Lager serumurinezuur en minder hyperurikemie-events met SGLT2-remmer bij HFrEF

Achtergrond

Hyperurikemie komt vaak voor bij patiënten met HF en is geassocieerd met ernstigere ziekte, hogere concentraties natriuretische peptiden, een hogere ventriculaire vullingsdruk en een lagere cardiale output [1,2]. Daarnaast is jicht een veelvoorkomende comorbiditeit bij patiënten met HF, die gerelateerd is aan een verhoogde mortaliteit en een verhoogd risico op een ziekenhuisopname vanwege HF [3-5]. Bijgevolg is de serumurinezuurconcentratie een onafhankelijke risicofactor voor HF in verschillende predictiemodellen [4,6,7]. SGLT2-remmers, zoals empagliflozine, verlagen de serumurinezuurconcentratie [8], maar de klinische relevantie hiervan bij patiënten met HF is onduidelijk [9,10].

Doel van de studie

In deze secundaire analyse van de EMPEROR-Reduced-trial werd onderzocht wat effect is van empagliflozine op de serumurinezuurconcentratie en hoe dit effect samenhangt met ziekenhuisopnames, mortaliteit en nierfunctie bij patiënten met HFrEF. Ook werd gekeken naar het effect van empagliflozine op klinisch relevante verschijnselen van hyperurikemie.

Methoden

De EMPEROR-Reduced-trial is een internationale, multicentrische, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase 3-studie waarin patiënten met chronisch hartfalen (NYHA klasse II-IV) met verminderde ejectiefractie (EF≤40%) werden gerandomiseerd naar empagliflozine 10 mg per dag of placebo in aanvulling op hun gebruikelijke behandeling [11]. De serumurinezuurconcentratie werd bepaald in een centraal laboratorium bij aanvang van de studie, na 4 en 12 weken, en elke 6 maanden voor de duur van de behandeling. In deze analyse werden 3676 patiënten geïncludeerd met een serumurinezuurconcentratie gemeten bij aanvang van de studie. Hyperurikemie werd gedefinieerd als een serumurinezuurconcentratie >5,7 mg/dl (voor vrouwen) of >7,0 mg/dl (voor mannen). In de analysen werden patiënten verdeeld in tertielen van serumurinezuurconcentraties .

Uitkomstmaten

De primaire uitkomstmaat was samengesteld uit cardiovasculaire sterfte of ziekenhuisopnames vanwege HF, geanalyseerd als tijd tot het eerste voorval. Secundaire uitkomstmaten waren ziekenhuisopnames vanwege HF (eerste en latere voorvallen), cardiovasculaire sterfte, totale sterfte, tijd tot eerste ziekenhuisopname vanwege HF, en een samengestelde renale uitkomstmaat. Klinisch relevante verschijnselen van hyperurikemie, gedefinieerd als door de onderzoekers gerapporteerde episoden van acute jicht, jichtachtige artritis of nieuw gestarte serumurinezuurverlagende therapie, werden samengevoegd tot één uitkomstmaat.

Belangrijkste resultaten

Baselinedata

• Hyperurikemie kwam voor bij 53% van de patiënten en was geassocieerd met ernstigere ziekte, blijkens de NYHA-klasse, het risico op een ziekenhuisopname, de NT-proBNP-concentratie en de LVEF.

Urinezuur en klinische uitkomsten

• In de placebogroep hadden patiënten met een serumurinezuurconcentratie in het hoogste tertiel (gemiddelde: 9,38 mg/dl ± 1,49) een verhoogd risico op cardiovasculaire sterfte of een ziekenhuisopname vanwege HF (HR: 1,64; 95%BI: 1,28-2,10), cardiovasculaire sterfte (HR: 1,98; 95%BI: 1,35-2,91) en totale sterfte (HR: 1,80; 95%BI: 1,29-2,49), vergeleken met patiënten met een serumurinezuurconcentratie in het laagste tertiel (gemiddelde: 4,99 mg/dl ± 0,84).

Effect van empagliflozine op urinezuur en hyperurikemie

• Na 4 weken behandeling was de serumurinezuurconcentratie lager bij patiënten die behandeld werden met empagliflozine dan bij patiënten die placebo kregen (gemiddelde verschil: -1,11 ± 0,03 vs. 0,01 ± 0,03 mg/dl; P <0,001); gedurende de follow-upperiode bleef dit verschil bestaan.
• Behandeling met empagliflozine verlaagde het aantal klinische relevante verschijnselen van hyperurikemie met 32% (HR: 0,68; 95%BI: 0,52-0,89; P=0,004).

Gunstige effecten van empagliflozine in relatie tot serumurinezuurconcentratie

• Patiënten die behandeld werden met empagliflozine hadden een verlaagd risico op cardiovasculaire sterfte of een ziekenhuisopname vanwege HF (HR: 0,75; 95%BI: 0,65-0,86); dit effect was onafhankelijk van de serumurinezuurconcentratie bij aanvang van de studie en na 4 weken behandeling.
• Er was sprake van een significante interactie tussen de urinezuurconcentratie bij aanvang van de studie en het therapeutische effect van empagliflozine voor zowel cardiovasculaire sterfte (P=0,005) als totale sterfte (P=0,011).

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op Eur Heart J.