≥2 [2]. Bloedmonsters werden verzameld op tijdspunt van randomisatie. 184 Biomarkers werden geanalyseerd met gebruik van proteomics panelen.
Cases werden geselecteerd onder patiënten met een ischemische beroerte of SEE tijdens follow-up (n=188) en controles werden gematcht op leeftijd, geslacht, geschiedenis van beroerte of transiënte ischemisch aanval (TIA) en creatinineklaring (n=188).
Belangrijkste resultaten
- 3 Biomarkers (1.6%) waren geassocieerd met IS/SEE bij de vals ontdekkingspercentage drempelwaarde, FDR): geprogrammeerde celdood 1 ligand 2 (PD-L2) (OR per 1 SD: 1.62, 95%CI:1.26-2.10), GDF-15 (OR per 1 SD: 1.55, 95%CI:1.21-1.99), en NT-proBNP (OR per 1 SD: 1.54, 95%CI: 1.20-1.97).
- Na correctie voor klinische covariaten bleven deze 3 biomarkers geassocieerd met IS/SEE risico.
- Wanneer data werden gecategoriseerd in kwartielen was baseline PD-L2 stapsgewijs geassocieerd met IS/SEE risico (kwartiel 4 vs. kwartiel 1: OR 4.38, 95%CI:2.11-9.10).
- PD-L2 was minder gecorreleerd met NT-proBNP of GDF-15 (r=0.27) dan NT-proBNP en GDF-15 met elkaar (r=0.50).
- In a multimarker model die NT-proBNP, GDF-15, componenten van de CHA2DS2-VASc score omvatten, was de associatie van PD-L2 met IS/SEE nog steeds significant (gecorrigeerde OR per 1 SD: 1.54, 95%CI:1.18-2.02).
Conclusie
Deze gerichte proteomische benadering identificeerde PD-L2 als een mogelijke nieuwe biomarker van IS/SEE risico bij patiënten met AF.
PD-L2 is 1 van 2 liganden voor geprogrammeerd celdood eiwit 1 (PD-1), een transmembraan receptoreiwit dat tot expressie wordt gebracht op T lymfocyten. PD-1 speelt een belangrijke rol in de regulatie van T-cellen en remming van immuunactivatie. Een relatie tussen de PD-1 as en IS/SEE is niet eerder beschreven.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: