Directe vergelijking van werkzaamheid van twee GLP-1RA’s op gewichtsverlies

Introductie en methoden

Doel van de studie

Deze studie vergeleek de werkzaamheid van twee GLP-1RA’s, semaglutide en liraglutide, op gewichtsverlies bij volwassenen met overgewicht of obesitas zonder diabetes.

Methoden

Deelnemers waren ≥18 jaar oud en hadden een BMI ≥30 of ≥27 met ten minste één gewichtsgerelateerde comorbiditeit (hypertensie, dyslipidemie, obstructieve slaapapneu of HVZ). Mensen met diabetes, HbA1c ≥6,5% en zelfgerapporteerde veranderingen in lichaamsgewicht >5 kg binnen 90 dagen voorafgaand aan de screening werden uitgesloten.

In totaal werden 338 deelnemers gerandomiseerd in een 3:1:3:1 ratio om eenmaal per week subcutaan semaglutide (2,4 mg, n=126), of een overeenkomend placebo, of eenmaal per dag subcutaan liraglutide (3,0 mg, n=127), of een overeenkomende placebo te krijgen. De behandelperiode was 68 weken. Placebogroepen werden samengevoegd (n=85). Vanwege doseringsverschillen was de toewijzing aan semaglutide of liraglutide niet geblindeerd. De toewijzing aan actieve behandeling of placebo was daarentegen wel dubbelblind. Alle deelnemers ontvingen counseling voor dieet en lichaamsbeweging van een zorgprofessional.

Semaglutide werd gestart met 0,25 mg en verhoogd tot 2,4 mg over een periode van 16 weken. Als de streefdosis van 2,4 mg niet werd verdragen, was een onderhoudsdosis van 1,7 mg toegestaan. Liraglutide werd gestart met 0,6 mg en verhoogd tot 3,0 mg over een periode van 4 weken. Als een dosis van 3,0 mg niet werd verdragen, werd de behandeling met liraglutide stopgezet. De behandeling kon worden hervat.

Uitkomsten

De primaire uitkomst was de procentuele verandering in lichaamsgewicht vanaf baseline tot week 68 in de semaglutide- versus liraglutidegroep. Bevestigende secundaire eindpunten waren het percentage deelnemers in de semaglutide- versus liraglutidegroep dat in week 68 een gewichtsverlies van ≥10%, ≥15% of ≥20% behaalde.

Ondersteunende secundaire eindpunten waren vergelijkingen met de gepoolde placebogroep en veranderingen van baseline tot week 68 in absoluut lichaamsgewicht, middelomtrek, bloeddruk, nuchtere lipidenconcentraties, CRP, HbA1c, nuchtere plasmaglucose, nuchtere seruminsuline, glykemische status en permanente stopzettingen van het onderzochte geneesmiddel in de semaglutide- versus liraglutidegroep.

Belangrijkste resultaten

Procentuele verandering in lichaamsgewicht

• De gemiddelde procentuele verandering in lichaamsgewicht vanaf baseline tot week 68 was -15,8% in de semaglutidegroep en -6,4% in de liraglutidegroep (verschil: -9,4%, 95% CI -12,0 tot -6,9, P<0,001).

Gewichtsverlies van ≥10%, ≥15% of ≥20%

• In de semaglutidegroep bereikten 70,9%, 55,6% en 38,5% van de deelnemers een gewichtsverlies vanaf baseline van respectievelijk ≥10%, ≥15% en ≥20% in week 68. De overeenkomstige percentages in de liraglutidegroep waren lager, namelijk 25,6%, 12,0% en 6,0%.
• De kans op het bereiken van een gewichtsverlies van ≥10%, ≥15% of ≥20% was significant groter in de semaglutidegroep dan in de liraglutidegroep (≥10%: OR 6,3, 95% CI 3,5-11,2; ≥15% : OR 7,9%, 95% CI 4,1-15,4; ≥20%: OR 8,2, 95% CI 3,5-19,1; P<0,001 voor alle).

Andere secundaire uitkomsten

• De procentuele verandering in lichaamsgewicht was significant groter met semaglutide en liraglutide in vergelijking met placebo (semaglutide vs. placebo: verschil -13,9%, 95% CI -16,7 tot -11,0; liraglutide vs. placebo: verschil -4,5%, 95% CI -7,3 tot - 1.7).
• In week 68 waren de reducties van de volgende waarden significant groter in de semaglutidegroep vergeleken met de liraglutidegroep: Absoluut lichaamsgewicht (verschil -8,5 kg, 95% CI -11,2 tot -5,7) middelomtrek (verschil -6,6 cm, 95% CI -9,1 tot -4.2), totaal cholesterol (verschil -7,0%, 95% CI -11,7% tot -2,1%), VLDL (verschil -11,0%, 95% CI -18,5% tot -2,7%), triglyceriden (verschil -11,0%, 95% CI -18,9% tot -2,2%), HbA1c (verschil -0,2%, 95% CI -0,2 tot -0,1), nuchtere plasmaglucose (verschil -3,9 mg/dL, 95% CI -7,2 tot -0,7), CRP (verschil -37,2%, 95% CI -51,7% tot -18,5%) en diastolische bloeddruk (-4,5 mmHg, 95% CI -7,1 tot -1,9).
• Het aandeel deelnemers dat definitief stopte met de behandeling was het grootst in de liraglutidegroep (27,6%), gevolgd door de placebogroep (17,6%) en de semaglutidegroep (13,5%).

Bijwerkingen

• Bijwerkingen kwamen frequent voor in alle groepen: 95,2% van de deelnemers meldde bijwerkingen in de semaglutidegroep, 96,1% in de liraglutidegroep en 95,3% in de placebogroep.
• De meest gemelde bijwerkingen waren gastro-intestinale stoornissen: 84,1% in de semaglutidegroep, 82,7% in de liraglutidegroep en 55,3% in de placebogroep. Gastro-intestinale stoornissen werden het vaakst gemeld tijdens of kort na dosisverhoging.
• Ernstige bijwerkingen werden gemeld door 7,9% van de deelnemers (n=10) in de semaglutidegroep, 11,0% (n=14) in de liraglutidegroep en 7,1% (n=6) in de placebogroep.
• Permanente stopzetting van de behandeling als gevolg van bijwerkingen trad op bij 12,6% van de deelnemers (n=16) in de liraglutidegroep, 3,2% (n=4) in de semaglutidegroep en 3,5% (n=3) in de placebogroep.

Conclusie

Vind dit artikel online op JAMA.